Alle inzendingen over sturm und drang

mijn stemming zit vaak gevangen in Himmelhoch jauchzend zu Tode betrübt als ik dan door Sturm und Drang word overvallen is abseilen zo aantrekkelijk, een groots verlangen met mijn Über-ich, gedragend als übermensch ervaar ik een Goddelijke Aha-Erlebnis zodra ik stoer afzak langs rots en lijn nee, ik verzeker u het is absoluut geen quatsch…

Rebelse momenten vragen Vragen om sturm und drang De stem van het hart leidt Ratio in gevecht met gevoel Laat het verstand maar winnen Ik wacht op het moment Jij zwijgt en laat je ogen spreken Wetend wat ik bedoel.…

(Neo-Sturm und Drang) Da bin ich denn: der Meisters Sohn, ich konnte endlich mich befreien. Ich singe immer ein andrer Ton, und werde niemand mehr verzeihen. Es gibt ja so viele Aussichten jetzt ins Leben für mich, das Alte gehe ich vernichten ich seihe groß in einem Strich.…

Zo moet dan ook sterven zijn als het afleggen van gewaden te wijd voor kleine levensvragen te nauw voor sturm und drang in veel te strakke naden Zo moet het zijn als het achterlaten van gedachten van dromen, wensen, daden liefde in goede en in slechte dagen aan vriend en vijand of aan wie het wil want blijven doe je toch een beetje…

In de verte, ver van 't westen Achter Donau, Oder, Neisze Over bossen, bergen, weiden Aan Europa's buitengrenzen Dreunen kruisraketgranaten Van Kozakken en Tartaren In de verte, richting oosten Midden in 't begeerde goud Der Oekraïense tarwezee En 't winters oekraïnewoud Dansen duizenden met Sturm Und Drang door sneeuwbedekte steppen…

und Drang reeds uitgeraasd?…

Nooit zullen wij meer zijn helaas dan Sturm und Drang Werther, Lotte en de hondsdrukke tijden van dagelijks leven in Holland. Toch houd ik van je.…

und Drang, Laaiend als een vuurlawine In de zomeroekraïne In de verte, aan de zuidkust, van Odessa tot aan Kiev kleurt het tarwe karmozijn van 't korengoud der Oekraïne Langs de Dnjepr gaan ze twisten, dansend, donderend en luid, Russische separatisten met de Krim als oorlogsbuit In de verte wacht de rode Zomeroekraïnezee Van Donjetsk…

Hoeveel boeken moest ik lezen, hoeveel harten moest ik breken om het licht te zien dat vrolijk en pervers mijn ziel bevrijdt? Ik zag met eigen ogen wat mijn handen deden en hoe ik ook mijn spijt met inkt beklaag: geen hond die twee keer om een klaaglied vraagt. Ik hang vijf zomermaanden voor mijn raam. Ik verf mijn haar en leef zoveel ik…

Overbeladen door herinnering torst ge, viool, langs ’t late levens-pad, druk en geluk – heel de ervarings-schat: hoe zwoegt ge - kreunend om vermindering! Dat het vervlotene nog eens verzadigt, dank zij uw klank: het lot gedoogt het niet. Geen vol genot, of ’t weet van vol verdriet. Geen levens-doen niet door berouw beschadigd. Wees,…

gesang ik pas even op de plaats later zie ik wel weer uw drang carmina burana op de achtergrond…

licht schaue doch um dich hin und sehe meinen geist zaudern und verirren er geht und kommt und lass dir erzählen von verborgener schönheit von luft und licht von lachen von sucht und sicht er nimmt dich mit zu hohen spitzen regelmässig zu unbekannten flops aber meistens zu wärme und liebe so tief und gerne in sauberem komfort…

een vergeelde foto haalde ze uit haar tasje haar gezicht is gelaten ze wil met niemand praten Neuengamme und Dachau! daar zijn haar intense gedachten zij kwam terug anderen moesten wachten de foto heeft ze altijd bewaard Neuengamme und Dachau!…

