Alle inzendingen over vervlogen zomer

Samen naar het park waar de platanen dromen, hun bast afvalt, de witte jonge vertoont en zo een onbeschreven blad waarop gedichten verschijnen in een geheimschrift, dat nog onleesbaar is Voorbij de kerk met koperen koepels glimmend, stralend weerkaatsend het zonlicht op deze vrijdag voor de Sabbath begint. Ik pak en kus hand, wang die…

Zij wist een plekje onder oude bomen waar zomer z'n geheim .....bewaard Hij zocht zich een zomers tafereel kleuren van z'n palet Met z'n schildersezel stond hij als aan de grond genageld Hij voelde zich even.....…

Ik proef de volle zomervruchten zie de blauwe zinderende luchten de zon is op zijn hoogste punt dat ons allen het licht nu gunt van donkerte lijkt nu niets te duchten Het is de keizerlijke maand die voor ons de hemel baant de stralen vallen in de warme aarde die de oude krachten steeds bewaarde zij houden zo ons leven gaand Ik voel de…

de draak die enkeling ver achter de horizon die hem nog wel in dromen horen kon is er vandoor gegaan met een platvloerse slet nu ligt hij eenzaam te huilen in zijn zomerse bed misschien dat het schrijven hem enigszins troost want zijn allerliefste liefde heeft hem geloosd.…

als het uit de takken valt is het de moeite niet waard maar er zijn van die tuinen zo van zomer doordrongen de zon valt in loeiende strepen takken breken in vlakken van licht en trekken slepende vierkanten oranje om me heen de lange tongen de hitte met haar loden zwepen zuigt in golvende lijnen vochtige franje de aarde zengt mee als in…

vroeger wordt bewaard in schuren alles was toen van hout brood werd op de borst gesneden krullend op de smeuïge tongen klappend in het verleden kon je je nog met zomer aankleden de liefde ontsprong met de natuur bruusk met geweldloos geweld de weerstand breken in spaanders knieën mennend naar het bekken en zo kuste hij haar met de aren…

Ze stond twee weken voor het vensterglas zichzelf en de familie te vervelen. Het regende, ze kon niet buiten spelen, ze wou zelfs niet dat zij twee hondjes was. Toen heeft mijn vrouw 'Kortjakje' maar gelezen. Wat een genot! Ze voelt zich weer herrezen!…

Ik heb de blaren van herfst samengeharkt tot het boek van zomer. De vergeelde randen bonden het in met een aureool van duurzaamheid. Ik las een perkamenten tijd met gelooide ogen.…

vrolijk en spontaan hoe langzaam valt de avond nu het geduld speelt met de tijd ik uiteindelijk moet erkennen dat ik niet langer lenig ben of behendig in het klimmen maar als een aap lig in mijn hangstoel om een zomers lied te zingen.…

voortijdig gaat het langste uur aan de evenaar voorbij dit ogenblik rijmt niet op zelden daarvoor komen we dagen tekort binnen ligt het daglicht tegen het venster verkleurt een zon achter glas, blijft de straat gesloten op het heetst van de dag we moeten nog een ware toedracht ontrafelen laat iemand de einder ontwaren die jeugdige jaren…

ik heb al veel te lang geleden tussen de afgesneden takken met doornen onder het hemeldak die in de zomer pas gaan bloeien hun wortel diep in de vruchtbare aarde waar nu een dwarse wind waait evenzo als in de afwijkende wegen in de nacht het stroomafwaarts geklots stom en stil kunt horen overdag gedrild als een kazerne waar…

Hoor! de bloemen en planten kreunen en klagen al wekenlang valt geen drup regen op hen neer hoe kunnen ze nog bloeien en vruchten dragen de droogte verschrompelt hun harten meer en meer het juligras verschroeit door een brandende zon; waarlangs hydrangeas weelderig met witte trossen nu verdroogde stengels tonen met rosse koppen alleen de…

een lome zomerse dag mijn drie honden in de tuin een zwarte een bruine en nog zo een waar luisteren ze naar waar lijken ze naar te staren waar gaan hun gedachten heen kijken zij ook terug op wie ze waren?…

alfabet af letters krijgen vleugels woorden vliegen fladderend langs flora en langs fauna zinnen lijken weg te dansen om lichaamstaal te willen verstaan aan de overkant van de oevers alles wat deugd gaat ten onder achter wolken verscholen daalt de hemel dichterbij vol liefde de enige vreugde het prille verlangen iedere zomer…

het nooit Al het verdwenen poolijs Kruiend samen in mijn ziel Altijd kansloos deze strijd Zij verschijnt vanuit de duisternis Voert deze weg De lichte tred van haar lichaam ook van haar woorden Ik klamp mij vast aan haar Het is meer dan dat Ik kom weer omhoog Bij iedere stap van haar verkleurt mijn ziel De ochtend wordt de dag Een zomerse…

