2124 resultaten.
landschap
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 246 landschap
het constant golvend blauw en grijs
belijnd door steeds weer wuivend groen
ruw onderbroken door puntig witte vlekken
tikkende touwtjes tegen een verticaal
het altijd stromend water naar het laagste punt
strak overtrokken door een gebogen horizontaal
stevig ondersteund door sterk betonnen palen
schitterend belicht door…
LANDSCHAP
poëzie
4.0 met 2 stemmen 280 0, verre beemden, draagkracht mijner vreugde.
Er staat een reiger met mijn blik te staren:
Een visser schrijft de lijn der piramiden
En knielt voor zoete Boeddha, nu hij inlegt.
De Griekse krekel des te luider roept,
Nu 't christlijk vesper de avondkerkklok luidt.
Eens leg ik af de oogopslag der ziel..
'k Reik u de hand, mijn allerschoonste…
Mijn Landschap
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 123 vogelgeluiden
in vreugde
de leegte van dat landschap vullen
stap voor stap…
LANDSCHAP
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 59 --------
--------------------
grutto waadt door groen
in de verte woedt de stad
onhoorbaar vliegtuig
--------------------
--------…
in het landschap
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 112 onder slapeloze
wolken kermen
de takken van
twee oude eiken
over blauwe
velden roept
een bange vogel
ik denk aan de
zachte sporen
van woorden
die jij naliet in
het landschap
van mijn hart…
geen landschap
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 55 losgekomen van de wal
word ik zoveel zachter
geen kind zo aanwezig als
het kind dat er niet meer is
betoverd door het licht
het diepe blauw altijd het
geluid van water en wind
losgekomen van de wal
alles glanst als ik loslaat
geen landschap
eerder een visioen
als ik loskom van de wal…
fossiel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 443 blauwdruk van vroeger
verstild slapen de dieren
gevangen in steen…
standbeelden
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 254 ze staan daar maar
in weer en wind
iets te verbeelden
in zoveel standen
maar verstild
(ik heb met
ze te doen)…
dromen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 88 verstild verlangen
verstopt voorbij de dromen
versnelt nu vooruit…
Doek
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 388 ik zag een landschap
en schreef het zwart op wit
nu heb ik een landschap
maar het is er niet
ik zag een doek
vol eenvoud en oorsprong
over de seizoenen
een landschap vertellen
over de onmacht van een dichter…
kruispunt
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 285 Licht vertraagt
het landschap stokt
in een verstild kader
het kruispunt vult de ruimte
het asfalt trilt onder wat hitte
de akkers slaan bruin uit
warmte draagt zingend nog wat wind weg
de voetganger
van achter het kader genomen
stopt in dit desolate plaatje
het kruis slaat
een zucht van verlichting
haar bestemming is die
van smal…
jurk van rode rozen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 713 waarheid
is klaarheid
in zinnen
zinspeel
de stilte
ik kom
verstild
als man…
wat de taal is
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 44 als ik denk:
ik zwerf
door de taal
dan is de taal
een landschap
en ik ben
de vrolijke voetganger
maar als in dat landschap
enorme zwarte wolken
zich samenpakken, weet ik
opeens: de taal zwerft door mij
en ik ben zelf het landschap
in afwachting van de storm…
Amazone
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 87 De grande dame
onder de rivieren
met armen donker
als de rio grande
vernoemd naar martiale
vrouwenstammen
een niet te temmen volk
op edele dieren
in duistere
wouden van een
mythisch verleden
trokken vrouwelijke
ruiters onversaagd
ten strijde
een reuzenslang
meandert tot in
de haarvaten
van groene longen
als grande…
Voorvoel mij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 267 Nee, zegt ze
Vul mij dan maar in, zeg ik
verstild ben ik,
toch tintel ik, nog onvervuld…
vroege uur
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 524 hoe jij nog roerloos naast
me ligt
het vroege uur met puur
verstilde schoonheid vult…
Nimmer meer
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 148 In verstilde tussenspinsels
zweef ik weg
tussen steniging
dromend
van vrije lente
afwezigheid die
ik beween
een laatste beeltenis
kan ik je zenden
mijmering
je gulle lach
gemis van je lendenen
volledig universum
kim van ons samen
liefde, bedolven
woordenloosheid
het jij en ik, verstild
tijd tussen ons
de wil die te bevechten…
De praatpaal
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 340 Geen gele staanders meer tussen het groen.
Pech onderweg? Bel mobiel of app.
Dan komt er hulp voor onder de klep.
De praatpaal gaat deze zomer met pensioen.
