Alle inzendingen over tweeduizend

Autobahnkreuz, nog tweeduizend meter. Afslag naar Stuttgart. Of is Karlsruhe beter? Dan staat alles stil: sechs Kilometer Stau! Bovenop de berg ligt al weer een oud gebouw...…

Toen er volgens een oud verhaal, een ster ging stralen, kwamen er van ver drie wijzen, nu na tweeduizend jaar van dwalen, denk ik verdrietig en …met afgrijzen. Het is nog steeds, oog om oog en tand om tand, onschuldige komen om door zinloze wraak, een land staat opnieuw in brand, is er dan geen wijze die hier een einde aan maakt.…

ik zweer bij Apéllôn de genezer neem alle goden tot getuige om naar beste oordeel en vermogen jouw leven als mijn voornaamste bekommernis te beschouwen laat geen oligofrene orde van dwazen terwijl het geld wegrot in hun zakken bedenken wat ik zal doen tweeduizend vierhonderd veertig jaar na nu wanneer jouw leven eindigt in een overleg…

altijd als zij spreekt met een ander pseudoniem lacht een lichtstraal subliem ultiem intiem wij leven immers nog in dit jaar genaamd tweeduizend en tien wij zijn pelgrims die reizen over de zee van lucht zoeken de singnalen op onze weg die allang geschreven staan gelijk aan een zucht als ik in je ogen bewegingen waarneem dan zijn is…

ik herinner me de dag waarop haar muts tweeduizend bloemen droeg ze sprankelde ik zag haar kracht, de fijngevoeligheid omdat -juist nu een klaproos zoveel liefde bracht wat was ze mooi die dag haar hart bewoog van toen naar ooit, ze zag, ze lachte en ze overwon de barrières onder deze zon voor eeuwig zacht gemaakt zoiets raakt je…

het eerste woord is al geschreven in het boek tweeduizend zes op wit papier staat het woord "leven" nog is er niets gezegd als onze blikken kruisen in het knallend feestbegin wil ik al in je ogen huizen mijn handen zoeken jou de raadsels van je huid lossen op in samen warmen ik wil je in mijn armen je emotioneel beleven…

de zomer tweeduizend acht een koningin had me in haar macht de koningin van een koude decembernacht vroeg men genade aan een hogere macht donker blauw was een poort rijk te hoog naar de hemel de smeekbede werd beantwoord en vleugels gevormd nu is het wachten op september de twaalfde om exact te zijn zal het weer als voorheen zijn liefde…

zaterdagmiddag en verwarde rijen elf september tweeduizend vijf dringt die vrouw nou voor of is ze assertief? gemonkel zwelt aan tot een vonkende vraag: waarom wacht u niet op uw beurt? waarom vraagt u dat aan mij en niet aan haar?…

Vergeving, de witte boodschap, maagdelijkheid de dood, de opstanding wisten zich tweeduizend jaren geleden als licht te manifesteren. De meesten van hen wonen in landen met antieke waarheden om zware offers te brengen aan God niet wetende... het oude kerkelijke wetboek luidde, ware liefde behoeft geen betoog.…

getransformeerd tot Flermuzanus Stond in Voorspellingen van Nostradamus De wereld zou vergaan in schuim en as De Krakatau en de Tambora later Doofden 't licht der zon met wolkenlava Gods toorn om zondeval van 't mensenras De eerste bug sloeg angst in mensenharten Paniek voor duivels ondergangsgevaar Van 't heilig roomse rijk - tweeduizend…

weer is het goede vrijdag de dag waarop christenen de kruisiging herdenken kranten verslaan lijden als hamburgers uit de quick tweeduizend jaar later herinnert zich niemand nog dat nieuws wordt niet herhaald door tijd verkaald en eigen aan de mens gaat hij verder als zwerver in een luxe bed ooit zal het zuur opbreken een spons…

sommige stukken mij die me nog niet eerder ter oren waren gekomen, zing ik anderen luidkeels mee verbroederen de klanken groot en klein tot een muzieklievendvolk die dagen omdraaien met de nacht om extra van hun favoriet te genieten duurt Kerst niet meer twee dagen maar een hele week vieren wij een geweldig feest op de mooiste muziek anno tweeduizend-tien…

