Alle inzendingen over taaie loten

Na de regenbuien wordt de zon weer warm bewonderen de knotwilgen hun jonge scheuten en zij hun snottebellen langs rijen groene sloten er welt water uit de oude holle lijven en schikken de plooien glad laten de dag zich tooien door het dak vertellen hun noden in veerkrachtige taaie loten die de moede lichamen trekken diep geworteld in…

ach mens vol smarten het nood-lot werpt je vroeg of laat terug op je ware zelf maskers zijn afgerukt je naakte pijn wil erkend worden taaie , zelfgesponnen draden moeten verbroken het zal door merg en been gaan als elke vezel in je schreeuwt zal in je hart gefluisterd worden welke weg te gaan Voor een vriend…

(voor mijn vader) Jij haalde hoge cijfers op het gymnasium in de binnenstad van Groningen, waar ze je plagend op het schoolbord natekenden met een rokje aan. Pestkoppen zijn van alle tijden, toch bleef je in de kast, waar het veiliger was en anders was ik er nooit geweest, tenminste niet zo. Misschien als plant of dier of gangkast. Maar…

Elke speling van het lot. Het taaie van de escargot. De schoenen van de ballerina. Het uitschuiven van glimlachjes. De warmte van het wisselgeld in de hand. Het louter theoretische van ware arbeidsvreugde. De bereidingswijze van perfecte risotto. Zonnegloed in amber. -------------------------- uit: 'Woekering', 2005.…

Gans uitgehold en meer dan half gekloofd, verwint zijn taaie leven alle wonden: zijn gulden bloesems geuren in het ronde, een zilvren blarenkrans omstraalt zijn hoofd.…

alle dichters zitten thuis te rijmelen met hun rijmmasjien af en toe een interruptie voor een bakkie koffie buiten schijnt de zon ja graag met melk en zoetje geef mij maar speculaas even geen marsepein pepernoot ja ja sjokkollaai op taai taai taai prachtig dat sinterklaasgedoe alleen die stomme rijmelarij te gemaakt ik word niet geraakt…

Wat een grote appel zegt opa het moet een taai steeltje geweest zijn om zo een appel te dragen men is nooit te oud om zich te verwonderen…

Spinnenrag taaier dan staal in een oud huis onder aan een trap. De banden gieren er voorbij en de dagen lijken taaier nog, langer nog en ouder. Onder aan een trap. Een trap tot het licht aan. Deur open gesmeten. Stukken uit de muur geslagen. Een oude muur, ooit taaier dan de taaiste dagen. Vandaag uit elkaar getrokken. Onder aan een…

Van goeden huize tot in hun droefenis decent taai geleerd is schatoud belendend de straat stil als geel goud…

Nooit was je zo zwaar. En zo mooi. Met ogen van lichtgroen water. Je vleugels ontplooid. Voorbij voorbij aan de laatste vader. In de morgen de woede doorstaan. De walg die omhoog kwam spoelen. 's Nachts door het zeewier gegaan. Het hoen van de wanhoop zien broeden. Zo moedig gestreden. Genoeg genoeg om de dans te ontspringen. Om straks…

op het strand te Bloemendaal aan de vloedlijn gelegen in de zon is gister een madam geschat op honderd twaalf kilogram nog vol van marsepein uit haar bikini gesmolten geluk bij een ongeluk er zat ook nog de taai taai zodat zij zich in de kruip voor hulp verplaatsen kon binnen een heuse straal van één-komma-drie-kilometer in Haarlem…

de hete adem van de zon drukt op de kale aarde in deze desolate vlakte waar het bijna altijd waait sta je stil bij de bomen kromgetrokken door de wind hoe lang duurt het vraag je voordat de rups verandert in een vlinder…

de blote woorden dragen het meest om het lijf de naakte waarheid de woordkarigen zwijgen als waterwilgen zacht buigzaam en taai…

