Alle inzendingen over verdeel en

Als christendemocraat in hart en nieren Dooraderen drie bloedgroepen zijn benen Zelfs zonder blitse sneakers aan zijn tenen Wist hij althans moreel te zegevieren Ook een pitbull kan de top verdelen Benieuwd wie straks in maart de show gaat stelen!...…

Welnee gedraag je toch niet als die wappies Dat geld houd ik niet zelf hoor, zegt van Lienden Heus...ik verdeel het eerlijk onder vrienden…

Niet van God, maar van't socialisme los wordt 'Das Kapital' gered door Wouter Bos Marx zal zich dus wel in zijn graf omdraaien Overigens is't beter volgens velen, na Fortis, ook België maar te verdelen…

je schijnt wel maar je warmte voel ik niet wolken verdelen je licht in het wit van hun vormen ik mis in de kleuren hun ziel altijd jouw sprekend bewijs kom breek maar door in een lach en wat ogen straal jouw zon niet op mijn huid maar diep van binnenuit…

Ik stamp de boerenkool, verdeel de worst. Natuurijs glunderde in Overijssel en Groningen. Op wegen grijnsde ijzel. Nu is het weer voorbij, dat weekje vorst. Écht winter is het pas, denk ik bij ’t eten, als men in Friesland ijsdikte gaat meten –…

Waar buren hypocriet de buit verdelen daar laten wij ons nimmermeer bestelen.…

Het gaat noch over muzikaliteit noch rentabiliteit of de verdeling van de dagelijkse logistieke taken Het gaat ordinair om de strijd tussen de seksen die een man niet kan winnen van de vrouw Daarom dat hij steeds op oorlogspad gaat nadat hij zijn vrouw zwanger ´moest´ maken!…

de regels worden, steeds weer, aangepast de elite laat ons een stem en past daarna het beleid aan de staat laat ons begaan en lacht vervolgens in de vuist verdeel en heers geef het volk brood en spelen alles is voorgeschoteld, de heerser weet wat goed voor u is en dat is de waarheid…

Interactie continu Aandacht te verdelen Iedereen wil wel een deel Een vraag die komt van velen Hersens geactiveerd door elkaar, De onduidelijkheden die rijzen, Allen hebben zij hun eis, Geen antwoord te bewijzen. Communicatie onbewust, Begrip niet te vatten. Staan ze allen pat, Of kan niemand de portee vatten?…

soms lijkt de dood een schemering uit een verleden iets bekends en goed van aard, misschien een obstakel maar niet heus het is een moment waar het lijden stopt en zich lijkt te bekeren, te verheugen op een wonder al lijkt het afscheid bijna het tij te keren het somber zijn, tranen aan het bed de verdeling na het gebed…

“Wij allen zijn als bloemen van één tuin”, Tot welke god je bidt kan mij niets schelen, Geen eigenschap of kleur mag ons verdelen, Al ben je gay, straight, wit, geel, zwart of bruin. Zo’n tuin, welk aardig mens wil dat nou niet? Maar zorg dan wel dat je het onkruid wiedt.…

laten we elkaar halverwege ontmoeten ergens ten langen leste zullen we de zee verdelen in eb en vloed of de toekomst in ervoor en erna, in vader en moeder of het midden in links en rechts van de halve waarheid, de halve Nederlander, de halve kansen…

ook lijkt de omgeving waarin jij verkeert warmer te zijn dan op andere plaatsten alsof een ongeziene twinkeling van vrolijke kleuren herhaaldelijk plaatsvindt die weerkaatst in ogen zacht roest een vriendelijke brom tussen de gasten die op een aangename toonhoogte met elkaar spreken en lachend hun plezier en genoegen in samen verdelen…

Niemand weet wat dit betekent Alleen jij weet hoe het gaat Maar doe het toch maar niet in huis En liever ook nog niet op straat Hou het weg onder de dekens En tijdens het wassen van de vaat Verdeel het stiekum in gezelschap Of als een vreemde tegen je praat Laat het niet zomaar uitlekken Dan is er toch wel iets mis Het is te gek om te ontdekken…

't zijn fracties van seconden luttele, onozele, fantasierijke gebeurtenissen geen besef dat het zo snel gaat mijn tijd is altijd wat nog komen moet onvoorspelbaar, toeval, lot zitten vast in zenuwknopen zonder ze los te laten de juiste verdeling van mijn verleden, heden, toekomst maakt het juist zo interessant dat ik voor geen moment…

hier kom ik je tegen tussen letters en dichtersdromen een vlinder in de zomerstorm je draagt een mantel van liefde als een fladderlichte omslag gerangschikt in een aardse vorm ik zou met je op willen vliegen het draagvlak verdelen sierlijk, soepel, onkreukbaar zweven schrifttekens rusten op de wind dwarrelen naar de aarde daar raak…

