inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 80.138):

Laat maar gaan

Laat nu maar gaan,
je bent niet meer die je ooit was,
door wat je omringt bewogen
beweeg je je onzeker tastend voort,
jouw stem wordt steeds minder gehoord.

Laat het maar los,
want hoewel zelf onvergetelijk,
ben je bijna alles vergeten,
je bent er nog omdat je in ons woont,
ook dat zul je niet bewust meer weten.

Laat alles varen,
en meen je soms dat iemand je riep,
je aanspoorde toch vooral door te gaan,
de laatste grens is in zicht,
elke berg is te hoog, elk water te diep.

Schrijver: Wilte van Houten
25 mei 2023


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 95

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)