2121 resultaten.
Verstilde wereld
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 194 Een lange stille laan,
een sneeuw verlichte weg
de bomen, de oud
geworden dromen, het
water, bevroren rimpels
verstillen tijd, ingeblazen
door de wind, nergens
enig geluid, het is een
wondere wereld die me
omsluit, het bruisend
bloed dat het hart van de
aarde omsluit en wat
uit mijn verdoving wekt,
de zintuigen gescherpt op
de…
Koningsdochter
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 179 Op jouw rug teken ik
een hart dat ik vul met xxx'en
Jouw naaktheid als Eva
die van mij als dat van Adam
Ons bloot zijn en dat van
een prinses
Haar mis ik
en jou wil ik
dus geenszins kwijt
Jij en ik, wij samen
Wij bouwen ons leven om
anderen heen
het plezier van
van elkaars
liefde en gebaren
wij beleven el-
kaar voor
eeuwig hartgrondig…
Als er één vlieg tegen het raam is
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Vieze vlieg,
Ik vang
de schalkse blik
waarmee je me
post-mortem
probeert te laten
sidderen
je laatste kwajongensstreek
Exhibitionistisch verstild
in je doodssilhouet
"zie mij eens zo versteend"
macaber museumstuk
in mijn vensterbank
Wees toch
eens origineel
en sterf
niet massaal
in theatrale doodssprint
tegen mijn raam…
Gevangen in ijs
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 641 gevangen
in een kubus
met muren van ijs
bevroren
bevroren
verstijfd liggend
alles horend
verstild
verstilde
woede en verdriet
geen woorden meer
verstopt
verstopt
in die ijskubus
wanhopig
vechtend…
METAMORFOSE
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 106 landschap van sterrenfonkeling
sluimerende bomen
bergtoppen in mist gehuld
landschap van gekleurde wolken
moedeloze hemels
drager van mythen en sagen
landschap van haver en rogge
eindeloos ontvouwen van
nabije dingen en verder weg
landschap was jij hier
ademde jij hier niet
was jij niet onbegrensd?…
The Burren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 133 Zelfs God
heeft er een handje van
alles op één hoop te gooien
zei de priester tegen de kapelaan
het is een keiharde werkelijkheid mijn zoon
in al zijn wijsheid
heeft de Eeuwige
de engelen bevolen
het restant van alle
stenen en rotsen
in Ierland te strooien
geloof me maar kapelaan
zo is het echt gegaan…
Ik weet het nog heel goed
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 138 Winter 96/97
Ik weet het nog heel goed
Ik stond voor het raam
Keek naar buiten
IJsbloemen op de ruiten
De wereld verstild bevroren
Mijn gevoel verstild
Mijn hart bevroren
De leegte die jij naliet
Ik was verloren…
Verstilde portretten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 103 Je hebt de verbijstering
zichtbaar gemaakt
in verstilde portretten
waar het parklandschap
haar zwijgen raakt
als een bedelaar
je hebt de stilte
een kleur gegeven
die van het verdriet
je hebt de verbijstering
een stemgeluid laten horen
voor verstilde portretten
die geluidloos protesteren.…
Uitgehold
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 294 De echo verdwijnt
in een verstild niemendal
door holle woorden.…
Grafdicht
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 918 Verstild, gelaten
Wacht een versteend dodenbos
Op begeestering…
winterkou
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 202 verstilde woorden
wachten onder flinterdun
ijslaagje op dooi…
corona virus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 ronddolend gevaar
in verstilde kwetsbaarheid
tijd voor bezinning…
Waterlelies
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 31 lelies van Monet
in dromerige tinten
verstilde schoonheid …
LANDSCHAP
poëzie
3.0 met 73 stemmen 13.385 In de weiden grazen
de vreedzame dieren;
de reigers zeilen
over blinkende meren,
de roerdompen staan
bij een donkere plas;
en in de uiterwaarden
galopperen de paarden
met golvende staarten
over golvend gras.
-----------------------------------------
uit 'Verzamelde gedichten'…
Landschap
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 431 Een heel landschap
verloor ik voorgoed
onder mijn voeten
en die bomen
ik voel hun schors niet meer.
Andere ogen voor dit landschap
voeten voor die grond.
Vaarwel...
