Alle inzendingen over trouw OR troost

In voelen, denken, dromen ben ik tot jouw hart gekomen daarom ben ik de vijver die in de winter bevriest om met je ijver na te denken in de lente ben ik een vlinder die voor je danst in het zonlicht de bloesem van een fruitboom het maanlicht in de donkere nacht en je wordt lichter dan mijn gedachten klimt in de dromen van het droomlandschap…

De rollator naast mijn bed, staat maar getrouw te wachten. Hij past zich gewillig aan, aan al mijn dwaze gedachten. Ik heb hem zo nodig, elke stap die ik doe, is met hem. Hij blijft steeds geduldig, niet overbodig. Mijn handen en voeten, die dank ik aan hem. Toch ga ik niet ver, want op straat is gevaar, Met gaten en kuilen, voorzichtig…

Vreemde wereld Toch, in een land Te wonen waar Je vanaf je Allereerste dag Leert dat je Moet wachten Op je beurt, Netjes in de Rij moet staan In de winkel, Bij trein of bus, Zodat je letterlijk Alle dagen van je leven In de file staat Tot je eind aan toe, Want zelfs bij De euthanasiekliniek Tref je het weer niet,…

zal je kunnen bereiken illusies pijnlijk boven water – voorbij goed en kwaad moet je nu huilen – fatum ben je niet trouw – je tranen zal ik pintelieren…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Droogte ingehaald dankzij de winterregens herleeft de natuur…

En met zijn dagelijkse oost, na wat drogen en vermalen, kon hij weer kuchend ademhalen, die tabak was zijn enige troost. Zo is hij de oorlog doorgekomen, om daarna in de bevrijde tijd, te trouwen met een christelijke meid, die teveel van Gods woord deed dromen.…

iets van mij voor jou verpakt en met een strikje mijn liefde en trouw!…

als dat wat onvergankelijk is trouw en puur…

wist mijn onvoorwaardelijke liefde en soms wat rafelige trouw ik houd van jou in ons bestaan was jij meer dan mijn eigen naam…

“Mijn kind,” zegt God de Heer “Weet dat ik altijd van je hou Ik blijf jou je hele leven trouw En zorg voor jou steeds weer.” Wat een troost, dat te weten Dat God mij nooit verlaat Maar altijd met mij gaat Hij zal mij nooit vergeten.…

“Mijn kind,” zegt God de Heer “Weet dat ik altijd van je hou Ik blijf jou je hele leven trouw En zorg voor jou steeds weer.” Wat een troost, dat te weten Dat God mij nooit verlaat Maar altijd met mij gaat Hij zal mij nooit vergeten.…

“Mijn kind,” zegt God de Heer “Weet dat ik altijd van je hou Ik blijf jou je hele leven trouw En zorg voor jou steeds weer.” Wat een troost, dat te weten Dat God mij nooit verlaat Maar altijd met mij gaat Hij zal mij nooit vergeten.…

Als niets er meer toe doet als niets meer uitmaakt of zin heeft, als alles pijn doet van het alleen zijn dan kun je altijd nog teder zijn; dat zorgt voor een nieuwe, positieve vloed.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Troost voelt als een omhelzing. Troost is een warme deken om jouw eenzame schouders heen. Troost komt dan als er een gat valt, een verdriet. Troost is ook een gevoel van herkenning: je bent samen er door heengegaan. Troost komt wanneer je open staat voor warmte. Troost is een feest van begrip.…

vernederd niet zegt nooit dat jij lelijk bent verstoot jou niet omdat jij verliefd bent op geen vrouw maar een leuke vent ook gelukkig helemaal niet dat Hij je lichaam interessanter vindt dan jouw gouden hart altijd om je heen In rouwtijd dat bittere smart oh lief mens geloof Hij is er op aarde plus na de dood…

jouw stem hoeft mij niets meer te zeggen ik hoorde je al jouw blik hoeft me niet te begrijpen dat voelde ik al jouw hand hoeft niet op mijn schouder te rusten hij lag er al jouw lippen hoeven me niet te kussen ik proefde ze al wees er en het is goed…

Wanneer George Bush slagvaardig door zal tasten Waardoor de mensheid dus de dupe wordt Heeft dit ook weer gevolgen voor de sport En zal men elke wedstrijd afgelasten. Dan gaat het WK-voetbal ook niet door En geeft het niks dat Nederland verloor.…

Is het met je borsten mis? Treur dan niet, want weet je, Als je een bh een A-tje is, Dan heb je toch een beetje.…

als ik er strakjes niet meer ben zegt zij terwijl ik luister dan zal ik jouw kerstster zijn die licht geeft in 't duister…

ik zou mezelf wel willen troosten maar ik heb vooral warmte nodig en mijn handen zijn zo koud stralend weer buiten maar ik zit binnen voel me lusteloos alle waarschijnlijkheden leg ik op een hoop wat een berg onzin plots stollen woorden worden weggespoeld in een vloed van regen kom ik mezelf tegemoet of heeft er egens iemand een…

Wanneer mijn verdriet 't verre sterrenlicht streelt en ondragelijke herinneringen de dagen opsommen wanneer ik denk hoe de mens is, alleen mengsel van geuren, dromen en kleuren snel vervagend in de stroom van de tijd en zonnebloemen, zwart, naar de grond staren met honderden vragen verzwaard, wanneer de maan als vergeten parel in een juwelendoos…

O, hoe kan ik je nu troosten bij je oneindige verdriet? Stil stromen droeve tranen om wie jou hier achterliet. Toekomst lijkt zo grauw en donker, de zon is weg, het gras verdort. Doch na weken, maanden, jaren staat vast dat het weer lichter wordt. Want de tijd heelt alle wonden, alleen littekens blijven bestaan.…

Soms is een snauw genoeg Genoeg om me dat ene zetje te geven Soms is het iemand die net teveel vroeg En ik denk; laat me maar even Ik zoek troost en vind die niet De tranen die ik lopen liet Het is alleen mijn kat die het ziet En mij met een kopje zijn troost aanbiedt…

aangedaan voel ik je pijn daarom omarm ik fijn mijn blik over je schouder kijkt hulpeloos en kouder dan ik voor jou wil zijn emoties mee willen voelen doet mijn hersens krampend woelen toch blijft niet jou zijn mij beperken voor mijn gevoel met grove vlerken omarm ik je vol goed bedoelen maar blijf je bergen in mijn armen laat me jou…

Rouw even om mij, als je echt rouwen moet En laat je dan troosten door mijn groot vertrouwen, Dat wij slechts tijdelijk gescheiden zijn. Geniet van de beelden in je hart, Ik ben niet ver weg, het leven gaat door, Als je me nodig hebt, roep me, dan kom ik. Al kun je mij niet zien of raken, ik zal er wel zijn.…

Dag mensje, al ken ik je niet Weet niets van wat er speelt in je hoofd. Het is mogelijk een wirwar in je denken Zoekend naar een evenwicht Zwevend gevoel: tussen zalig en gebroken Dan zeg je, mensje: "waarom?". Nu pijn, dan weer vreugd Soms echt euforie Van een dip tot diep dal Tot diep in een kloof, Een gevoel dat er nooit mocht zijn Dan…