Alle inzendingen over uitzicht

Of gij uitzwermt over de aarde, Of gij woedt en breekt en brijzelt, Of gij al de mensenvolken Stuwt door beddingen naar doelen Die ge in uitzicht stelt voor eeuwen, Altijd staan de stille dichters, Eenzaam op vergeten pleinen, Met hun voeten in uw bodem, Met hun hoofden in uw hemel.…

Het land van Herve roerde ooit eens samen haag, arden en uitzicht op de hoge venen; kerk en kapel zijn verhelderd met trotse grandeur. In Montzen wasemen de bossen romantiek, waar Mendelsohn ieder moment voorbij kan lopen. Bij briljant Frans en diepzinnig Duits voel ik me thuis.…

Het uitzicht was genadeloos. 'Dit is een mooi plekje!', zei je tegen me, toen je op mijn balkon op mijn stoel zat. Ik heb er nadien nog veel gezeten en aan jou gedacht.…

Daar huis te koop, het uitzicht, over handschoenen ging het, machines, over een houten auto met kachel, dan over een Tesla, langs kantoor, vis en langs haven van vroeger, waar toen tonnen, een Knoester, over vaders zelfs en het verstrooien in die haven, jij weer terug, of ik een zoen, ja natuurlijk!…

Of is ’t uitzicht dan zo schoon Op uw stadje, door de ruiten?” – Neen: doch weet ge wáár ik woon? Vlak bij ’t kerkhof! Al de doden Moeten steeds mijn huis voorbij En verkonden, stille boden: „Heden ik en morgen gij.” ’t Is wel vrolijk! zelfs bij tijden Al te vrolijk!…

wou, de paarsrode heide, de klaprozen en het hotel van je 80 ste met zoveel familie en vrienden en onze euforie, de trap in Petten van het mooie uitzichtspunt waarnaar je toe wou en je na de eerste treden je gehoor verloor in het zand en helm speld in hooiberg maar hoe dan toch een vreemde die voor je vond, we zo blij dat het uitzicht…

wij zitten in het grote raam met uitzicht op de vallei van Castelnuovo di Garfagnana waar pioenrozen als drachtige vrouwen in elkaar vallen, praten met gezichten waar vragen op getekend staan, brengen vingertoppen naar elkaar toe en spreken dan in de vorm van een oud gedicht een veer van een raaf splijt tussen het ruwe marmer, zwart is…

Wij die met hem één kamer deelden niets wisten van zijn bestaan en zijn rechte leer betwistten maar toch oprecht hem vroegen naar zijn steile gang naar boven Hij had gezwoegd - getaande uren maar de top bereikt de boetedoening gelaten want zijn oude, blote knieën had hij 's avonds nog nodig gehad om er zijn Heer te danken Het uitzicht…

Met uitzicht op alle tanden, kiezen, roodgloeiend in de avondzon als Gods weidse open mond! Ik ga dan googelen achter 't scherm hoe de refuges heetten, mijn kaarten zoeken, hoe de wegen liepen, afstand meten, me opnieuw verdiepen in deze toer en wens dat 'k na zoveel jaren nog ferm klimmen kan en dalen.…

verwacht zag jij hem vertrekken die als bron en vader jou in het leven groter groeien liet de dochters vertrokken om aan gene zijde een kangoeroe te vinden om lekker mee te pronken op of aan hun zegekar van pracht en praal het huis op wielen ook vol met verhalen van toen dat na jaren trouwe dienst zich verkocht ziet worden om als uitzicht…

Dit kostelijke plekje is voor kinderen en ons een lust 'n uitzicht dat ons steeds met verse moed wakker kust. De nevel maakt soms alles wit, toch blijven seizoenen beslist niet in gebreke voor de ochtend is verstreken.…

boten zie die koers moeten bepalen wanneer ik me angstig voel door het zo snel bereik van het wassend water dat klotst tegen de dijk wanneer ik denk dat vriendje water vijand ook kan zijn en woest de dijken breken wil van puur venijn Dan vecht mijn land mijn rivierenland Wanneer de mist al dampend met zijn grijze vlagen het mooiste uitzicht…

Ik hou van de zulte lucht de geur die het zeewater zo eigen is, van het uitzicht de ruimte de bootjes op het water en aan het einde de lucht. De tinten zo mooi op elkaar afgestemd, een pracht van een plaatje van een geheel.…

belevenis culturele betekenis historische bekentenis voor Rotterdam Waterstad voor Nederland en Turkije ZENNE: Turkije aan de Maas voor 't Wereldmuseum een wereldzaak van a tot z van adembenemend tot zinderend voor zuid, noord, oost en west ZENNE: echt in, echt open, echt uit het mooiste terras passief genieten van actief Rotterdam met uitzicht…

licht tegemoet loop denk ik plotsklaps aan jij die moet zitten Een zittend gat was nooit je handelsmerk De mieren in je gat moesten het huis uit Je schuifelt nu voetjesmaat door je kot als je eens niet in de zetel verzinkt Mijn longen kunnen amechtig hijgend de zuurstofvraag een aanbod geven Het is prettig afzien als je vooruit gaat Met uitzicht…