Wit het land, blank mijn hart Alles begraven onder sneeuw Bomen kreunen onder druk De vorst slaat tegen ramen Die laat hen koud; ‘t glijdt eraf Binnen heerst warmte Buiten rilt een sneeuwtapijt De kilte brengt ons dichter: wij zomeren onder de dons…

ik heb de mooiste appels van de boom geplukt voelde ze in handen rijpen jij liet je mooiste kleuren blijken toen ik je zomer at in lente bloeide jij je eerste bloemen ik wist dat dan het mooiste fruit zou groenen omdat het geurde in de warme zon de pluk was louter lust jij hing bijtgraag aan lommerrijke takken gaf mij geen enkele…

lentten in een nieuw begin ontplooiden in ontdooien bevruchtten tot een eeuwig samenzijn de ballast die er was gaf ons steeds minder last ik pluk je niet maar laat je bloeien groeien in mijn liefdeslied je wiegt op ongekende tonen in een onbekend gebied op nieuwe klanken van de wind die zon weer als haar partner vindt in samen zomer…

Eindelijk zomer, ik verheug me erop, want met de warmte komt ook de rust. De zon geeft ontspanning en een bruine kop. En geeft energie als je bent uitgeblust.…

De zoveelste coronavariant, En aan de pomp kan je je blauw betalen, En uit de lucht blijft regen nederdalen, En overal is wel iets aan de hand. Te midden van gevaren, angst en strijd, Verlang ik hevig naar komkommertijd.…

Muggen bulten van kamelen in de woestijn muizen vallen de mussen uit het gordijn…

Ik loof de Heer voor de lange, zonnige zomerdagen 't blauwe zwerk en de zon als een gouden medaillon wiens zuivere glans ieder liefhebbend hart mocht dragen ik loof de Heer om de lange, zonnige zomerdagen met 'n onweerswolk of regenvlaag die durfde plagen voor een zomer die reeds vroeg in de lente begon ik loof de Heer voor de lange, zonnige zomerdagen…

Het is tijd om afscheid te nemen van blauwe kleur van het hemelgewelf waarin steeds zwakkere zon en zeer grote ijle wolken eerst als losse delen samen tot geheel vormen terwijl een opkomende wind voor verstrooiing en aandacht zorgt. Heerlijk om nog even na te genieten van trillende groene gebladerte die zich laat mengen met nieuwe tinten in…

Kind in katoenen badpak met een Rokje, zonovergoten ben je Bruinverbrand Donker je huid, maar weet van hoe je Vader voor De Gordel van Smaragd Vocht Heb je niet Zorgeloos stoei je met omslaande Golven, gulzig drink je Limonadegazeuse, eet je wit brood Met boterhamworst Zand knerst tussen je tanden, rots in De branding je vader, maae weet…

prikkelt elke dromer ze maakt ons lomer ze overspoelt ons met zoete dromen, maar nooit heeft ze ontnomen ons zomers geluk…

rivier het landschap doorklieft en je terug wilt naar het droomgebied het grensgebied nadert van tranen of geen tranen, om wat vergeten moest na de eenzame nachten die wrede oorlog en de mobilisatie in het duister van de wrede zomer.…

Het duister van de zomer vertelde je over een leven in digitale brieven officieel verzonden door het moraal van mensen in een keurslijf een ingeblikte zon en zwermen vogels rond de schemerlamp iedere avond voor de beeldbuis een vreemd en wild verlangen Soms stond je stil bij de schaduw die waanzin vertolkte dan was je even…

Voel jij ook die oude emotie bij gebouwen die van leeftijd zijn in de historische binnenstad nu de liefde voor de regen schuilt in een portiek, haast zonder regenjas rillend om de eerste prille zoen achter brillenglazen haar ogen mooier dan de wind vertellen kan druppels blijven naar beneden vallen bemerk jij ook die trotse bezinning…

een oeverzwaluw strijkt langs ‘t lome water van de Spiegelwaal…

een man en een vrouw samen oud geworden zaten samen zwijgend op een bank in een zomerend park en hij zag hoe herfst in hun bomen sloop…