Alle inzendingen over verstrooiing

Hij zag het Al Sham van Jasmijn En fontijnen wijken voor steenhopen Voorspelde elkaar bekijvende steden Heenlopen onder een ware barrage Zoals lang geleden Israël en Judea In ravage deden verstommen Wee het gelag dat deze Levantijnen Met hun belastende bagage Nu in stoetsgewijs vlieden van drommen Tot gelijkelijke verstrooiing dwingt…

Op de rand van een innerlijke beschaving waarin ik zwelg, hierin zijn de aardse glitters niet weg te denken verstrooiing heeft zich aan formules vastgehecht.…

voorbeeld en commentaar) zand, water, wind, hout en vuur (hemel en aarde) dieren, auto's, bouwkranen (de wereld) school, luisteren, oefenen (leraren en lezen) oefenen en oefenen (vakmanschap) tot mijn aandacht soepel (als een vis in het water) door de materie glijdt (meesterschap) Met mensen gaat dat anders (ze zijn net als ik) ze verstrooien…

Ik zie het gras, het groen verschuift naar rood door winterzonnestralen die zich laag verstrooien over aardse buigingen de hoogte geeft aan alles nieuwe kleur De bomen donkeren, de gele gloed is goud van licht verkouden zachte mist het water glanst een blauw verhullend grijs en gindse huizen missen elk detail In deze kleur geworden zichtbaarheid…

Twijgen zwiepen los en verstrooien zich, verweesd tussen bladeren die omhoog wervelen in tegendraadse krachten. De sterren hoog en stil stralen onaantastbaar voorbij aardse dimensies in een ijl universum. Gedachtenslangen kronkelen in het grijze weefselmoeras. Regenplassen rimpelen redeloos in richting.…

Golfjes kabbelen voort en verstrooien herinneringen. Het watervlies vervormt beelden van verleden tijd. De school heeft men gesloopt alsmede drie van mijn broers. Ik schaatste over het ijs waarin ik wou verdrinken en ik verjoeg de sneeuw naar een tropisch paradijs.…

Zelf sta ik op de rand van een innerlijke beschaving verklaart zich het onwrikbare van deze telg, hierin zijn de melancholieke glitters niet weg te denken verstrooiing heeft zich in formules vastgelegd.…

Zaai mijn loten in de wind van een naderende storm mijn onrustig hart als ik naar onbekende oorden reis, verstrooi mij in de sporen van de golven van een oceaan, om daar te ontwaken leer mij van de vruchtbare grond te eten indien ik de aardse armen ontstegen in het oog van een argeloze orkaan, die mij zwijgend aan de blinde…

Buiten verstrooiing zoeken. Soms struikelt hier een kleuter Of een herderin blaat naar haar schapen. Dan hol ik zuchtend naar de wei. Geen zon kan mijn bloed verhitten. Ooit verwaait mijn smachtend hart tot stof van trouw of rouw of lof voor het grote niets waarin ik weiger te verglijden.…

Eens las hij in het boek van Prediker: 'Kennis is ijdelheid' en sloeg zijn ogen op om het te overpeinzen; en zie, hij zag een wereld vol dieren en drijvers, domheid en drollen - en liet zich wijn, verstrooiing en een ander boek bezorgen. ------------------------------------------------------------------ Uit: 'Weerribben', 2003.…

We gingen inwaarts, om ons niet in verte te verstrooien. We daalden neer, om ons niet in hoogte te verslikken. Eigenlijk deden we maar wat, protesteerden halfzacht, lieten ons met de heideschapen in elk lot schikken. Die tuin. Intramuraal van karakter. Zo eigen aan het gebladerte dat deze kloostermuren wilde slechten.…

Het water stil, de walkant groen en glooiend groept rondom hengels in een glinsterend mozaiek bij avondzon zich even nog verstrooiend een handvol kinderen als een ademloos publiek.…

Zelf sta ik op de rand van een innerlijke beschaving verklaart zich het onwrikbare van deze telg, hierin zijn de melancholieke glitters niet weg te denken, verstrooiing heeft zich in formule van de taal vastgelegd, Het zwijgt, maakt stil, de duisternis wordt diffuse en is mij kwijt, ik zie de schaduw die met zijn ego vecht en bedriegt…

Hemel biedt zomin verstrooiing als de hel. Vertroosting komt alleen van de wind die het vocht op de konen droogt en de jekker bolt; helaas kan ik slechts achterwaarts springen om te landen op de andere stoep. De vlucht naar voren leid tot een noodlanding in poep.…

het ware een fotografische uitdrukking ontvang de mens onvervuld zoals hij is ontdekt op doorsnee dagen de oorsprong van een gemis: om zich heen worden tinten geuit die van oorsprong regenbogen dragen mijn voorkeur gaat uit naar zwart op wit hiermee zoek ik de kern der zaken het is de ongenaakbare eenvoud die ik bezit om voor vervloekte verstrooiing…

