102 resultaten.
verstrooiing
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.190 dat er zoveel mogelijkheden
uit een vliegtuig boven zee
van een boot over de ijssel
dan liever de atlantische oceaan
daar was je al
in een sieraad rond de hals
ook daar ben je geweest
een brok graniet verstrooi je niet
neem je ook niet mee
in het keldertje moet je
blijven alsof ik je toch
een beetje begraven heb…
verstrooiing
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.134 we stonden daar maar
te kijken naar jou
zoals je niet meer was
wie je was
en toch weer wel
hoe je de wind gebruikte
om gek rond te buitelen
tegen ons op te springen
zodat we
verschrikt terugweken
ik hoorde je lachen
om onze tranen
zag je in de wierook
naar boven kringelen
en verdwijnen…
verstrooiing
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 698 we stonden daar maar
te kijken naar jou
zoals je niet meer was
wie je was
en toch weer wel
hoe je de wind gebruikte
om gek rond te buitelen
tegen ons op te springen
zodat we
verschrikt terugweken
ik hoorde je lachen
om onze tranen
zag je in de wierook
naar boven kringelen
en verdwijnen…
verstrooiing
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 817 vele rozen lagen er; maar zeven stonden
fier rechtop
als een saluut in zilt herinneren
verging hun aanblik stiller dan de wind, die vogels droeg
uitgestrooid langs zand en water
zwierf wat as
van wie het was –dat weet ik niet, maar wel
de witte blaadjes die zich bogen
naar de hemel
en dat steeds vervagend spel
van vele zware voeten…
Verstrooiing
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 186 Het was maar
Een jas, zeg je,
Een omhulsel
En zeker niet
De kern,
Klaar om
Te worden
Verstrooid,
En nergens
Te worden
Teruggevonden…
Verstrooiing
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 110 Verstrooid zo hij is
wenst hij na zijn verscheiden
te worden verstrooid…
Marilyn
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 113 Hebt u misschien wat droog, beschadigd haar
Te lang en futloos of overbelast
Een houten hoofd in een vitrinekast
Te vaak gespleten punten hier
en daar
Te lang onder de zon zonder
een pet
Daar raakt uw haar van slag door op den duur
En u verstoken van een wellnesskuur
Verlopen als een haveloos
sujet
Neem dan voor buren vrienden en vriendin…
Bij zonsondergang
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 50 Inspirerend licht
van opkomst tot ondergaan
Verstrooiing nabij.…
laatste wens
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.503 wil jij straks
mijn as verstrooien
op de Mont Ventoux
of is dat
te hoog gegrepen
misschien
teveel gedoe?…
op de wind...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 127 een uitwaaiering
gelijk engelenvleugels
as in verstrooiing
handen gevuld met afscheid
geven zachte tranen mee…
Schoffelen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 184 verbrand oud zeer
verstrooi gedachten
voedsel voor de
scheuten van
een nieuwe droom…
Oud & nieuw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 186 ik hang mijn wensen
aan de wilgen
& m'n liefde voor jou
mag in een boom
't oude zeer zal
ik verstrooien
voedsel voor
scheuten van
'n nieuwe droom…
naar de overkant
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.950 waar je laatste sporen
zijn verstrooid
bij die ene boom aan
het rustig kabbelend
water
waait nog zacht een
troostende gedachte
dat het je tijd was
naar de overkant
te gaan…
Je lieve lach
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 213 in een zachte wind
daalt lichte glans
op het natte gras
ik zag
je lieve lach
in rouwende gedachten
ogen die
in milde wijsheid
ons weer begeleiden
nog altijd in
een warm aanwezig zijn
nu zonder zorg en pijn
jij die alles wilde delen
hebt het aardse terug gegeven
maar je lach en ogen zijn gebleven…
As
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.524 Ach ja, mijn vader en mijn vaders vader:
de één van vuur de as
de ander het verstrooien.…
Stier
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Wat men daar doet om mensen te verstrooien..
Die stieren die compleet over de rooie
Zich bestiaal gedroegen bij dat feest.
Bij interactie tussen mens en stier
Komt steeds het beest naar boven in de stier.…
x
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 457 als sluitstuk van het leven
gleed je in de dood
stil kroop ik even
in je hart
je nam me mee
naar de ondergaande zon
de nieuwe dag zal
de stad bedekken met nevel
hoog gezeten
zullen wij licht verstrooien…
Verstrooiing en vertier
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 84 het was stilte
die lachte als zij
even geen behoefte
aan woorden had
het waarom van deze
verstoring van rust
ontging haar en toch werd
zij dit bij zichzelf bewust
het steeds
sneller zoeken naar
verstrooiing en vertier
bleek de jagende motor hier
in het botsen met tijd
overspannen door emoties
heeft zij eindelijk de knopen
van…
VERSTROOIEND TOCHTJE
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 106 'k Fietste op een frisse winteravond
over de lange eenzame landweg
volgde een kleine warme luchtwenteling
de oneindige troosteloze ruimte
had één starre droge ademtocht
maar een soepel balletneveltje
danste speels voor me uit
de gitzwarte akkerzee welfde gedwee
tegen de lilliputterboompjes van houtskool
bij de nòg grijze stramme westelijke…
het is goed zo (voor B.)
