Alle inzendingen over verloren OR vergeten OR onvergetelijk

in teder zonlicht wolkt jouw prille lentelach naar verre einders…

op uw nylonkousen bracht u mij door de wintergang naar de buitendeur van Huize De Schutse ik zei nog dat het veel te koud was maar het maakte u niets uit alsof u voelde dat het de laatste keer was onze omhelzing en uw lieflijke moedergeur had zich vreemd verkleed en wij zwaaiden elkaar een weerzien enkele dagen later belde pappa ons op…

Soms is het of ik het vergeten ben; Of er niets is geweest, dat niet meer is. Mij zelve is het een geheimenis, Zo diep, dat ik mij zelve niet meer ken. Dan lach ik, doe ik, of er niets ontbreekt, Of alles voort leeft, zoals het moest zijn, Of nooit de dood iets van wat ik eens mijn Noemde wegnam. - Maar de ure komt, die wreekt.…

Ik heb nog nooit op ski’s gestaan, ik heb nog nooit tien mille bezeten, ik heb nog nooit konijn gegeten ik heb nog nooit mahjong gedaan. Ik heb geen theekist-bas bespeeld, ik heb nog nimmer Vlaams gesproken, ik heb geen rijstwijn ooit geroken, ik heb geen kropje slaegels geteeld. Als ik die dingen zo eens tel, heb ik meer niet gedaan…

Gebaren zullen me vertellen zoals de pagina ' s draaien wat ook jouw mond is stil, miskend in herinneringen zwelt ergens oud verdriet. De gebaren zullen me vertellen, wellicht bij het frêle lamplicht over bladeren in de jaargetijden, over gezichten die verdwenen zijn, hoe sterren spontaan zijn gewist. Je gebaren zullen me vertellen over…

Ik kan u niet vergeten, Mijn simpel landekijn, Bij mensen die veel weten, Veel hebben en veel zijn. Ik heb u nooit verloren Uit de ogen van mijn ziel, Mijn dorpke en mijn toren En vaders zingend wiel. Dat zingend wiel van vader, Het bracht, met staag geruis, De rijke avond nader En 't bruine brood in huis.…

Juist onvergetelijk, zijn -- mijn reconstructies.…

onvergetelijk heeft zich in ons brein gegrift respectvol omvat…

Voor altijd in tijd, nooit verloren. Ik kon toen de nieuwe roep horen. Een bijzondere, onvergetelijke ervaring gerijpt door de werking van licht, liefde en waarheid.…

De grote optocht is voorbij, en nooit voorbij: onvergetelijk.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

De nacht ademt de stilte eenzamer dan ooit voel ik het verdriet over jouw droeve dood vol onvergetelijke woorden nooit doof geworden voor voortrazende tijd zal ik je niet vergeten in herinnering vervagen, maar hier naast mij op 't hoogpolig tapijt liggen gewaagde zinnen troosteloos, leeg hopeloos te zijn met een echo van stilte die…

In je cocon als onberoerd van vele vragen slaapdronken wiegend in de armen van de dood nog mooi steeds met je haren zacht om je wasbleke gelaat verglijd je langzaam in zijn koele schoot Versluierd in je ogen die me eens zoveel bewaarden rust je nu verstild in je gebaren alsof nooit je lichaam me had toebehoord verlaat je me berustend, zonder…

luchten zo verschillend blauw en roze sprookje uit 1001 nacht onvergetelijk…

nu licht weer weifelend naar binnen stapt lijkt het, of de tijd zijn urenloze sprei rond dagen wentelt ik ga mee, vergeet de kaarsen, buig mijn hoofd naar levenloze ogen; onvergetelijk kruist mijn blik haar handen, waar hemelsleutel levens bloeit die roze weldaad schijnt voorzichtig door de waanzin van verlies ik verkies de eeuwige…

Hoog en droog op houten jukken ligt aan de voet van d'oude zeedijk Markerwaard - in vergeten drift - Ijsselmeer , onbegrensde onderstroom van Midslander schippers hun onvergeten droom van brekende zeeën vliegend schuim de mast teneêr nog brandt het licht in roekeloos weer geen teken van leven in kolkende golven nu later lig jij daar…

onaangekondigd en toch te verwachten verkleurt onze wereld eens waren we pril en bloeiend loom in de zon dartelend in zachte lenteregen onze tijd rijpt als roodgouden lanen en najaarsplafonds onder de hemelkoepel mooi en onvergetelijk zo onvergetelijk mooi ben jij met het goud van jouw herfst op je gezicht en in je hart…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

van de maan mijn hart als Een gek doet pompen daar Reflectie een logisch Gevolg is van de helderheid Die jouw zijn omarmt Jouw ademhaling als Vrijheid van dagen Die dus ooit verwarrend Liep, daar de schoonheid van jouw vormen voor eeuwig Staat beschreven en bovendien voor altijd in mijn geheugen Staat gebeiteld als ook Gegrift Onvergetelijk…

Laat het maar los, want hoewel zelf onvergetelijk, ben je bijna alles vergeten, je bent er nog omdat je in ons woont, ook dat zul je niet bewust meer weten. Laat alles varen, en meen je soms dat iemand je riep, je aanspoorde toch vooral door te gaan, de laatste grens is in zicht, elke berg is te hoog, elk water te diep.…

je naam verloren in de stilte van ogenblikken verlangen van vergeten letters vol gesleten verdriet vergeten namen in mijn hart zonder woorden wat zou ik je liefhebben als je me liet…

blauw als water alle kleuren groen zijn je ogen donkerbruin als je omhoog kijkt in de mijne en ik in de jouwe en je onvergetelijk voel…

Een ieder denkt: stom iets vergeten, dat overkomt je, heel gewoon maar mocht je mensen gaan vergeten, is dat helemaal niet zo schoon. Dan vergeet ik liever, suiker of ander gebruiksgerei dan de liefdes in m'n leven, want: Die horen bij MIJ…

Ik ben zo bang, te vergeten te verdwalen of zoek te raken maar weten dat je me zoeken zult brengt me rust, dus heb geduld! Maak me rustig als dat moet niet alles gaat dan immers goed? Maar met hulp en liefde ja ook dat komen we er samen wel toch, schat.…

Een klein stukje land waar het veilig is Na een avond Halloween besef je wat dollen is En wat de werkelijkheid is wat hier geschreven staat Daar laat ik veel Halloween achter maar ook van heel veel waarde Ik hoef geen wedstrijd te winnen geen gat te overspringen mezelf hoef ik niet te bewijzen En daarom zeg ik genoeg geouwehoer in niemandsland…

Het slechte nieuws is dat we die onvergetelijke feiten, elke dag en steeds opnieuw, ontkennen. Dat we bijna elke dag opnieuw, vergeten. Vergeetachtig als we zijn geworden. Vergeetachtig als we zijn.…