Alle inzendingen over vaas OR breekbaar OR scherven

Ze wil hier niet meer weg niet terug naar het lege huis waar alleen nog wat bloemen langzaam staan te sterven in een oude breekbare vaas dus zit ze maar te wachten terwijl de tijd verstrijkt met gesloten ogen verhult het donker soms wat van de twijfel de kunst van navigeren in het wankele duister is te varen op gevoel tastend naar…

Bij "Tussen kunst en kitsch" komt straks na jaren Een man langs met een vaas uit een paleis, Nieuwsgierig naar de uitleg en de prijs, Waarop een der experts hem zal verklaren: "Die vaas stamt uit de Saddam-periode; De prijs schat ik op honderdduizend doden."…

Je gooit me hard zonder de stukken te willen lijmen je legt ze liefdevol op een rij mooie stukken mooi stuk…

Snijd van de struik de seringen stel de bloemen in een aarden vaas   Zoals de aarden vaas draagt glad juweel van geworden kennis van zijn kleien oorsprong de herinnering sluit gij met het laatste doen van uw handen uw verlangen in de vereniging van de bloem met de aarden vaas…

Uitdagend in haar ronde vormen gul bij de bovenkant de blauwe bies verdraagt de stormen zij voert ons terug naar een jeugdig land Waar flair zo vrouwelijk is een blik je kan noden waar je vorm aantrekkelijk is waar jaloezie kan doden Verbinding geeft de blauwe band als levensader kan hij voeden hij houdt bij storm ook stand kan ons voor…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

hoe klein is mijn vaas met bloemen, hoe diep wortelt mijn aarde in het bodemloze, het bodemloze van het hart de liefde en trouw in kannen en kruiken, dit komt nu zo maar in me op terwijl er net andere woorden vloeiden die meer aan scherven en dalen deden smeden… het smeden van het heren akkoord, pionnen op het verkeerde bord, smakeloos…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Blindelings tast ik langs de wereldwand En stoot mijzelf gelijk een vaas aan scherven.…

zoals een kind een schelp koestert ijl en breekbaar als een schat zo heb ik jou ook liefgehad…

als glas is mijn hart in haar handen doorzichtig voorzichtig het kan stuk als was is mijn ziel in haar ogen te kneden tevreden van geluk…

Weemoedig ziet ze op de kast het allerlaatste poppenbordje; haar vingers zoeken in haar schortje elkander voor een stil gebed, als tijd weer wordt teruggezet. Een boze hand die kopjes wast en breekt; haar grijze ogen sluiten; herinneringen die niet buiten, maar binnen bleven levenslang; dan sloft ze even naar de gang. Haar kleine schreden…

Vuur ontvlambaar verlangen tastbaar gevoelens breekbaar een mens kwetsbaar strijd onneembaar verdriet voelbaar huivering zichtbaar ongemak waarneembaar geluk maakbaar liefde dansbaar mooie woorden holle frasen…

Ik bid de kerk nu de klok te laten zwijgen En haar slagen aan een doofkoord te rijgen Zodat allen het mogen begrijpen, als ze de klokken horen staken, dat die stilte er is om je breekbaarheid te laten zien.…

Ik zei de hond maar niet te hijgen toen ik je daar je zo breekbaar zag. Alle ramen heb ik dichtgehouden, alle vogels vroeg ik stil te zijn. Bad de kerk een doofkoord te rijgen voor elke voorgenomen klepelslag die je uit je slaap zou kunnen houden.…

Het was altijd hetzelfde Als je haar zag Zag je ook de andere drie Het was altijd zo mooi Als zij huilde Huilde de andere drie ook Het was altijd zo gezellig Als zij lachte Lachte de andere drie ook Het was zo triest Jij pestte haar weg Nam haar plaats in En voelde je gelukkig Het was zo mooi en onbreekbaar Totdat jij kwam…

Die opgekropte emoties nog Maar net binnen houdt Angst en agressie Die om voorrang strijden Hier wordt niet gretig gezwegen Maar alleen uit bittere noodzaak Zichtbare golven van ergernis Die over elkaar heen rollen Zonder geluid Uit pure frustratie aangelengd Met hoog oplopende irritatie Alleen pure wilskracht Houdt de breekbare…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Ben ooit de afgrond in gegleden loop nu op scherven van het verleden diep verdriet, want lijmen kun je scherven niet opnieuw leren leven liefde verwerven geloof in het heden maar blíjf lopen op de scherven van het verleden.…

Tussen de scherven van mijn leven.. En heel even.. Zie ik hoe gelukkig ik ben geweest..…

Scherven brengen geluk dus gooit zij na die uitspraak haar hele servies maar stuk.…

Laat je leven niet bederven door de scherven van je verdriet raap ze op en smelt ze tot parels om put kracht uit je eigen levensbron droom vlieg zweef en geniet dan zal je weer schitteren als de stralen van de zon…

Een beetje dichter schrijft met een mes knipt de waarheid aan stukken laat de woorden aan scherven vallen wikkelt alles in azijnen omslag en doet het dan op de post naar zijn moeder. Och jongen, wat zeg je dat toch altijd mooi hendrik…

Of slechts een deel van mij zo bekend en toch zo vreemd schreeuwt mijn hart stil als breekt de glans van mijn ogen en herleeft mijn hart aan scherven -dood- en toch vol smart…

bijeengehouden scherven raken elkaar aan gelukskristallen…

Oude scherven raapt zij opnieuw bij elkaar haar gebaar van onuitputtelijk van hem te houden. Scherven, ze lijmt ze keer op keer maar telkens weer lijkt de lijm niet sterk genoeg te zijn en weer opnieuw, ziet zij scherven, groot en klein. Vlijmscherpe scherven ze snijden tot in het hart zo diep.…

Struinend tussen de puinhopen zoek ik naar gebroken stukken uit mijn leven scherven van geluk en verdriet liggen verspreid en uiteen gekraakt deze puzzel moet worden opgelost om mijn verleden opnieuw te herleven zodat ik zelf het moment kan zien waar ik het spoor ben kwijtgeraakt vertwijfeld maar vastberaden begin ik de stukjes bijeen te zoeken…