365 resultaten.
voorbij je eigen kracht
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.908 ik vraag me af waar onze weg is anders gegaan
op zoek naar wat ooit zo eenvoudig mooi was
de smaak al lang vervreemd
nooit opgevend
alle krachten voorbij
elk moeilijk woord is er een te veel
ik wil je niet kwetsen
machteloos weent het van binnen
gewoon, wil je beminnen…
Hoe
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 181 kan ik ooit nog rusten
nu wij door de tijd
worden ingehaald
mijn tranen veiligstellen
lijkt een onmogelijke
opgave
die bewaar ik liever voor later
nu vang ik je
zolang ik kan
bevecht ik draken
met lange zwaarden
verdelg demonen
die je dreigen te ontvreemden
te vervreemden van mij
die je lief heeft
gelijk het mooiste ochtendgloren…
helden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 146 de beste gedichten zijn ontstoken
door mensen die dood hadden kunnen zijn
uit heldendom zij zijn icoon in ons aanschijn
hun bedoeling is een infectie op te lopen
wij zijn dan rillende en ontheemd
en zeer van eigenheid verstoken
wij verwijten hen het dedain zo wereldvreemd
maar eerder is de mondaine wereld
vervreemd van de mens…
Voor hem, voor haar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 149 vervreemd
van bron en oorsprong,
zo zonder taal en teken
verweesd
tussen de schijn en wezen
van levende bloedverwant
in je hoofd
op zoek naar 'n god
in 't diepst van je gedachten
heb je je
levensweg gekozen
niet in eigen hand
in je hart
een moederziel
en sluimerende vaderband
28 mei 2019…
Vergeet niet dat ik iemand ben
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 65 Vervreemd niet door mijn gedrag.
Vergeet niet dat ik iemand ben.…
Naar de letter...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 die Romeinen hebben ondoordacht
onze letters vastgebonden
op een extra extra large alfa-bed
ze liggen onderkoeld vervreemd
en wezens-eenzaam naast elkaar
H I J is de enige met samenhang
maar dan nog is hij alleen
want Z ligt veel te ver
hij droomt van haar
voortdurend…
Bondgenoot
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 376 Cultuurloos land op klompen
Geen houvast, geen traditie’s
Stuurloos kind in lompen
Geen toekomst, geen ambitie’s
Verdwaast, ontheemd
Van het leven vervreemd
Niet begrepen, niet bemind
Allang vergeten wat jij vindt
Haat sloeg zijn wortels om je hart
En groeide samen met je op
Jouw bondgenoot
Tot aan de dood.…
Vanuit het vliegtuig Kuala Lumpur - Amsterdam
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 598 Bedrijvigheid op andere plaatsen
van deze kleine aardbol
druk-doend en vervreemd.
Wie leeft hier?
Wat doen we hier?
Waar komen we vandaan?
Trachten te slapen,
trachten te denken,
danken en dromen.…
Niet bitter
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 360 Soms gebeurt het, soms
worden woorden, als men
ze niet verwacht, vallen ze
moeiteloos uit de palm
van de nacht, ze komen
als de maan gunstig
staat, als ik drink, adem,
proef in wat ik dacht te
schrijven, zonder bitterheid,
in de nasmaak van de taal,
om me in te warmen, een
grootse taal die alle talen
in zich heeft, niet vervreemd…
Pijnsensaties
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 588 Dichtbij deze levenswond
ervaar ik pijnsensaties
breuken maken cirkels rond
in kansloze relaties
dat mijn zo vertrouwde leed
in vervreemding uit mij slijt
heeft mijn hart totaal ontkleed
oog in oog met diepe spijt
in de kraters van mijn ziel
zal ik de vrouw ontmoeten
die met haar Achilleshiel
ons liefdevol laat boeten.…
onvermijdelijk
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.225 en zo sprak zij tot hem
van wat waarachtig waar was
hij stamelde wat woorden
vragend kwam ze niet verder
de leegte van z'n stilte
veraadde een echo van onbegrip
en zo vervreemden ze verder
het scheiden was onvermijdelijk
haar kronkelend pad liep omhoog
dat van hem was van steen
met een voorziene bestemming
aan het einde van een rechte…
de componist van tijd
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 205 ik wil de merel zijn
tussen nacht en dauw
die dromen loslaat
zich wendt naar het zaad
van een volle dag
zou ik dan weten wie ik ben
de dagen terug, hart en honger
't vervreemden van het mooiste
de lage tonen, moe gewaakt
door het ontwarren van oude wind
om dan alles weer in hetzelfde lied
te herhalen…
Onrust
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 125 Maar helaas stormen woeden
zekerheden verdampen
vervreemding slaat toe
de steppenwolf huilt.…
ik kreeg de stilte weder lief
poëzie
3.0 met 37 stemmen 8.863 ik heb de stilte weder liefgewonnen:
een korte poos was ik van haar vervreemd
maar nu heb ik opnieuw haar liefgewonnen
ik mag weer drinken aan haar klare bronnen
en zwerven door haar schaduwbeemd.…
Tijd streelt van ver.
