4969 resultaten.
Lot
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 517 en dan plots
verstild bestaan
vlinder zonder vleugels
leven als op een foto
bevroren beweging
een stilleven…
Verstild moment
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 365 Dit is zo'n moment dat de klokken even stilstaan
dat alle bomen hun bladeren verliezen
dat kinderen wenen en niet buiten gaan spelen
het is zo'n moment
dat niemand weet hoe het te stoppen
de bodem is drijfzand
je grijpt je geliefde bij de hand
drukt hem stevig vast
maar hij lijkt weg te glippen
het is zo'n moment
dat de wereld verstild…
Verstilde wereld
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 194 Een lange stille laan,
een sneeuw verlichte weg
de bomen, de oud
geworden dromen, het
water, bevroren rimpels
verstillen tijd, ingeblazen
door de wind, nergens
enig geluid, het is een
wondere wereld die me
omsluit, het bruisend
bloed dat het hart van de
aarde omsluit en wat
uit mijn verdoving wekt,
de zintuigen gescherpt op
de…
verdwenen
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 2.312 ik zag je in het duister
daar waar niets te zien is
slechts mijn fantasie
ik zag je daar
waar ik niet meer wilde denken
aan wat en wie
doch mijn dromen werden
wat ik wilde
vol verlangen
met gedachten die verstilden
zonder woorden
maar met beelden
ik dacht aan toen
aan ons leven
en de vreugde die we deelden
doch ophield te bestaan…
Zo moe...
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 679 Vervlogen herinneringen
bewaarde graven
achter elke lach
bevuilde tranen
Ik heb er vele
met je gedeeld
maskers heb
ik gedragen
Ik heb hardop geweend
ben te moe
de dagen braken
glazen jaren
Foto's zijn genomen
ontwortelde beelden
mijn ogen gesloten
Machteloos verstild
mijn tranen zijn gebeiteld
mijn vleugels versteend
Ik…
Toch
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 882 Soms
denk ik wel eens
één dag
één nacht
en dan een leven lang
om jou te dromen
geen tijd
voor pijn of lauwe sleur
geen kans
voor barsten
je beeld zou zijn
als dagend licht
zacht verstild
in mijn herinnering
en toch
nu ons vlees
de schoot ontvlogen is
wij meer dan ooit
verleden proeven
zie ik plots
die glans
weer in je ogen…
Grijs monnikeiland
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 288 Schapen, geiten en koeien,
eenden, tjiftjafs en zwaluwen
omringen het beeld van de monnik
met zijn open hand en zijn wijsvinger naar boven.…
toekomst
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.285 tussen de bomen
mijn verharde innerlijk
verstild in restanten van lente
werd zonder heimwee
de toekomst van zomer ingeduwd…
Als er één vlieg tegen het raam is
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Vieze vlieg,
Ik vang
de schalkse blik
waarmee je me
post-mortem
probeert te laten
sidderen
je laatste kwajongensstreek
Exhibitionistisch verstild
in je doodssilhouet
"zie mij eens zo versteend"
macaber museumstuk
in mijn vensterbank
Wees toch
eens origineel
en sterf
niet massaal
in theatrale doodssprint
tegen mijn raam…
Gevangen in ijs
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 641 gevangen
in een kubus
met muren van ijs
bevroren
bevroren
verstijfd liggend
alles horend
verstild
verstilde
woede en verdriet
geen woorden meer
verstopt
verstopt
in die ijskubus
wanhopig
vechtend…
Toen, nu, later
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 732 Het toen brengt beelden in mij boven,
zwevend als mistflarden die uitdagend
en ongrijpbaar van mij afdrijven
en diep in mijn wezen
neemt het verlangen toe
naar wat ooit was
en waarvan ik weet
dat ik het ongemerkt en naïef
aan mij voorbij heb laten gaan.…
Duisternacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 44 In de duisternacht tekende zich
een vreemd verstild droombestaan
op het naakte droge papier
verschenen beelden uit het heden
terwijl de nuchtere tekenaar sliep
kwam zijn vaardig potloodpunt
plot tot aardigheid van leven
een landschap met wilde rivieren
groene bossen, witte wolken in de lucht
het leven op aarde in een fraaie vogelvlucht…
virtueel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 227 vertrouwd, teder, zachtaardig
beantwoordt hij mijn vragen
zonder verbazing; terughoudend
voorzichtig met zijn poëzie
kleedt hij mij in zijden georgette
wikkelt mijn verlangen in een jas
van zacht soepele kasjmier
hier is alleen het mooiste goed
geen moeite om mij mee te
delen dat het goed is wat ik doe
ik ben zijn open boek
hij prijst…
Je raakt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 220 Jouw ogen vingeren huidvluchtig
door de stille ruimte.