Mooi en ontgerenoveerd Nimmer verbouwd Tussen weelderig groen Ontvankelijk en vertrouwd De drang was nu immens Weliswaar niet ongevraagd Het was wat onpersoonlijk Ontvankelijk was zij belaagd Maar nu de gevolgen met drang Er was geen tijd te verliezen Haar ontsluitend lichaam Maakte haar vreselijk bang En als zij neerstrijkt Op…

woorden wevend weergegeven in vlekkende samenvloeiing pennenstreken met vliegende vlindervleugels in liefste mijmeringen als altijd achterhaald door dichterlijke drang zwijgt ze zinnen zoekend wellicht wetend waarom…

vaak ga ik alleen mijn weg het getuigt van moed en kracht soms word ik gedreven door een onweerstaanbare drang in mij en buiten mijn macht ik sluit dan de deur bij mijn dwingende stoelgang…

voorjaar perst zich al door laatste winternaden met frisse kleuren [haiku]…

Dat is wat de mensen Lente noemen, de moeder van een moeizame drang.…

lopen en letters laten binnenglippen in het wezenlijke van een droom op die dag zal jij mijn stilte drinken Wolkengeflüster zwischen erbeben und fassen du und ich in allen Welten…

Bitte, halte uns doch fern Von Palmström und von Morgenstern. Bitte, Lehrer, bitte, nie wieder Mondschaf und das Knie. Veel meer zoudt u ons verplichten met Piet Wester z'n gedichten. Díe bieden tenminste vergezichten.…

hij ziet hoe prominenten door het prominentenpoortje bij hun kuipje en katharsis komen euer grab und leichenstein soll dem ängstlichen gewissen ein bequemes ruhekissen und der seelen ruhstatt sein en hij mag naamloos in de rij voetje voor voetje naar het loket schuifelen om daar te horen dat zijn passie helaas is uitverkocht…

ik weet men schrijft hier geen buitenlands maar toch ik ken een fransoos met wein, weib und gesang to loose low track mag het een keertje ?…

und sprießende Hoffnung auf’s neu bei mir wohne darf * ich rieche dann deinen Duft und schmecke die Lippen des weichen Wortes sehe mich in meiner eigenen Farbe: die Seele, die zu mir gehört…

al wat daarbuiten ligt heeft voor mij afgedaan; wat rest mij nog, dan ‘Krieg und Frieden’ lezend, tot mijn verwoeste dromen in te gaan?…

Waar mensen Hard vloekend Struikelen over De stenen die daar Door de kunstenaar Met oog voor het Verleden zorgvuldig Zijn neergelegd, juist Om het razende verleden Niet te vergeten, Gaat het amorfe leger Der onverstoorbaren verder - Ze kijken niet om, Met het verleden hebben ze Immers niks te maken…

ewig und umsonst auf erster rang sie hatte noch einen koffer nur nicht in Berlin…

Augen und höre das Sanfte im Herz getragen rieche dann die roten Rosen welche immer von Warten wissen…

Het is feest in de Alpen: Heidi und Sabine dollen in de sneeuw en de gloedvolle wijn ruikt naar kaneel en sinaasappels. Jammer alleen van die grausame gr’s die langs de huigen van Zwitserse vrouwen rollen.…

Sie brachte Blumen mit und Früchte, Gereift auf einer andern Flur, In einem andern Sonnenlichte, In einer glücklichern Natur. Und teilte jedem eine Gabe, Dem Früchte, jenem Blumen aus, Der Jüngling und der Greis am Stabe, Ein jeder ging beschenkt nach Haus.…

Kunstenaar schept met de drang van een kind hij kan ‘t niet laten dat maakt een kunstenaar hij zoekt techniek bij de dingen die hij maakt is een werk klaar deelt hij zijn euforie graag zoekt waardering met de drang van een kind…