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 721 Tijd, streelt van ver
De hoop die schuilt
Opzoek naar de ster
Een jij die niet huilt
Kracht, vecht voor erkenning
Een masker af te zetten
Uit de cirkel van gewenning
Om altijd maar op jezelf te letten
Wil, om bestemming te halen
De ster in de spiegel te herkennen
Niet langer in vervreemding te dwalen
De weg van waarde te verkennen…
Vreemdeling
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 420 Vervreemd
van de stilte die mij beroert
dwalen mijn gedachten
in schaduw
een uil schreeuwt zijn roep
die eenzaamheid scheurt
in duizend stukjes
winterlucht
deze nacht
zoek ik naar de vreemdeling
die spoorloos verdween
tussen woorden op bleek papier
zijn naam
dwaalt tussen bomen
als ik mijn voeten zet
in pasgevallen sneeuw…
illusies
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 180 geef je over aan het gegeven,
overkom wat je wilde vermijden
schakel zintuigen uit en ervaar
slecht en eenzaam zijn enkel illusies
de één van het perspectief
de ander van de vervreemding…
Te snel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 149 Bevroren ogen blijven me tergen
Droevig ijs van vergane tijd
Hij kijkt me aan en lacht wel
Maar hij kan het niet verbergen
Ik kom te snel dichterbij
En houd mijn hart vast
Gedachten vol van hem
Maar vervreemd van mij
Kussen wordt strelen
Denken maakt dromen
Durven doet hopen
Maar kiezen is delen…
l' arbre et le vent
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 328 ver van tijd, de woorden
die op schaduwen lijken
omdat niemand op hen wacht
hoeveel heb ik er al naar de horizon gelokt
nog voor het naamloos vervreemden
van mijn slapend lichaam
ik zal sterven, onverwacht
wanneer ik, als een boom in de wind,
word tot verlatenheid
de neerslag zal niet ontbreken
steeds lager
met een nog lichtere…
wasdraad
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 1.801 het leven was voor hem
een worsteling
met de juiste
hoeveelheid vervreemding
hij hield zijn vrouw
voor een speciale wasdraad
af en toe ging hij op reis
iedere keer weer
elk beetje pragmatisch denken
te weken gezet
het liefst stoeide hij in wat water
veel en lang spoelend in zijn speelbroek
en zij hield hem
voor haar zoveelste kind…
Woordgebaar
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 472 en steeds verbaasd kan zijn
wordt steeds kleiner
in mijn woordgebaar
waarmee ik in de leegte woon
bevreemd de snaren
van mijn luchtcello
ook al droeviger van toon
alles wat zo oud
als het verstand kan zijn
alles wat zo doorleefd
en steeds geweest kan zijn
wordt steeds kleiner
in mijn woordgebaar
waarmee ik in de leegte woon
vervreemd…
Jouw dromen.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 Daar raak je soms vervreemd, liever
ga je dan dwalen in je fantasieen,
in jouw dromen en ideeen.…
Dromen van de boekenkast
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 107 Fantasie van zuchtend landschap
zonder zweet van verwarring
argeloze creatieve heimwee
toen het zomerde in de stad
weer alleen in het verleden
in de stralen van de zon
met wuivende bomen
muziek van natuur
beschaving in stilte
opnieuw vervreemdende
erotiserende schoonheid
langs niet bestaande wegen
en onwerkelijke geschiedenissen…
In medias res
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 270 De vervreemde handen in haar geest, de open scharen
Die ze heeft ontvreemd in een winkel op de hoek
Waar een man haar bij haar naam noemt, en dus sterven moet
Er is zoveel in mij dat zij daar heeft geschreven
Wat rond haar is wordt verbrand
(In geen dag is de aarde leeg, soms verliest ze
Haar verhaal toch kijkt ze naar het rimpelloze meer)…
Dit leven
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 336 Woorden dansen
als vervreemde metaforen
wiegen eenzaam stilte
onder stadse avondregen
ritme zoekend
in waarde wegen
beelden van verzonnen vakantie
kraanvogels in het witte zand
avondzon en blonde stranden
misschien dat je terugkomt
in ‘t nog niet geschreven boek
maar vooralsnog
ben je verder weg dan toen
en alsmaar dieper in dit…
Stadsmilieu
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 93 Vierkante vlakken van huizen
steken door rechtlijnige straten
een patroon van vervreemding
bouwt langzaam een stad
natuur, verzwolgen, de kronkels
opgegaan in een hoekig geheel.
Maar daar…
haast onzichtbaar
onwerkelijk, onder een steen.…
in onmin en euforie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 159 publiek, schraal is mijn oogst
ontheemd dien ik u van repliek
want mijn verzen zijn vervreemd
van bezigheden die een mens
van goede doen niet kan bevatten
mijn ingetogen wereld is groter
dan de buiging voor trots, het behoud
van inborst adelt mijn bloed naar
alle kleuren, het land van de wereld
ligt aan mijn gedragen voeten
wat u zegt…
zie de binnenkant van leven
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 389 ik zie geen onderscheid
kan best dat je mij
je schaduw slijt
in dichte mist
het zicht wit alles
wat voorhanden is
geluid wordt
unaniem gedicht
de deken van gezelligheid
drupt parels van de bomen
in het zachte plenzen
verdroomt het licht in wensen
vervreemding ademt
in het traag bewegen
ogen draaien wit en zien
de binnenkant…
drupt parels van de bomen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 579 ik zie geen onderscheid
kan best dat je mij
je schaduw slijt
in dichte mist
het zicht wit alles
wat voorhanden is
geluid wordt
unaniem gedicht
de deken van gezelligheid
drupt parels van de bomen
in het zachte plenzen
verdroomt het licht in wensen
vervreemding ademt
in het traag bewegen
ogen draaien wit en zien
de binnenkant van…
De kroeg
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 1.854 Ik zie ze al weer zitten
de koppen naar omlaag
vervreemd van lief en aanverwanten
met roos rondom hun kraag
Ze drinken snel hun bieren
alsof de tijd hen dat gebiedt
en lachen met hun tandeloze monden
en niemand die het ziet
En als ze dan de kroeg uitlopen
de koude nacht weer tegemoet
zou ik ze graag mijn jas meegeven
maar niemand die…