De rest vond crematie het best ter verstrooiing van as van het kwaad.…

zilt rijk weg naar het terras in de duinen olijfbomen en dwergpalmen in een kleipot de geur van gestoofde ajuinen een parasol overkoepelt de tafel we zinken in een kuipstoel in een ovaal van lauwe schaduw slagroomwafel in een ooghoek jonge, broze, witte wijn breng ik naar de lippen kraakverse garnalen en zeeslakken op een zilverschaal verstrooien…

In mijn melodie verstrooien zich de akkoorden; door jou aan mij beloofd. Voor jou zing ik een lied, wanneer je bang bent voor de morgen. Jouw gevoel zich een weg zoekt voor de zorgen; dan wil ik muziek klinken in een lied.…

Kinderen onder de zonnegloed geboren horen vrije vogels in de lucht; één en ongewond is onze ruimte, wij verstrooien de beweging die ons lichaam is. Open ons gekleurde licht, zonder oever en gewicht.…

In mijn melodie verstrooien zich de akkoorden; door jou aan mij beloofd. Voor jou zing ik een lied, wanneer je bang bent voor de morgen; jouw gevoel zich een weg zoekt voor de zorgen, dan wil ik muziek klinken in een lied.…

staat de wereld bol maar onze president staat pall zijn recht en waarheid zegevieren hij heeft the means hij weet the way hij zal achter de dood aan gaan te land ter zee en in de lucht daders en handlangers zal hij slaan in de boeien voor het hoofdgerecht op hol geslagen volkeren leert hij onze mores and good old democracy verstrooien…

van boosheid bol maar mister president staat pal his right en waarheid zegevieren door bloed en zweet en tranen heen hij volgt de schaduwen des doods te land ter zee en in de lucht hij slaat de daders in de boeien hij brengt ze voor het hoofdgerecht hij leert op hol geslagen volkeren mores and our good old democracy hij zal verstrooien…

Een molen in rust een met het polderlandschap een bewaarde schat Wanneer tijd is gekomen dat het prachtige blauw van hemel vermeerdert waar zon gezelschap krijgt van steeds minder donkere en grauwe wolken gelijktijdig zorgt een opkomende wind voor aandacht en verstrooiing.…

dollende draken spelen met mijn gedachten hun tongen vurig gespleten likkend in de verholen hoeken van mijn brein zo zonnig zoenend bloembladeren verstrooiend richten ze hun spleetogen op de diepten van mijn ziel daar waar ze willen zijn pianonoten gezang klinkt daar niet bekeken wil ik worden driftig speel ik door hun hete adem strijkt…

Het is tijd om afscheid te nemen van blauwe kleur van het hemelgewelf waarin steeds zwakkere zon en zeer grote ijle wolken eerst als losse delen samen tot geheel vormen terwijl een opkomende wind voor verstrooiing en aandacht zorgt.…

Die mooie zomer blijft nog lang nazinderen bij geknakte tak Wanneer tijd is gekomen dat het prachtige blauw van de hemel vermindert waar de zon gezelschap krijgt van steeds meer getinte en donkere wolken gelijktijdig zorgt een opkomende wind voor aandacht en verstrooiing.…

Einde van zomer vlinder vliegt van bloem naar bloem verlangen nabij Wanneer tijd is gekomen dat het prachtige hemelsblauw vermindert waar de zon gezelschap krijgt van steeds meer verbeeldingsrijke wolken gelijktijdig zorgt een opkomende wind voor aandacht en verstrooiing.…

Ik luister tegenwoordig podcasts, zoek in deze tijd verstrooiing, een ander perspectief of daarvan slechts het verdwijnpunt – de hond volgt sporen. Dat gaat goed tot ik achter mij iets meen te horen of eerder nog dreigend aan voel komen.…

In het schemerlicht rust en stil vinden elkaar het magische uur Wanneer schakeringen van gele - en rode kleur in geleidelijk donker wordende lucht me aanspreken, in vervoering brengen en raken waar diverse vormen van licht branden op het netvlies tegelijk laat verstrooiing enige sporen na in mijn hart.…

Op de golven vindt de zon verstrooiing, Langs basaltblokken en sloepen voor Anker trekt de vloed een vage voor, Zacht schuim spoelt tegen de stenen glooiing. Achter moerbeiboomen ligt haar huis, Een hardstenen, hoogbegroeide hoeve. Door de moestuin naar de lage oever Daalt een pad van blinkend schelpengruis.…