Ach zei een wegenwachter, niets verloren
Er blijven problemen tussen de oren.…
Complete stilte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 92 van
mijn bedroefde ziel, waar de vreugdebeelden
tot verstilde ruïneresten verstollen en verstenen,
net als het blinde bloemenmeisje van Pompeï.…
Stilstaan bij de stroom
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 978 nemen
aandacht stilaan overgaat in dromerig kijken,
de loop van de beek onbekend gebleven
geen grenzen laat, ook geen genade
aan het voorstellingsvermogen
bepaalt de oorsprong om te geven
het te laten stromen door diepe dalen,
de schittering aan de oppervlakte,
reflectie van het leven
kwetsbaar in al zijn schoonheid,
een rimpelloos verstild…
In memoriam vogel
gedicht
3.0 met 9 stemmen 13.572 De beweging die het was,
laat deze zonder veel angst
nu zijn opgeheven of veranderd.
En laat de zwarte raaf of kraai
of welke vorm de dood
ook voor vogels aanneemt,
snel zijn werk hebben gedaan,
zoals tenslotte wij ook hopen,
dat onze dood zal zijn.
------------------------------------------------------------------------------------------…
rijkdom
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 205 in alle rust slaat hij de deuren
open, laat het weer zachtjes
binnenkomen
zit verstild aan het erfgoed
van de dichter van beeld en kleur
om alledaagse zaken te verwerken
een luchtige plaats te geven…
Verstild bewegen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 37 ik zag
je schaduw
rusten tussen
verstild bewegen
ook daar
contrasteerde jij
herkenbaar bij
de vele kleuren grijs
hier in dit
toppunt van leven
voelde jij je
helemaal thuis
belicht door
excentrieke bundels
energie kleurden
lange armen de hemel
tot zij weer
inkeerden naar
het onaanraakbare
van ongebondenheid
die zij alleen in…
verstild graf
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 873 als het
omhullend hout
langzaam zakt
en de gedachten
ver reiken
voel ik de
onoverbrugbare
afstand
zo dichtbij
ook al raak ik,
naast mij,
jou en jou
het is slechts
een zwevend daar zijn
een speelfilm zonder titel
flitsend zonder beeld
als het zand
de holle klank bezingt
en de echo in de
gegraven diepte
stervend verzinkt…
Verstilde lach
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 92 vaak had jij
een verstilde lach
als ik je dromen
uit de mimiek
van je gezicht af las
alsof jij de
plezierige momenten
nog even goed in
je herinnering zou
willen prenten
accenten en
stille woorden
werden uit de kleine
gebaren geboren als
ondertiteling van je verhaal
waar ongekende
mogelijkheden jou
kans en ruimte gaven
om je…
Verstilde jeugd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 260 ik zag hun gezichtjes
opgemaakt in verstilde jeugd
ogen wijzer dan de lach
die even teveel tanden gaf
de dress is wijd in
nonchalant sportief met
hier en daar een gadget
vergeet de dure pinnen niet
zij stralen cool
door gemaakt negeren
bewegen surrealistisch in het
knokig hoekige van deze tijd
nog kapstokken zij
wat hen wordt aangereikt…
verstilde tranen
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.762 het zijn de tranen die verstillen
in de echo van jouw zin
die een dak van wanhoop maakte
met een eindeloos begin
hoe kan ik jou ooit zeggen
dat mijn liefde in jou bloeit
dat het voelbaar door blijft stromen
en verloren weder vloeit
geen woord zal jou nu raken
geen zin zal blijvend zijn
slechts de echo zal nog resten
als een steeds hernieuwde…
Verstilde wereld
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 387 Mijn lange stille laan,
een sneeuwverlichte weg
de bomen, de oud
geworden dromen, het
water, bevroren rimpels
verstillen tijd, ingeblazen
door de wind, nergens
enig geluid, het is een
wondere wereld die me
omsluit, het bonsent
bloed wat door het hart
van de aarde gonst, wat
mij uit de verdoving wekt,
zijn zintuigen gericht,
op een voortschrijdende…
Verstild Verlangen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 398 In nostalgisch verre dromen
vervaagt nimmer jouw gezicht
weemoed heeft 'het zwart' verdreven
herinneringen zacht meegenomen
de slechte langzaam uitgewist
wrok stilaan in tederheid gevangen
nochtans wreed
met machteloosheid saamgevoegd
desondanks geworteld
in verstild verlangen
naar wat eens was
maar nu niet meer bereikbaar is...…
Verstilde schoonheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 165 de bloemen
raken maar niet uitgebloeid
worden door de kou
geboeid tot overleven
kleine vruchten die
niet in warmte rijpen
verdrogen later zonder
nageslacht om mee te prijken
verstilde schoonheid
met een triest verhaal
de kille lente vertraagt
het leven van ons allemaal…