voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 32.293):

De nacht ademt

De nacht ademt de stilte
eenzamer dan ooit
voel ik het verdriet
over jouw droeve dood
vol onvergetelijke woorden
nooit doof geworden
voor voortrazende tijd
zal ik je niet vergeten
in herinnering vervagen,

maar hier naast mij
op 't hoogpolig tapijt
liggen gewaagde zinnen
troosteloos, leeg
hopeloos te zijn
met een echo van stilte
die ik bijna kan aanraken
in uitzichtloze eenzaamheid.

Schrijver: mobar
Inzender: Henk van Dijk, 27 april 2010

Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

1
2
3
4
5

3.0 met 10 stemmen

504

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Sabrina Bielac, 15 jaar geleden

Ik sluit mij bij de woorden van Kerima aan Henk,
een werkelijk prachtig gedicht om stil van te worden.

kerima ellouise, 15 jaar geleden

Prachtig gedicht.

switi lobi, 15 jaar geleden

Ik hoop dat je die zinnen mag rangschikken tot waardevolle composities, het is je toevertrouwd.

Geef je reactie op deze inzending: