Alle inzendingen over tijdstip

als op zestien april om negen uur dertig tussen haarlem en leiden ter hoogte van bennebroek een sneltrein onder het viaduct doorraast is er in die omgeving niemand die daar nog maar een moment bij stilstaat terwijl in de dorpsstraat van hilvarenbeek op huisnummer twaalf al dertig jaar lang precies op dat tijdstip aan tafel een vrouw zit met…

'Meneer Aart' is het niet eens met het nieuwe tijdstip van uitzenden.…

Misplaatst die schreeuw Een stem die schreeuw angst gevoel gaat door merg en been op het verkeerde tijdstip de verkeerde plek schrik angst paniek nee niet hier op deze plaats.…

wat is de beste plek om een datum vast te leggen waar spreken we af om te zwijgen bestaat er wel een tijdstip is er een hoogte in ruime zin waarop zwaartekracht en gewicht samenvallen kijk uit, deze horizon is met linten afgezet dit landschap valt binnen grenzen van luchtledig soms houdt voortgang even in en lijkt deze op weerzien…

seizoengebonden en innoverend mooi zij ontving het vriendenbezoek dat op vleugjes wind werd gedragen en cirkelend entree maakte er was voor elk iets speciaals stuifmeel en dauw tot honing voor hen die zich koning waanden in dit ontspannen geruis voelde eenieder zich thuis ook zij die geen vrienden waren maar deze passie voor een ander tijdstip…

Alleen maar het bezit van een heel klein " domein ", Tja, volwassen zijn is vaak gelinkt aan een tijdstip. Niets is minder waar, het kind in je kan de volwassenheid sturen. Maar jij voelt dit vaak als heel zwaar, je durft jezelf niet meer te " verduren". Vreemd je eigen verloochenen, dat jij je afsluit voor jezelf.…

God, dat ik niet sterf op dit ledig erf, meer een lamlendig kruispunt dan een plein, maar op dat tijdstip ben waar ik wil zijn, in haar armen, ver weg van het verderf. Zit ik in De Poort met een vraag en wijn, antwoord geef ik mij zelf met een glasscherf, waarmee ik één hart met twee namen kerf in een melange van geluk en pijn.…

Alleen de lokstem van het water zwatelt in strikt hedendaagse taal, geen touw aan vast te knopen; zeker niet op het razende tijdstip van je verschuimen in een onophoudelijk liggen gaande onophoudelijk weer opstekende storm. ------------------------------- uit: 'Het wederkerige', 2014. *) zwatelen: zinloos kletsen…

we liepen ons landschap in, hoorden bladeren ritselen tot een tapijt zagen elke toekomst liggen in de verte, zeldzaam zichtbaar bij helder weer er waren zinnen die we nooit eerder lazen, woorden die werelden schreven ijs werd gas en daarna warmte waarbij afstand smolt tot naderbij ons tijdstip was aan de hemel, we waren aanwezig als…

Leven, dit grootste luidruchtige dan weer stille wonder vertel mij gerust waar loop ik op dit tijdstip onder. Was juist zij geen bijzondere unieke levensblom wend je macht gerust aan vorm haar toekomst om. Laat de dood haar nu nog eventjes niet grijpen dit stervend nijpen is nu nog niet te begrijpen.…

streskip Moet je mij vragen Ik kan de boel behagen Ik kan mijn ei kwijt Tot ieders spijt Leg ik dan een krom ei Dan ben ik blij Is het een half ei Dan is er geen strop Want ik vul de dop Ik zal mijn eitjes warm houden Voor de haan Zonder banaan Zoals die rare snoeshaan De gekke kip Die kakelt als een haan Zonder kop Op elk willekeurig tijdstip…

zijn waardering uit moet spreken na alle omstandigheden te hebben bekeken in parlementaire enquête zich wellicht zal keren tot de onschuldigen terplekke aldaar, om zelfgenoegzaam hun gelijk te halen bij gebrek aan overeenstemming der verhalen in oogverslagen of andere getuigenschaar men kan dan immer tot de onschuld wenden als later tijdstip…

tot dat een andere tijdstip komt die je weer terugbrengt naar een onbekende dimensie.…

"Dag lieverd, daar ben ik weer", helaas blijven ook deze keer haar ogen onaangedaan afgewend: reeds 't afscheid, tijdstip onbekend. Onmogelijk haar aandacht te vangen haar blik blijft onbewogen hangen op 'n onzichtbare plek op de wand.…

De ruitenwissers vegen de kletterende regendruppels van de voorruit Op gedreven wijze jaag ik door de nacht over de snelweg naar mijn Lief die thuis op me wacht De brede rechte weg, anders altijd zo druk is op dit tijdstip leeg en verlaten het herfstweer in deze nacht één groot drama De amper zichtbare omgeving vormt kale schimmen In de…

