Alle inzendingen over verdronken welzijn

Verdronken... In alcohol...…

MOGE ELKE ONTBERING JE MEER KRACHT GEVEN. Moge je veel geluk kennen maar als je ooit problemen op je pad vindt, moge je dan altijd een hand vinden om je te leiden en te troosten, een stem om je aan te moedigen.…

Zo vaak wordt Er om mij en Over mensen heen Beslist wat Nog wel en wat niet Meer betaalbaar is In deze geavanceerde wereld Die voor veel mensen Niet meer bij te benen is Waardoor ze tegen hun wil Op straat komen te staan En - letterlijk soms - Zonder thuis of dak Verder moeten gaan Orkesten en theaters Moeten verdwijnen…

gisteren ik laat haar liggen bij de twijfel vandaag bepaalt de dynamiek mijn gang schoon als het vrijgevig daglicht zich vertoont zoek ik de bron dat wat het leven tot waarde kroont…

Hier ligt in haar de toekomst verdronken. Zij verbrandt de kleren waar hij in ligt en geurt, Ze kweekt nu woede in haar buik, Geen kinderen, maar soldaten, Geen moeder en geen vrouw. Naakt stapt ze de oorlog in en toont Haar uitgebrande buik en borsten Op alle pleinen waar de pijn In de stenen wordt gestampt.…

Wat valt te bezien kan men niet resoluut leiden in het kiezen onder daadkracht naar enuntiatief welzijn; ook bezienswaardige zaken kunnen liefde niet verleiden, wat zelf in te vullen vormt het welzijn pas fijn.…

Verdwaald in donkere spelonken Van herinneringen en emoties In oeverloos verdriet verzonken Zoekend naar gelukgaranties Waar gevoelens ooit verdronken Veel leed om te verwerken Pijnen bijna niet te verdragen Verschuil het onder grafzerken Wil voor alle komende dagen Mijn welzijn versterken Gevoelens naar boven halen Die pijnlijk en beschadigd…

Uitgemergelde In uitgebuite vormen Water-loos verdronken…

Vergeten hoeft niet maar voor je eigen welzijn maakt vergeven blij…

Welkom in mijn domein van schijn en hartepijn waar wijn en chagrijn een rooksein van mijn welzijn zijn…

Gulheid lacht in aller ogen, Ieder vult de glazen beker Op het welzijn van zijn meisje. En dan vullen wij de glazen Op het welzijn aller schonen. Allen roepen wij: het welzijn Van de Vaderlandse Schonen!…

De verdronken emotioniste droogt haar tranen. Ze trekt haar lach aan en baant zich een weg langs weggeworpen dromen en stukgeslagen illusies Niemand ziet haar. Verdwaald in het labyrint van doodgehoopte toekomstdromen uit het verleden. Niemand hoort haar. Zelfs zij zelf niet.…

Zo rond het middaguur rol ik geradbraakt uit mijn bed en neem me voor -nee zweer ik!- dat het uit is met de pret. Maar amper één uur later spreekt koning Alcohol mij sussend toe: Toe, ééntje maar, en giet mijn glas weer vol. Ik drink nu moederziel alleen tot rond een uur of vier. Dan stromen de kantoren leeg en ga ik mee op zwier. Want drank…

Loodgeschoeide wolken vertrappen het zinderende landschap, zwaar hangt de regen, een zwelglanzend web. De kokospalmen buigen nu de starre wind het grijnzend hoofd opsteekt en laatste scherven zon vergruisd. In zilverdraden stortbui leegt een wolkgeworden spin het gruwelstaltig lijf. Het okeren kind zenkt het verstrikte gelaat een laatste…

Verdronken is nu definitief het oude land in jou, niks is wat het leek, van streek jouw bijzondere wereld van de schitterendste kleuren en een ring die bloedt is wat je nog draagt, de wolken en de Regen komt niet tot bedaren meer, alles is laag en komt te dichtbij, weken van ontkennen ten spijt het is over en uit, weet je?…

Blik door het venster regen op het platte dak asgrauw daarboven zij luisterde niet maar het blauw van haar ogen daar verdronk hij in…

je blijft naar mij staren Zonder dat jij daarvan je mening geeft Toch zullen de bladeren ooit verleppen Die getuigen van een blijde tijd De tijd van actie is verkeken Nu is het wachten, hopend en vol nijd Maar voor wachten moet met rusten Toch mijn hart rust niet als zij zingt Ik kan zo dus niks beginnen Als mijn hart haar zo bemint Verdronken…

Met onbeholpen mond riep de visser het water tot zich. Nooit meer draait de wind in zijn veel te grote oliepak.…

Haar rokje lag omhoog haar benen lagen bloot Gebroken was haar oog 't meisje leek zo dood Haar blik heel verbaasd; haar lichaampje ijskoud Een man schoof ernaast hij depte haar ’t zeezout Haar handen heel zacht haar voeten blauwrood Voor haar eeuwig nacht 't lief meisje lag dood Haar rokje lag omhoog haar benen lagen bloot God,…

Smaakt naar meer, Meer, meer, veel Meer, natte sporen Op wang en kin, Is toch normaal Want ik heb zo'n zin Om alle sores die Me kwellen weg te Drinken, zodat ze - In ieder geval even- Niet meer bestaan Nu zie ik pas Hoe diep ik ben Gezonken, nu niet alleen Mijn problemen, maar ook Ikzelf in mijn eigen Gerstenat ben verdronken…

Zullen we afspreken dat uiterlijk medio 2023 de schandalige zorgtoeslagenaffaire tot het welzijn van de duizenden gedupeerden is opgelost!…

Al die mensen, op de vlucht, zijn verdronken en dus: is de vlucht ten einde. Het vluchten is voorbij…

Dag tienerjaren, dag vlinder van mijn dromen – wat leef je toch kort.…

Maar dit medicijn Kon een begin zijn Van nieuw welzijn. De arts zei, als steun in de strijd Uw recept, tegen receptiviteit.…

De schijn Van welzijn.…

De dageraad geeft haar symfonische welzijn in violet pak. De schemering neemt de symfonie van de dag in vogelvrij vlucht.…

Vol gebolder van vuilnisbakken is de straat; geluk en welzijn steeds weer het gangbare werk te doen klinkt door heel de stad.…

ademhalen gaat vóór het roepen verdrinking is bedrieglijk stil in rusteloos water vindt de mossel op een levenloze man een plek om te wonen moeder en kind scheiden niet aan elkaar gebonden in hun woordloze dood laat in stille ere-tuinen duizend bloemen bloeien vaarwel rust in vrede…

Een matador gaf zijn eigen leven, voor het welzijn van zijn stier. Dat hebben beschermers echt niet over, voor de rechten van een dier.…

Met ronkende motor verdronk jij mij, verdronk ik jou in liefde. Zicht op Eendenveld. Een schim van werk in de verte. Een zachte mist op het land. En jij. Bij mij. Op de achterbank.…