Laat geen onkruid zich vertonen In de voegen van de stoep Van nette burgers die willen wonen Zonder hinder van deze troep Dat het zich zal voegen ten bate Van wetten en regulering Van de verdeling in gelijke mate Tussen tegels zonder speling Waterpas en keurig in de rij En haal ons niet uit goede doen Schik je naar onze maatschappij Stel…

In wijsheid steeds het verlangen ontkend van zoveel schoonheid en ontembare passie twee werelden en niet één om in te leven zweef ik dolend rond als geest een bedachte goocheltruc om te verdwijnen of doormidden te zagen twee delen om te verdelen dit lichaam klopt van binnen op de maten van het leven maar de blik is vertroebeld…

Ook al ben ik blind niet ziend in het donker Kan ik toch de toetsen bespelen en de noten verdelen Geluidloos in mijn oren niet horend Weet ik de juiste klanken te geven Zonder componisten aan mijn handen Open ik mijn gevoelens en geef ze klanken Waarmee ik toch weet de toetsen te bewegen En dat is hetzelfde als in mijn leven Opgesloten en…

het levenszwaard zou pijn gaan doen bij aanvang voelde je nog niets hoe verder het komt in mijn visioen lijkt het geen zwaard maar een zeis zonder compromis welk niet meer snijdt maar alles maait en zonder aanzien steeds meer graait kon ik dat zwaard maar stelen dan deed het niemand ooit nog pijn ik zou zijn kracht verdelen in een dekentje…

Ik laat de eenzaamheid voor wat het is Er valt niets meer uit te halen Zucht van opluchting bij gebrek aan gemis Het valt nauwelijks te vertalen Nog steeds in diepe gedachten gezonken Maar de sleur is er zeker uit Was te lang naar ongeluk aan het lonken Nu sta ik op en verdeel de buit Niet langer is regen mijn zonneschijn Of de stad vol…

Ik laat de eenzaamheid voor wat hij is Er valt niet meer uit te halen Zucht van opluchting bij gebrek aan gemis Het valt nauwelijks te vertalen Nog steeds in diepe gedachten verzonken Maar de sleur is er zeker uit Was te lang naar ongeluk aan het lonken Nu sta ik op en verdeel de buit Niet langer is regen mijn zonnenschijn Of de stad vol…

Hij moet zijn liefde verdelen, tussen jou en tussen haar... Ik moet er niet aan denken... het is zo onuitstaanbaar... Even wil je wel vergeten, dat een ander op hem wacht... Ik moet er niet aan denken, Hij heeft jou in zijn macht...…

angst. om eens de dag die zich niet verder dan de nacht verdelen zal koud. het schuim dat over akkers valt en aan het ouderhuis vreet vinger na vinger herinneringen uitkotst op lendenen van het vaderlandschap, noodlottig veroordeeld -nog eenmaal- het zoeken naar waarheid.…

hij groeit als boom takt reikend naar de hemel in verloren droom bladert vreemde kleuren in verdelen van het licht groent voor zuurstof ruist ‘s nachts lichtjes wit bloemt mager in eenzijdigheid bekent geen kleur zelfbevruchting is een sleur hij boomt als een autist wil van het bos niets weten vereenzaamt op een open plek die door…

[gedicht in drie 'hepkoe's': elke hepkoe heeft elf unieke woorden, rijmende eerste en laatste regel, 5-7-5 voor de verdeling van lettergrepen]…

"Eerlijk zullen we alles delen" maar verdelen spreiden De politiek speelt niet voor Sinterklaas maar voor een zwarte piet een pik, pik, zwarte piet Een inktzwarte periode breekt aan "Heerlijk avondje is gekomen" vergeet dat verleden, maar ook het heden Het fundament, de grond van Nederland zakt zakt ver onder de zeespiegel, kletsnat…

ons leven Rotsblokken en stuwwallen eeuwige sneeuw, machtige rivieren, trekvogels en woudreuzen de aarde uit sterren geboren .....Het is zoveel groter .....dan de nietige droomwerelden .....die onze aandacht verstrooien .....als gehoopt houvast in ons leven .....Maar de verhalen van kunsten .....wetenschap en politiek .....die ons verdelen…

Oh die liefde, als kind te spelen dat ik onder het hart zal dragen, we zullen er samen van eten om aan ieder te verdelen, ook als zon en maan hun baan zullen vertragen, tot aan diepste kleuren van Eros fluit door een zoete dood getroffen, spreekt z’n mythische voorspelling uit, steekt al het verlangen in bedwelmende tonen tot hij z'n…

Wanneer we onze rijkdom verdelen Zal dat veel voor die ander gaan schelen.…