De vuurwerkvordering is gehalveerd Dat wil dus zeggen dat het tegenvalt En dat het nieuwe jaar nóg harder knalt Te weinig voorraad is geconfisqueerd De opbergloods verschaft een nieuwe troef Die zijn nu omgekeerd Bokitoproof!…

staat geschreven, eigenhandig, onderstreept en met versierde kapitaal op het rode memobriefje dat ik plakte naast het beeldscherm waarvan ik de kranten lees op dit tijdstip zie ik haar door wegdwalende gedachten fietsen op de Zoeterwoudse Singel in haar blauwe regenjack steekt ze over naar de Garenmarkt racet ze door de Raamsteeg net…

heldere herfst die er haast nog niet is de bladeren vergelen, nog betrekkelijk groen de wind is nog blauw, wijst geen enkele richting de grond ligt nog onder het gras men rookt de zwarte sigaar van de dokter men raakt bezweet door het werpen met darts men drinkt zijn zevende glas in een ligstoel later men stippelt onder het genot van dit tijdstip…

heldere herfst die er haast nog niet is de bladeren vergelen, nog betrekkelijk groen de wind is nog blauw, wijst geen enkele richting de grond ligt nog onder het gras men rookt de zwarte sigaar van de dokter men raakt bezweet door het werpen met darts men drinkt zijn zevende glas in een ligstoel later men stippelt onder het genot van dit tijdstip…

jij wist het tijdstip van haar sterven sterk moest je zijn deze hartewens een van haar laatste woorden klinkt als een refrein hoorde zij de laatste minuten jouw positieve levensverhalen weten zul jij het nooit ofwel ooit even nog voelend haar warme handen jouw lichaam stijf van verdriet emotioneel zwaar maar dit…

Gunt anderen, zichzelf te ademen en als ik dat niet meer zou kunnen en waardig de plaats en tijdstip van de dood te kiezen om me dat oprecht te gunnen om zich daarin geen moment in te verliezen.…

En ook het tijdstip was perfect gekozen: te jong voor crisis, oorlog en verzet. Wat dat betreft zat ik dus ook op rozen, want niemand gaf mij later een brevet van onvermogen in het goede of boze.…

Op een tijdstip dat alles maar mag, Na de zondagse Mis, als geboorte uit de kiem In aanzettende sfeer en het hart onder de riem, Onderzoeken Zijn zielen alsof wetenschap het aantrekt.…

Het is woede en verschrikking, onophoudelijk zenuwslopend gezoem van een gevangen vlieg, hamerslag en smeden van hoofdpijn tot misselijkheid, tijdstip dat de eerste liefde stierf gillend, jammerend, vloekend en vervloekend toch tijdens de bevalling ik huilde niet… alleen hield ik mijn hoofd vast toen het door de hemel gespleten werd…

inborst ben ik zachtaardig en fijn besnaard, als je me wil kennen op den duur, om zich te keren naar mijn aard, integreer als rechtschapen buur in uw geboorte grond maar in kleine potten wortel ik niet gezond, wat indruist tegen een vrije cultuur, dan nodigen wij u uit voor een kopje netelthee, gebrouwen op een sacraal komfoor op een tijdstip…

Gelukkig blijft het tijdstip, net als de witte, koude sfeer, onbestemd en onbekend, met een sprankje hoop in nevelen gehuld.…

Mijn boemel wacht geladen op het ogenblik metalen spiegels gras gelegen gaan groen versprongen het juiste tijdstip aan met verwachtingen, angst, liefde en ik Piepend komt er beweging in mijn verlangen struikelen gedachten over wisselend rail zuchtend kreunend door een bochtig deel langs zenuwachtig rinkelende overgangen Tijdenlang doorkruist…

Terwijl het laatste gedicht het tijdstip verteert staat de maker geledigd op van zijn tafel hij reinigt zijn vleesmes en kijkt uit het raam op de sierbestrating zieltogen de bladeren verlost van hun zomer, de windengel hurkt in het eeuwige onkruid en wacht tot er tijd is dus vredig de avond vol afscheid en oorlog wereld waarheid en liefde…

en toch, het tijdstip nadert van ongekende drukte. Ik ben met de rust niet langer alleen en hoor op de achtergrond de winden waaien door het gebladerte, en weet dat niet lukt wat eerst wel lukte. Zo verlaat ik mijn vertrouwde plekje waar de rust mijn grootste vriend was. Mij zo vaak omarmde als een zeebries, mild en zacht.…

Ongeacht het moment Het tijdstip in de tijd Toen jij besloot om weg te gaan Te breken, alles kwijt Ben ik je daar nu dankbaar voor Het maakte krachten vrij Ondanks al jouw natrappen Kwam ik steeds meer tot mij Jouw onredelijkheid gaf mij de kracht Niet terug te willen slaan De streken die jij leverde Daar bleef ik boven staan De roddels…