Er worden niet veel huurhuizen gebouwd, Dus moet men netjes op een wachtlijst wachten, Maar volgens een verbluffende gedachte Wordt loten toch als eerlijker beschouwd. Maar ik heb altijd pech, vandaar mijn angst: Straks geldt voor mij vast: eerlijk duurt het langst.…

De zee wind,golven banen van schuim vluchtig en toch taai als stroop wanhopig vasthoudend tot verdord, verdroogd ophouden te bestaan.…

Vurig fel likkert 't gevoel Taai traag temt 'd tijd Geluk gedempt in gloeiend goud……

Ik ruik het stilstaand water Het donkere water en het riet Stram, scherp en taai zoals diep van binnen oud verdriet…

Aan de ander alleen merken, hoe taai. De ruwe bolster kan nog zo ruw zijn, er zal altijd sprake van een hart zijn.…

." Een andere kalkoen zei: "Dat is niet fraai Maar ik geef je een raad, hou je taai."…

Terwijl ik andere lippen kus en donkere haren streel en de zon zijn best doet om jou uit mijn hoofd te branden. en jij ver weg bent je lichaam geheel zomers en zachtheid dat verwend wordt door gebruinde handen. We komen elkaar weer tegen, veroordeeld tot jou zo lijkt het wel, als mijn vrolijkste paraplu in najaarsregen…

Op het einde van de dag Staar ik even door het raam, En weer ben ik alleen Met mijn gedachten, m’n dromen en fantasieën Ze ontroeren me, Enkel onuitvoerbare wensen zijn mijn lot.…

Na zoveel overwinningen Hebben we dit keer gefaald Van elkaar verloren En het lot dat zich herhaalt... De visuele cirkel Blijkt steeds weer rond Wat bestond dat bestaat En wat bestaat dat bestond... Misschien is het dit keer anders En zijn wij bevrijd Van het spelende lot En de moedeloze onzekerheid...…

Het lot dat is een heel groot iets, niet in woorden uit te drukken, Je mag het wel proberen hoor, maar het zal je echt niet lukken, Zie het maar als een groot 'spel', zonder regels, zonder vragen, Soms sta je er middenin, en moet je wel een kansje wagen, Het hele universum bepaalt mee in je lot, Het is zo 'eigens' en zo ontzettend groot…

plotse ruk in het edele hart geritst alwaar men, zo de mens is het tracht vast te klinken; men zoekt immers niet het gemis doch wil het liefst in het hemelse langzaam dromerig wegzinken de helse nevel, immer aanwezig ligt, geheel aards,op de loer hij kent geen generaal pardon of geeft mij meer eer dan jou nee, het is het onvoorspelbaar lot…

toevallig ben ik ergens opgeraapt als onmens uit het ongedierte verrezen ik draag een gele pruik - en sleep me onhandig van scène tot scène de hemel in een schuine helling is mijn onderdak, mijn lot trotserend in deze beschaving zingend in het morgenlicht ken ik geen regels van protocol in de broze wereld omgeven…

Onbegrijpelijke mens, je wilt het Paradijs niet, je wilt niet wat je wenst, je wilt je eigen lot, je leven, je angst, je gevaar, en je dood.’’…

geliefden zonder de één is de ander waardeloos waar het lot met de bijl in kliefde als vermolmd hout poreus en broos (Aan de hopeloze ziel)…

Waarop het lot de mensen, schuin of recht verschuift. Schaak zet en eindelijk mat, en ze dan weer een voor een in 't kiste legt.…

door de poort achter in het zwart verlaat ik het licht * lang geleden is een ziel vermoord thans wordt mijn mond met pek gedicht immers ook mijn handen hebben een lijf doorboord de satan heeft mij in de greep als handlanger van de man die ik ben en allen zijn in mij ook van hen die ik niet ken gedreven door de drift van…

Het was al laat de klok draaide overuren en wijzer geworden gaf ik mijn laatste muntje aan de muziek mee het leek alsof het sterren regende maar helder maanlicht gaf druppels voeten en zij dansten op de muziek van thuisloos al huiverend en spetterend naar een nieuwe morgen op het bruggetje snorden soms wanhopig vragen aan ons voorbij…