Alle inzendingen over uitputting aarde; afschieten edelherten Oostvaardersplassen

Geklitte moleculen in zonlicht verwarmd aan lauwe aarde ontstegen komen tot leven; vele generaties evoluerende levensvormen leiden tot verscheidenheid in het heden.…

treft, En splijt en kerft haar ingewanden open, God is het vermiljoen, vooruitgelopen, Vermeldende der aarde nieuwe Zon, God is het rondend ruim, de horizon, Die altijd verder trekt waarheen ge treedt, Hij is het waterdek, hij is het kleed Dat op de aarde ligt, de schemering is hij, Een man in weifeling, in mijmerij, God is een doodslag…

Ik ben degene, die onafhankelijk alleen haar lot altijd eenzaam draagt, doch met mijn ogen gericht op één doel, een gevoel dat tussen de regels ligt en ademt, vanuit winden rondom en dwars door de aarde. Mijn potentie getuigt van waardigheid. Het is geheel anders als de eeuwigheid, getransformeerd van de hemel tot aarde.…

geluidloos raken en we zoeken in stilte de houten paaltjes om richting te bepalen Van heinde en ver ruiken we de aarde met bomen in haar hand waarmee ze waarheid schildert sinds vele jaren en ontzenuwt elk verzet in duizend kleuren waarop we even zweven als we vallen vallen in gekleurde aarde...…

' Wind polijst ons optimisme, de verten juichen luid, bomen weten het zeker: Een ingetogen, stenen koor door ruimte en tijd bepaald, zal dun illuster zingen dat de aarde ademhaalt.…

Maar ach waar gij de krans van stralen Wilt volgen tot zijn ring zich sluit , — Zie hoe daar eenklaps de aarde u stuit, En 't oog weerhoudt in 't nederdalen! Hoe schoon, o boog, uw gordel zij, Een Halfheid en niet meer, zijt gij! 0 beeld van 't Schoonste en Zoetste op aarde! 't Gelijkt de bonte regenboog.…

Maar ons hart zal je nooit verlaten Jij bent heengegaan van de aarde naar de hemel Jij bent nu één van mijn engelen die mij bescherming zal geven Er is een tijd van komen en gaan in het leven Papa ik zal je nooit vergeten, je zult voor altijd in mij voort leven Ik ben een stukje van jou op deze aarde en dat stukje geef ik aan mijn kinderen door…

Welk aards gefluister groeit uit de diepten tot gejuich of klacht, welk is die stem slechts hoorbaar in het duister? Wie roept er in de nacht?…

Ik zoek en zoek en zou willen weten waarom niemand ooit is teruggekeerd zouden zij daar alle liefde zijn vergeten waar zij op aarde mee werden geëerd?…

Ik zoek en zoek en zou willen weten hoe die Almachtige God eruit zal zien zal Hij daar alle aardse wonden genezen en geeft Hij ons 't hemelse geluk bovendien? Ik zoek en zoek en zou willen weten welke 't verschil tussen hemel en aarde is? - als wij hier in Zijn grote liefde mogen delen dan is 't hiernamaals niet langer een geheimenis.…

me gaan Dan zal ik mijn geloof verliezen dat er engelen op aarde bestaan Ik wil me er 100 % in storten maar dan wel echt samen met jou Anders kunnen we nu beter stoppen liever nu pijn dan straks berouw…

schoonheid versluiert de wreedheid van het bestaan Het gelaat ingetogen, dan weer stralend dansens in haar eigen droom teder beroeren haar voetjes de aarde licht als een vlinder zijn haar bewegingen Dans, ballerina, dans!…

voorbij in kleur niet gebonden aan seizoenen delen zonder bezitten genieten van schoonheid opzij mijn woorden beperken jouw ervaren duiden op bindingen die niet meer bestaan maar mijn aards wijzen ziet nieuwe vrijheid op vleugels gaan…

De mulle hel-beschenen wegen Met volle gele honigtuiten, - Hef over de aarde uw aangezicht, Over uw ogen valt het licht, Over uw lippen stort een lied - Levend mooi mens geniet!…

en je mag gaan, maar dat er geen moment is, dat je niet wordt gemist, dus ga, met een gerust hart kan niemand je beloven, waarheen, men zegt, je gaat naar boven, maar waar je ook heen gaat, je moet alleen en bedenk, je bent alleen op aarde gekomen, je moet het ook alleen verlaten.…