De dag van de zesde mei Dat is een dag Die blijft mij altijd bij De moord op politicus Pim Fortuyn Staat op mijn netvlies geschreven De beelden zie ik zo weer voor me Een politicus die op het Mediapark in Hilversum Lag te vechten voor zijn leven De dag van de zesde mei Van het jaar tweeduizend twee Draag ik als een zwarte dag met me…

zandbank was de top van een heuvel die uitstak met zijn moerasceders van eeuwen her Heden ligt het eiland hier de trots van het Trasimeense meer waar Hannibal voor het eerst de hoogmoedige Romeinen versloeg ingegraven in hun stellingen zo´n tweehonderd jaar voor de geboorte van de zoon van god de heer Dacht aan jou toen jij daar liep tweeduizend…

in riet gesorteerd heb ik mijn leven aan u geoffreerd mandjes met zorgen over dit jaar in biezen geluk en ontspanning vlak naast elkaar in wit pitriet mijn artistieke prestaties gebundeld de felicitaties met linten de dialogen over kunst en emoties gebonden verslagen van diverse negoties proost met mij mee want op één januari tweeduizend…

het zal niet meer zo lang duren hooguit nog een paar uren voordat wij van het jaar tweeduizend negentien afscheid nemen met sterren vuren kleur en dennengeur ik dank U o mijn God voor wie zacht onze handen de handen van Uw kinderen strelen met ons delen blijdschap en verdriet in ‘t hart dat op U ziet Uw wonderolie giet…

het witte leven sluiert de roestige gespen in een tijdelijk blauwdruk, maat ongeëvenaard grote stappen geen vooruitgang in een wens die ik niet mag hopen ligt de hemel uitgespreid op straat, maatje tweeduizend tien de aarde warmt, het vriespunt lijkt hoger te liggen de koorts zet trage stappen op het weke water bleke gezichten,…

Op afstand staan wij, tweeduizend lichtjaar van elkaar. Tussen ons een luchtledig niemandsland met de eenzaamheid onoverbrugbaar.…

rondom mijn burcht ik ben een waker zonder gevolg dit slot troeft de regisseur het tot munt geslagen lot af en reist de hemel door in exploderend puin zou god zijn nagels breken aan onreligieuze voorspellingen die zonder enige vorm van waarneembaarheid zijn schaduw werpt over het verwoeste land waar liefde de dolksteek was van het bestaan tweeduizend…

Ruim tweeduizend jaren sinds Jezus Christus gooi ik de beuk erin! Om maar niet van een platte aarde af te vallen, zoals men vroeger dacht maar haar te laten blijven doen draaien, zolang als noodzakelijk blijkt te zijn.…

En haar dochter, ook al zwanger, wou graag mooier en ook langer, en haar dochter ook al zwanger, wou graag mooier en ook langer, en haar dochter ook al zwanger, wou graag mooier en ook langer, en zo meer, en zo meer ongeveer tweeduizend keer.…

In het holst van een winternacht, in het jaar tweeduizend en zestien. Ik ben nu veel ouder dan zij. Nu pas kan ik hen begrijpen. Drie eeuwen kan ik overzien. De negentiende eeuw. De twintigste eeuw. Mijn laatste jaren. Samen reizen we door de eeuwen. Al ontelbare generaties lang. Kinderen. Ouders. Grootouders.…

ik zag het schreeuwen in je ogen je mond het zwarte gat dat woordloos open ging en groter werd, de wanhoop die toen aan me vrat je nam je wereld mee van zwijgend handenreiken de korte liefdeblijken in het weten van elkaar we golfden en pasten wisten van tweeduizend jaar geschapen als een paar in wissels van de tijd ontspoord en…

„Maar om de avond rendabel te laten zijn, moesten er minimaal tweeduizend aanmeldingen zijn.”…

September drie-en-zestig Zon die te lonken Aan de hemel staat Koeien die dartelen Alsof net het Voorjaar is begonnen En vliegen die Zoemend langs mijn Kinderjaren gaan - Onder goedkeurend oog Van honderden goudsbloemen Die het perk van mijn Jeugd omzomen - September tweeduizend Dertien - loom als toen Die dag - als ik…

hebben nog samen bij ons thuis je lievelingsgerecht gegeten, wat gedronken Ik heb je daarna naar huis gebracht je was uitgeput, je kon niet meer We knepen bij het weggaan, zwijgend, nog stevig in elkaars hand Wij, maar ook jij Kees, ja, we hielden ons allen groot En precies twee weken later, het was op een woensdag in november tweeduizend…

ik droom tweeduizend vlinders in de nacht landen op het water o zo zacht.…

mij zorgen Om het heden van morgen Als boomer word ik Ongelofelijk kwaad Op maffiose crimi Witteboorden In hun onaantastbare Bunkers van boardrooms Ego's die de climate Change ontkennen Hun wereld is geen Aarde van de mensen En negeert de Econoodkreet Van het klimaat Een pinguïn, net zo edel Als een leeuw of koningspaard Zwemt tweeduizend…

De stem van de Centrale Zon dringt met de kracht van trompetschetters door de maquillages van nevels heen, tot zelfs moeder aarde in tweeduizend twaalf. Het maken van kunst verpulvert de tijd in purperpracht. Nonnenvotten, meanders, een wrongel of wormgat. Ik zei het al: het heeft niets te betekenen!…

Kort na het nieuws omtrent de dood van Reve Volgt nieuws omtrent het werk van Lucebert: 't Is aan het Rijk geschonken om nog ver In vele vormen voort te blijven leven De dood is als natuurkracht zeker groot Maar oeuvres zijn als leven na de dood…