Alle inzendingen over verveling en zeurder

als een gipsverband heeft de tijd zich om mijn benen geslagen, om mij heen zie ik niets of lijkt alles zoek morgen en gisteren stellen mij dezelfde vragen ook vandaag vouwt zich op tussen het stoffig papier van een langdradig boek zwaar op mijn bureau, waaraan ik zit en zit…

komkommer en kwel tijden van niets slechts denken is iets dat troebelt me wel komkommer en kwel gebogen en gebukt onder het lijden dat mislukt rest nog slechts het verlaten van mijn vel…

O liefste in jouw armen Kan ik me verstoppen Tegen jouw boezem Mijn tijd verdrijven Verveel me liefste Want ik heb ontdekt Als wij vrijen vliegt De tijd en dat wil ik niet Alsjeblieft breng me chagrijn want Met jou wil ik voorgoed gelukkig zijn…

winterdag, verlaat ik mij op de dromenmaker die ik op de helling zag, ‘zeil ik ab ‘ langs versteende gletsjers, om uiteindelijk op het gladde ijs en door het doolhof van mijmeringen te dwalen, scheer ik langs de diepe dalen van goede bedoelingen die aan mijn moed voorafgingen, verstomd in eeuwig zwijgen van een stille wereld en in de verveling…

Ik neig steeds maar weer naar verveling. Aan verveling kun je niets doen. Zo lijkt het. Het is als een handvol wormen in je hoofd. Die niet weg wensen te gaan maar doorknagen. Totdat alle poten onder je stoel van zekerheden doorgeknaagd is. En je ten val komt. Verveling. Die wormen in mijn hoofd zaaien de twijfel. Twijfel aan alles.…

Wat te doen Verveling slaat toe Muren op me af geel, zwart en groen Stilte alom Niemand om mij heen Helemaal alleen saaiheid slaat stom Red mij van eentonigheid Breek door, breek vrij Verlos mij van mijn eenzaamheid Word wakker uit dit lusteloze bestaan Sta op, beweeg, ga Leef Hee, kom aan…

Als ik me verveel, Is dat nooit substantieel. Het is vaak Meer een vorm van vermaak Dan noodzaak. Maar veel Is enkel virtueel.…

puur uit verveling een jurk gekocht terwijl hij haar het liefst naakt zag pfff, wat een vervelende dag…

Corona maakt een eind aan brood en spelen: geen carnaval, geen reisjes naar de zon, geen Koningsdag, geen voetbalstadion, wel jongeren die zich nu dood vervelen. Benadruk toch het nut eens, overheid, van hobby, kunst en creativiteit!…

jij mekkeraar mokt over niks je bent met mietig miepen zo'n zeurderige zielepiet stop met dat dom gedrein niet meer dan doodgewoon gedram jouw miezerige mauwen hou op met zemelend gepruttel je sputterend geëmmer dat lust ik even niet -zo is het wel genoeg vandaag mezelf weer even toegesproken -…

vakantie is ongevraagd asociaal uithuizig zijn gangers zweten poriën die niemand kennen wil vrouwen klagen slappe billen borsten vettig dril kinderen dreinen hun files zuig’rig verveeld venijn met het autootje rijden ze op elkander tegen bunzings geiten de radio staat knalhard aan gore wc’s als eindeloze rijen desolaat verder gaan zuchtend…

Altijd weer zijn er die zeurders Het is nooit genoeg Er is altijd wat Hebben ze een heel goed leven Moet het weer anders Zijn ze het zat Ze kijken nooit naar wat ze hebben Alleen maar naar wat er niet is Schijnt de zon is het te warm Een nieuwe auto bij de buurman Dan breekt de hel los Is het goed mis Een half glas vol Is niet genoeg Een…

wakker worden is bewegen, draaien wakker zijn is spelen, kraaien schone luier, ontbijten, poepen zeurderig om aandacht roepen schreeuwen, huilen, hoppen, schrikken yoghurt van een lepel likken slagroom met je handen eten vieze broek en van niets weten altijd lachen, vrolijk doen krijg voor iedere grimas een zoen dat ik lief ben en bijzonder…