Mijn landschap…
Landschap
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.457 Kristalwegen schept de volle maan
in vorstnacht
In donkerte drijven straten wiggen van harde klaarten
hoeken scheiden steenkantscherp
kluisduisternis van duizellicht
Maanbomen vergaren en dragen
schaduwmythos
Begerend alle klaarte
verlangend alle maanstraalstraten
is…
landschap
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 632 over een landschap
van witte bloemen
ik heb je helemaal
voor mijzelf...…
mijn landschap
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 630 ik kom
dicht bij jouw innerlijke
schoonheid, ze vloeit uit je ogen
over mijn open lijf, ontvangend wat
je ziel mij zo naakt laat zien
je komt
uit een landschap van
meer dan wind en wolken waar
het wonder van herkennen zich strekt,
vanuit je slanke vingers naar mijn zielengewoel
je rust blijft helder woorden schrijven,
laat vogels…
landschap
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 624 de geur van appelen
speur ik in je haar
de boomgaard van verlangen
in je gebaar
de wolligheid
van schapen
het welig dauwen
van het gras
alsof je een landschap
van de zomer was.…
Landschap
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 310 Dit landschap lijst ik in:
gras en bloemen
een weelderig palet
daarbovenuit de jonge struiken
en de sombere bomen
hoog in de lijst
zweeft een wolk
het blauw voorbij
wees niet gehaast
neem nog wat tijd
op de rand van bos en wei
staat wellicht een ree
aandachtig
of een vlucht duiven
zwenkt de omlijsting binnen
verdwijnt naar het…
Landschap
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 335 Het landschap?
Het was gewoon ik
die mijn hand uitstak
en wat objecten
uit mijn vel strooide!
Nu ben ik moe
en laat alle meren
zich terugtrekken
onder mijn oogleden
want mijn tong is van leer
en mijn huid staat vol eelt
door het afwerpen van
onderhuidse spinsels.…
LANDSCHAP
poëzie
3.0 met 3 stemmen 743 Hoe kwijnt in 't ronde 't vogelengerucht,
Nu de avond komt op vleuglen luw en loom -
Daar zinkt de zon in de vergulde zoom
Van 't verre ruim der ongerepte lucht.
Breed vloeit, - zoals dit leven in een droom, -
Het klare beeld van 't vredige gehucht,
In de' effen spiegel van de stille stroom,
Waarop geen enkel vluchtig golfje vlucht...…
landschap
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 187 glanzend
als zilverwerk
rechtlijnig
een slootje…
Landschap
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 130 Kattestaarten in een sloot
van een purper waarbij
zelfs een distel bloost
bramen blinkend zwart
frambozen die bekoren
hondsroos van een schuchter rood
een landweg op een heuvel
een helling vol van peren
een uitzicht kerketorens ver…
Landschap
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 84 Het paadje in het landschap
van de grote oude meester
leidt nu ergens anders heen
zijdelings van bomen
wortelend onder olieverf
vervangt een sprietje
met respect zijn signatuur
wordt de mei langzaam
maar zeker in haar bloei
tot staan gebracht
nu ik de contouren van een
vrouw zie, zittend onder de es
hoe ver is ze van mij
verwijderd…
landschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 154 als ik denk:
ik zwerf
door de taal
dan is de taal
een landschap
en ik ben
de vrolijke voetganger
maar als in dat landschap
enorme zwarte wolken
zich samenpakken, weet ik
opeens: de taal zwerft door mij
en ik ben zelf het landschap
in afwachting van de storm…
Landschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 106 Je ogen zijn een landschap.
Het blauw is de lucht,
De bijtjes van goud.
Ik ben verloren in dit landschap,
Waar ik zo van houd.
Je wimpers zijn lang en zwart,
Zachtjes strijken ze langs mijn wang.
Ik voel je adem als een koel briesje
En ik voel me gelukkig,
Maar ik weet, het duurt niet lang.…
landschap
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 95 de fletse zon hangt tussen
het grauwe wolkendek
en de grijze zee
een kracht die geen lawaai maakt
keert het donkere hart
naar binnen
onder een glazen stolp
het stroperige gevoel
niets dan wachten
in de verte vogels
als kleine stippen
zoekend naar al het eetbare…
Landschap
gedicht
2.0 met 7 stemmen 4.322 Kijken
hoe het licht
wandelt
over het land
met de schaduw
aan de hand
hoe de ruimte
vorm krijgt
van zien
---------------------------------
uit: 'Tussen zon en maan', 2002.…
Het landschap
gedicht
3.0 met 12 stemmen 3.869 Ik wens je een landschap, zo compleet
dat ik er haast niet ben,
dat jij bemint en ik herken,
waar ik de weg nog weet.
Onder de grote varenblaren
die hier lang geleden waren
wijs ik je de bloemen aan
die ook niet meer bestaan.
Dan sta je stil, knijpt in mijn hand,
en roept: Waarachtig! Daar!…