Alle inzendingen over strijden OR zelfbehoud OR ondergang

aan het einde van de dag als ik naar haar kijken mag gaat de zon ten onder maar niet zonder zich weer te laten zien en misschien... wordt dit de laatste dag dat ik de mooiste stralen voor de laatste malen nog aanschouwen mag…

Turend naar de verre einder waar het licht al avond schijnt houdt ze de ondergaande zon behoedzaam in haar handen maar als zij louter vagend zijn liefde schimmen ziet drijven koesterende stralen dovend in verkilde tranen weerloos drinkt ze stilte uit geleegde eenzaamheid voor ze als gewezen engel vleugellam verzinkt…

De zondagmiddag liep weer eens op een bloedig hanengevecht uit. Haar woorden. Mijn zwijgen. Haar bleke handen om het glas. Mijn afgewende blik. Opeens spoten haar ogen het avondrood woest in mijn gezicht en ik besefte dat het laat was.…

alcohol gedronken beschonken bijgeschonken denk melancholiek de lieve woorden naast mij ligt het amourette vuuravontuur verlicht straalbezopen stomdronken weer bijgeschonken hoor lieve woorden in ondergang.…

Mysterieuze klanken doorweven van schoonheid gouden klanken zo betoverend als zij zingt Weerstand smelt door brandende liefde de ondergang lonkt via haar stem verstand verdwijnt in haar nevel Ondergang gehuld in ragfijne tonen gevoelens die heersen in het hoofd harten die verwachtingsvol kloppen Dromen van klanken gehuld in nevel we…

Dat de wereld vergaat, is tot daar aan toe, gebeurt een keer of je nou wilt of niet, denk aan de zon. maar dan wil ik wel graag weten hoe laat, want heb nog zoveel afspraken. Welke moet ik afzeggen en welke niet ? Om maar een dwarsstraat te noemen…

hij rolt over boomtoppen stuitert op de brug verblindt telkens vanuit een andere hoek ik haast me de wind is gaan liggen op het bankje naast mij ik wacht tot ik hem aan kan kijken hij draagt oranje, lacht vol en zinkt in mij tsila…

je lonkt naar mij belooft mij gouden bergen stralend verleid je me tot vlak aan de horizon wenkend: .. ga mee.. en ik dwalende ziel stort mij naar voren in vol geloof, dat jij de waarheid bent maar in je kleurige jas open je de hemelpoort waarachter je verdwijnt mij laat je staan als een eenzame ster in een donkere nacht…

ga mee over de bondige, rechte, harde bodem laten we gaan naar het voeteneind alleen of in samenspraak naar het diepste gewicht in de gang van zwaartekracht het bezinksel van verdrinken randen van zwart, blinde vlek op platheid aan ondergrens waar de doden liggen die niet verder zinken konden…

heeft u zich al ontworsteld aan de winterslaap met vaak onverwachte kwade dromen waarin wij toch meestal met ons ons internet- en schoolwerk gedisciplineerd klaar moesten komen en soms op de stoep konden zwaaien naar hij of zij op weg naar 't laatste perk behoorde u tot de groep van isolement en lange dagen, of de zachte helpende handen…

Hij roept iets op in mij dat verder reikt dan angstig zelfbehoud of apathie. Zo komt het dat ik juist in bange uren een vredeswens de wereld in wil sturen.…

op spitsen van tenen over het smalste koord balanceren wij voetje voor voetje omzichtig tussen schrikkels dodelijk scherp levensbedreigend aandacht gefocust op eigen behoud alleen dat onverbiddelijk en totaal…

alhoewel mijn leven zich gekerfd heeft in de huid behoor ik soms tot de minderheid die zich met humor omarmen uit pure zelfbehoud?…

Nu de wereld toch is afgestript van ondergang tot ondergang begrijp ik noch de waarheid en de leugen noch waarom oude slaap het gepelde mimosablaadje mijn vinger kan verdragen en violen werken op het verbeelde zo droomt het geen buiten daar stript nazomer even nog…

ik zie donkere massa’s bewegen zonder enig contrast voel het zuigen van de kloven die gestolen tijd uitbuiten daar schuiven vele panelen hun lang verleden bestaan formeren decor in chaos en afgrijzen uit de ondergang van paradijzen revolutie zal geen geschiedenis schrijven over het leven daar gaat de strijd voort om de…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Listig denkt de mol onontkoombaar ondergang de reiger verslindt…

ligt in het verleden daardoor ben ik van de ondergang gered Rennen, springen, huppelen is nog te vroeg dit is pas het nieuwe begin en ik heb nog veel hindernissen voor de boeg…

Ervaar jouw gevoelens in het lege huis met de kanker als een woeste vogel in een vogelkooi van ziek gevoelde dagen jouw uitgehongerde lijf lezend, in ziektebed, uit zelfbehoud muziek van doden, eerder gestorven dan de vrouw die je, geestgericht, liet blijven.…

na een hete dag gaat de zon willig in zee met z’ n ondergang…

denkend dekkend en ontdekkend in een wereld van de gekke slingert vertwijfeld vertrouwen zich een houdbare gatenkaas uit zelfbehoud verstouwt het brein golven van mentaal geweld als gelikt te slikken mediabrokken verzacht het gatenbrandende zuur luchtig naar een neerwaarts uur door uitkomsten te jokken klokken wetens afgesteld…

Wie de zon volgt die de zon ontmoet Die wordt verlicht die wordt verwarmt die wordt omarmt die wordt gered van de ondergang! Wie de zon volgt!!…

De strijd van redders en drenkelingen woedt slechts weinig harde, duistere uren. Men zal het eeuwen lang kunnen bezingen. Die ondergang wil korte tijd duren, omhelst waarschijnlijk meer ervaringen dan heel een mensenleven kan besturen.…

Je honger naar zelfbehoud wens ik te begrijpen, maar ook is er het verdriet om de nasleep van zo'n verlies, dat je eeuwig op vakantie doet gaan naar onvertaalbare afgetopte bergen, naar heuvels zonder tegenspraak en dit natuurlijk op neutraal terrein, waar, eenmaal ingevuld, de open plek in mijn hart voorgoed onvervuld zal blijven.…

toe, troost jezelf omarm vooral jouw beeld van wat jij noemt mijn leven nu jouw beeld niet het mijne is noem ik het trots uit zelfbehoud gewoon een eeuwig even…

Een scheepsbouwer, wonend in Zelder, verwoordde Brams ondergang helder: ‘Kijk, hier is het schip en daar is de klip dus Moszkowicz pats, naar de Kelder…’…

Overmacht is ondergang Luiheid te traag…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…