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 2.417 haar einde vond verstrooiing
op resten groen geel gras
terwijl wij zachtjes spraken
kuste de wind haar as
werd de geest weer helder
voelde aarde warm
kwamen woorden samen
gaf je mij jouw arm…
Taoïstisch gedicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 Het geluid dat het licht in de hoek maakte
Overschreeuwde mijn avondgemoed
Reeds bevind ik mij in het iets donkerder
Als aan een muziekversterker draai ik aan de knoppen
Om mij af te stemmen op de Weg
Draaien, regelen, tot je samenvalt
Verstrooiing is een gehavende vijand
Die je een arm om de schouder slaat
Om er een mee te worden
Vrede…
Luisteren (1)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 301 hoe avond maakt
dat ik je stappen hoor
jouw bijzijn speur
in verre tonen
als van een late gast
je stilte proef als
het legen van mijn glas
een onverklaarbaar
zwijgend weten
dat het zo is zoals het was
jouw vragen worden
dan mijn eigen woorden
ze stellen mij gerust
op mijn papier
verstrooi ik ze als as…
grijsgrauwe herfstsfeer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 71 de nacht vlucht weg
voor het oog van de dag
een dikke mist
pakt het dorp mysterieus in
de verstrooiing gaat
op en neer
die je dus niet kan pakken
voor je gezichtsveld
(je weet niet hoe)
morgen is er weer een dag
om naar te kijken
misschien zie je dan wel
prachtige weidse vergezichten
onder blauwe luchten…
Grijs contrast
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 92 momenten
kleurden stilte
in een grijs contrast
het was niet
jouw geluid dat
van die donkere bas
jij opponeerde
meer in het licht
en muzikaal segment
harmonie
verstrooiend en
door iedereen gekend
geen diepte en
toch even rakend
warmte achterlatend
die vluchtigheid is nu
voorbij jouw contouren
geven niets meer prijs…
Een regenboog verder
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 280 ik was in de wolken
maar meedogenloos brandde
de zon op mijn nalatenschap
tekende verstrooiing
in een buiige lucht maar
het feest was een regenboog verder
schreef donker betrokken
over wereld en waarden op
een zichzelf vernietigende aarde
het weer zat mij tegen
de zon won een heldere hemel
mijn testament heeft niemand gekend…
Geweld verdelging
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 150 Als er geen geweld meer rondzwerft
zal de wereld geen gebroken hart meer zijn
met een tranenspoor van verdriet,
want gekruist langs de vele wegen
zal de onweersbui van het betrokken gezicht
geen gedonder meer verstrooien over kale plekken,
dus de laatste overstromingen van emoties
zullen dan verdampen achter de bescheiden zon
en het hoopje…
Obscuur
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 195 wat bewoog de dichter
de zelfzekere kicker of het mazzelzwijn
hoe te achterhalen wat de dingen waren
voor ze neergeschreven zijn
wat dacht die maker bij het stellen van zijn regels
en het trekken van de lijn
was het afzien of verstrooiing
was er wilskracht deed het pijn
waarmee de klanken zijn gevormd
trilt wat na in rijm
nimmer…
de hand van Morpheus
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 235 aangekomen bij de achterdeur
plakt hij met kunst en vliegwerk
de dagen aan elkaar
als een dode vogel
zijn vleugellamme armen
bevroren aan het lijf
houdt hij vuur en zwaard
zorgvuldig tegen het licht
legt hij de breekijzers in de schaal
de stilte sluit zich om hem heen
als hij de hand van Morpheus voelt
ijskristallen verstrooien het…
Ik raap.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 263 Herinneringen steeds bewaard
eens waren ze heel goed verpakt
maar nu pak ik alles weer uit
zal ze verstrooien in de wind.
Die ze dan zal vangen, samen
met de wolken zullen ze worden
gedragen over de zilveren zee
ver weg naar de verre horizon.…
De lijzijde van ‘t gebed
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 166 Waar verblijft mijn hart nu toch
wanneer telkens mijmeringen
die als gevallen appels me verstrooien
en de regen ze wil rapen
tussen de stromen die als
kleine beekjes de gaard
veranderden in dromen
die ik niet wil kennen
ik hou me vast aan
de lijzijde van ‘t gebed
en laat de wind
rusten tegen mijn zij
en sluit mijn ogen
totdat ik…