Ik zag je in Zwolle in de stationsrestauratie Spreek mij van je broers die je ginds hebt achtergelaten die gestorven zijn zij die leven zij wier naam is verdwenen spreek mij van de rode en okeren aarde van de verblindende zon van de almaar opnieuw begonnen dagen van het ploegen van de aarde/haar te laten braken Vertel - de mannen die…

de sneeuw was plotseling weg niet eens in een langzaam proces kale aarde is al wat rest bedekt met vage zwemen sprietig groen van toen er is iets vreselijk misgegaan door het vervlakken van het zicht ik kan de wisseling niet meer aan van het voortdurend strijdend licht de schemering duurt dagen omdat zij haar greep op de werkelijkheid…

Dat niemand weet waar of we ons bevinden en waarom we hier gekomen zijn wordt angstvallig stilgezwegen voor de kinderen Die verklappen niets van ons geheim Er is een plek waar iemand zich ter aarde moet werpen voor één glas oorspronkelijk water en een kop vol stof is alles wat hem wacht Treurclowns murmeren 'dat hij eerst moet leren door…

De wolken besluiten je mee te nemen naar het land zonder helse pijnen Een zonnestraal verlicht de aarde waarin je aardse leven voorgoed zal verdwijnen... Het moment van afscheid bevriest mijn ziel als de dood je meeneemt ver hier vandaan Langzaam zakt je lichaam in de zwarte mist die je meeneemt uit dit vergankelijk bestaan...…

Als een rotsblok lig ik op de aarde Sinds Jean-Samuel ’t contact verbrak Ik vind bij Cagliostro onderdak Hij hecht aan Mesmers theorieën waarde Magnetiseert, iets wat mij zorgen baarde Maar tegelijkertijd een halm toestak De wetenschap hangt aan de wilgentak Zelfs Newton is niet meer van deze aarde De graaf, genezer, ziet mij vorsend aan…

de sering staat in bloei veilig is de inhoud lila gekroond tegen een helderblauwe lucht vogels zingen nog steeds lovend hun lied met liefdevolle aard over de aarde er is vrede in hen met magie en beweging (wolken vliegen rustig over het jaargetij, met nooit een onvertogen woord) en ik voel me blij, rond mijn vaste stappen waar 'k mijn…

zal dragen zal ik nooit weten, want mijn aard bedrijft in stoffige wijnkelders de liefde waar het zoet mijn bestaan laat kleven aan de hals met het verzoek het oud zeer slechts te herinneren als een gepolijst verleden…

Frontaal wordt gebotst met een vaart en Jeanet concludeert nu: 'Het leven is ook van voorbijgaande aard.'…

middenin die maelstroom van water, aarde en lucht zuigende krachten naar beneden en boven spreek mij één woord geef een zicht laat mij verhalen schenk het verleden weer verzeker de toekomst…

De aarde staat minnelijk aan de hemel en kust het koude voorhoofd van de nacht.…

dat diepte energie bepaalt ik loop mijn weg in lijnen ’t zij recht of krom dwars door licht of duister en volg de aarde zo het komt maar lief energie van ’t water.…

Bij zijn opgedroogde zwarte Styx graaft Charon de veerman, zijn roeispanen klauwen geworden, wachter van de ivoren poorten en oogschaduw; aarde geworden zwijgen de vliegende mythen onder de zilveren gesp van De Dolfijn en Zwaan bij de onderaardse Styx, de boot van gebeente.…

Mocht de hemel en de aarde, in mijn nabijheid toch vergaan, mag je vragen wat ik heb misdaan, sta me toe nog een keer van je lusten te proeven, dan kom ik voorgoed naast je in het naakte zonlicht staan.…

wolkendek, Dwaalwegen als een labyrint, aanschouw ik een lichte wereld vol zonneschijn Als dekens van sneeuw zijn de wolken die de aarde bedekken Als tekens vol rafelige gaten en diffuse goudkleurige rivieren Wondere wereld…

De aarde, ook vermoeid, heeft nooit dode blaren gedragen. De aarde wondt om, in de driedagestond, te laten herrijzen onder de loodzware kus van de liefde. En is die kus weerom licht leed, leed, dat alles is, - Ik ben Die is, - o, laat deze zoen niet verloren gaan want elke zoen is gloên van goed.…