Al was er daar uitzicht op wilgenrozen en gras, zicht op overvliegende ganzen, merels die floten elders de oorlogsboten en hoge wolken ja die was, de mei lootte, uit ook nu 't bonzende hart en smart.…

Al was er daar uitzicht op wilgenrozen en gras, zicht op overvliegende ganzen, merels die floten elders de oorlogsboten en hoge wolken ja die was, de mei lootte, uit ook nu 't bonzende hart en smart.…

-------------------------- -------------------------- de tram stopt niet precies voor de witte lijn - dit voelt niet goed - ik wil ergens staan met prima rugdekking en een goed uitzicht op de ingang/uitgang, zodat ik nog een kans heb.…

Overpeinzing: en al die indrukken, verwerkingen neem ik mee met uitzicht op overlijden naar een rijkere toekomst voor mezelf en mijn omgeving dan ooit, alhoewel buitenstaanders zullen daar natuurlijk wel een beetje open voor moeten staan.…

Wat je dan nog rest met een ziekelijk versleten lijf, en een gebroken hart wat iedere slag verder ontwricht, is je heil te zoeken naar een onbekend verblijf, waar geen morgen is en geen uitzicht.…

Blankenheim, vakwerkstad, met je mooie kern, Blancio, ti amo mi amor… Ik logeer in ‚Schlossblick’, bij Gilberte Mercier, met uitzicht op de ‘burcht’, drink ik warme thee… Daarna snij ik stukken, van het ‘Broodpad’ af, ‘Seniorenteller’ smullen, bij ‘Maus’ in Nonnenbach..!…

’s avonds laat om mijn huis tiert als ik rustig een boek lees als ik rustig de film uitkijk tot het eind als ik rustig de dag overdenk als ik rustig iets wil schrijven op mijn computer dan komen ineens allerlei kleuren als van een regenboog mijn tuin in dwarrelen, ik kijk er naar ik houd het beeld even vast totdat het verdwijnt in het uitzicht…

gedaan daar heeft men te veel van ons geleerd elkaar omwille van de Heer verslaan is te aards gebleken de vredige stilte wordt vooral vereerd de poort staat open in de hemel vertoeven blijkt een plek voor reünisten de ganse dag zielen voorbij zien zoeven zelfs is er een bijeenkomst voor vermisten de poort staat open over het uitzicht…

Over de Muiderbrug wilden we naar de dijk terug en via 't slot, de haven en terrassen, was daar het groene dijkje tussen schapen, plassen, vonden we de brug over 't IJ: het uitzicht wijds! Stoppen voor een foto was er niet bij. Dan volgde de rij met gekleurde huizen van Uitdam, met aan beide zijden water.…

Uur tot uur De Farao moet wijken in Een land zonder vrijheid bestuurd Vanaf de citadel, fascinerend Uitzicht op minaretten, koepels Van deze metropool In een land waarvan de Farao ziet Een strak geregisseerde Omwenteling.…

energy-drink De kilometers gaan moeiteloos voorbij Terwijl ik smeulend in verlangen zink In volle vaart op de linker rijstrook Adrenaline stuurt mijn oplettendheid Nog een paar honderd kilometer Dan ben ik bij mijn Oostenrijkse meid Duizend meter tot de grensovergang Zie ik op een wegwijzer staan De snelweg loopt even stijl naar beneden Het uitzicht…

Als niets ons verder uitzicht gaf, Dan ’t vroeg of laat ontsloten graf, Waartoe dan ons ontwaken Uit stof, dat stil, bewustloos sliep? Wat wrede stem dan, die ons riep, Om luttel vreugd te smaken, Gekocht voor moeite en bange strijd, Beklemd in eng begrip van tijd? o Eeuwigheid!…

Toen in tweeduizend zestien 't leven zinloos was geworden besloot de Tweede Kamer dat het tijd werd om de dood -de dooie dood, de mooie dood, die troost en uitzicht bood- als optie aan te prijzen aan de geestelijk verdorden Hoewel een ieder dood mocht gaan aan slijt en ongemakken aan minuscule slopers waar men zich geen raad mee wist die lijf…

Met een diepe zucht uitzicht naar, voorbij de storm naar licht, naar verder. Vastberaden loop je door, tegenwind weerhoudt, geen stappen verzet. Stil staand in de tijd het gevoel van leegte en het gevoel van niets. Achterom kijkend Wel degelijk vooruitgang geboekt in de wind.…

bloei staan een roos voor alle wolken in de lucht een roos voor de liefde dat die blijft bestaan een roos voor volharding in alle strijd een roos voor de warmte die jij me geeft een roos voor alle gedachten die ik met jou deel een roos voor het geluk bij ongeluk en pech een roos voor het bed dat op de grond blijft staan een roos voor het uitzicht…