Je raakt
ontroert
vervoert
haar als een gevleugelde engel
in een snuifje Jasmijn
van winter
tot lente in Mei.
Een stiekem vleugje Parfum
vlindert zinnenprikkelend doelvrij.
Als in een droom
vervaag je stervend
op haar huid.
Te luchtig in hunkering
het moment voorbij...!…
Ik weet het nog heel goed
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 138 Winter 96/97
Ik weet het nog heel goed
Ik stond voor het raam
Keek naar buiten
IJsbloemen op de ruiten
De wereld verstild bevroren
Mijn gevoel verstild
Mijn hart bevroren
De leegte die jij naliet
Ik was verloren…
Verstilde portretten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 103 Je hebt de verbijstering
zichtbaar gemaakt
in verstilde portretten
waar het parklandschap
haar zwijgen raakt
als een bedelaar
je hebt de stilte
een kleur gegeven
die van het verdriet
je hebt de verbijstering
een stemgeluid laten horen
voor verstilde portretten
die geluidloos protesteren.…
Een magisch realist
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 153 is behaald
toch begint mijn kater langzaam
zacht te spinnen en diep van binnen
keren de kleuren terug van het gouden licht
in de verstilde schoonheid van een magisch realist…
Uitgehold
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 294 De echo verdwijnt
in een verstild niemendal
door holle woorden.…
Grafdicht
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 918 Verstild, gelaten
Wacht een versteend dodenbos
Op begeestering…
winterkou
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 202 verstilde woorden
wachten onder flinterdun
ijslaagje op dooi…
corona virus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 ronddolend gevaar
in verstilde kwetsbaarheid
tijd voor bezinning…
Waterlelies
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 32 lelies van Monet
in dromerige tinten
verstilde schoonheid …
Te leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 Voel het zwart
aan zekerheden zagen
als de onmacht weer gedijt
voel de pijn
aan witte randen knagen
tot de tijd de scherpte slijt
want het leven
laat zich niet voorspellen
elke uitkomst is onzekerheid
maar te leven
is altijd wel een keuze
elke keuze een mogelijkheid…
Onzekere toenadering
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 158 Het voelt
dat het lijkt
of het kan
maar vraag niet hoe
ten koste van wat
op welke termijn
wil je er over denken
ooit over praten
hoe het voelt
als we elkaar
zouden verwarmen
in de kou…
Versmelting
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 203 Zacht is de wind die lippen streelt
van geliefden steeds dichter bij elkaar
op zo’n lentedag waarbij de wens
de tijd vertraagt tot eeuwigheid
Toch blijven woorden loze letters
zolang ze niet in beeld verschijnen
is het smachten niet te horen
als het niet hardop wordt geboren
Leg een zachte hand op een warme plek
waardoor beiden in elkaar…
jouw tederheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 138 wat mezelf het meest eigen is
geef ik uit handen
wanneer jouw tederheid
de boventoon voert
een aanzetting tot ontbolstering…
fossiel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 443 blauwdruk van vroeger
verstild slapen de dieren
gevangen in steen…
standbeelden
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 254 ze staan daar maar
in weer en wind
iets te verbeelden
in zoveel standen
maar verstild
(ik heb met
ze te doen)…
dromen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 88 verstild verlangen
verstopt voorbij de dromen
versnelt nu vooruit…
schemering ( in sepia )
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 235 zwoel kruipt de schemering nabij
drapeert zijn schaduw lieflijk
over het helle zomerlicht,
vervaagt de kleuren van de dag
zilverwit speelt een zonnestraal
door het gebladerte van groene kruin,
verstild tegen de grijzende verte
staat in sepia gekleurd, een wollige kudde
roerloos als beelden neer gezet
een meerkoet met haar jong achterlangs…