Waarom verschillende Vragen verzinnen Bij eenzelfde antwoord Dat toch nooit iemand als Juist uit zou willen Spreken, al is het uit Verveling…

het is wat zei ik en schraapte mijn keel ja, knikte zij het is al jaren zo dat ik je verveel het is wat zei ik weer de deur viel toe, voor de laatste keer…

ik, de dichter deel met u de verveling door enkele minuten heen volg mij in het trage ademen der seconden vier de oogleden ze zijn door loomheid te zwaar bevonden maak de wimpers tot één horizon waar licht verstilt en de dag zich aan donkerte vertilt…

we knipten in onze vingers en hadden koren, vaak. Zo ging het vroeger vroeger dacht ik onzin maar was ik vaak gelukkig nu praat ik enkel nog maar wat onzin. Bagger. en wat moet ik ermee? mijn zinnen praten wat en burpen over 't land: boeren dus. verdomme!-…

ik zie u aan weet wat u denkt zeg het maar niet voelt zich niemand gekrenkt raden is leuk is knoeien met een vergiet ligt er iemand al in een deuk nee, het is al even ernst wat de klok slaat een zondagsgeluid waar iedereen praat een windje laat zich krap voelt in zijn huid knap vervelend als de stilte van een nog maagdelijke bruid ik…

In de wachtkamer is er maar één geluid: ik – frunnik aan mijn rits.…

Ik kreeg wat ik wou; nu heb ik nergens zin in – ik rommel maar wat.…

Ik word te dik Ik kan geen kant op Het gras staat te hoog Niet voor Collie Zij voelt zich hier thuis Voor mij is het een sprookje van Grimm, het bos is donker het maakt de hele nacht geluid en duwt tegen het huis aan dat niet zo mooi is als het lijkt met het luxe glas, de tierelantijnen en de luifel boven de deur Het is de hele dag…

Etend in de trein, schrijven we op de ruiten -- tekens van leven.…

een vale zon in lucht waaruit het leven is gevlucht gebruikt door lijven die vergeten te bewegen een dag die krom trekt door gebrek aan perspectief verveling is de dief die uren heeft gestolen de trage stroom van dingen die gebeuren het drijven op gewoonteruis slaan van klokken en van deuren de avond ademt nog geen duisternis omdat…

Ik zat me gister stierlijk te vervelen, Dus riep ik al m’n vrienden bij elkaar, En smeedde snode plannen - wie, wat, waar? -, Verlangend naar gewaagde taferelen. Die avond bij me thuis schonk ik de port, En speelden we een potje Ganzenbord.…

prikkel verlangen inbezitname genot genot genot verveling afstand prikkel verlangen inbezitname genot genot verveling afstand prikkel verlangen inbezitname genot verveling afstand prikkel verlangen inbezitname verveling afstand…

, vervelen, vervelen…

Ik verveel me, ik lig languit in het gras en ik verveel me Ik denk aan hoe het was languit liggend in het gras en ik verveel me Die tijd met jou, geen smart, geen pijn nu lig ik languit in het gras en ik verveel me Wat jij toen allemaal met me dee en ik met jou dat was pas fijn, wij met zijn twee maar het mocht helaas niet lang…

Verveling ben jij, Saaie verveling, Je bron is verveling en vervelend keer je daar terug. Ik kijk naar de hemel en je beeld lost langzaam in het blauw op. Ik kijk naar het water en het vermengt zich met de wateren en verdwijnt in de groene diepte. Ik richt mijn aandacht op de vogelzang en alles wat je gezegd hebt wordt vergeten.…

niet zeurderig in het leven staan en parallel lopen, weerhouden van het laatste streepje licht, vlekkeloos en zonder charme. Hield niet van luchtaanvallen, van kleine onzichtbare dingen, een leven naast het tastbare, wat men meeneemt als men gaat.…

-O te luchten in de daverende stilte, 't zwijgen vanjewelste, bevrijd van zeurderige, picknick- manden slepende zaligen! - Mondje ferm toe is het motto. Schouderklopjes zal men er niet krijgen noch de genade deelachtig worden en bloemschik- ken lere men elders. Hier is men dood en hoe!…