Alle inzendingen over voet-prints?

het bereiken van je lot, het stadium beheersen vergt moed wijl de dood al prikkelend je maant om partij te kiezen nooit was ik van keuzes, filterde het bedrog door een zeef zonder mazen zodat de staken als dwazen door mijn voeten priemden ik zwaaide met een ruige lach, behaard en ingetekend met inkt dat ver in mijn spieren was binnendrongen…

nog is het galactisch model in tact gebleven ondanks de foutjes die zichtbaar worden na het weven de kanten blijven wat rafelig en de print verdampt zijn inkt hoogpolig houdt al lang de vrieskou niet meer vast winden waaien water over land waarvan kusten zijn gestrand en wij die aan de basis staan zien dit met lede ogen aan…

Bij de grote souvenirstand Op het landgoed Graceland staan huilende fans te dringen en ze dansen en ze zingen van jailhouse rock tot teddybeer gaan protheseheupen wild tekeer Ik wil wel One night with you fluistert zij hem blozend toe maar koop voor je me bemint eerst condooms met Elvis print want ik wil een rolletje King Ach weet je, ieder…

door die scene schrik je op in auditief herinneren een regelrechte top op het donker spiegelend meer schrijft maan zijn intrigerend wassen wij rafelen ondeugend aan de kant zijn gezicht met golfjes in plassen nog staan op het verre strand jouw sporen naar de horizon in drogend zand namen zijn niet meer te lezen maar de print…

Al wat leeft valle U te voet, Driemaal heilig, driemaal goed! Kome Uw rijk, o grote Koning! En geschiede Uw wil alom, Boven in Uw Heiligdom, Hier in aller mensen woning, Tot dit aardse schaduwdal Als Uw Hemel worden zal! Geef ons brood en kracht ten leven, Gij, die alle nood vervult!…

Is het doorsnijden van banden niet een té simpele route Zelfs het ei waar ik op broedde heb ik drastisch uit het nest gegooid Ik wil het heus wel leren maar het kraakt zo in mijn hoofd als ik mijn ogen sluit en luister naar de schaal onder mijn voeten.…

toen de kruik brak sijpelde mirre over zijn voeten de albasten scherven riepen : schande mirre is niet voor voeten Maria wel voor liefde schreeuwden twee ogen ze begon hem af te drogen met zoute kussen en magdalena-haar…

laat mij in je slapen vannacht waar ik in je adem rust en me geef waar ik geen antwoord weeg op witte muren of letters verzameld in de lucht wil je in me wonen morgen waar je innige stilte spreekt met geen enkel onbeduidend woord of zinnen over Liefde zelfs niet over een zuivere dood mag ik zijn vederlicht voltooien wat nooit…

ik zag ze staan de maan het was maar een halfje daar staat ze weer de maan nu een volle laat me omhoog takelen voeten boven zodat de maan mijn tenen kan masseren…

lijnen weerkaatsen oude gebeden wanneer geluid, wit als wierook, zich neerlegt op gevouwen handen mijn hoofd vult zich met landschappen en wat verder met overwoekerde dagen wanneer ramen sluiten, licht hellend als vergeten beloften zwarte gronden in gedragen huivering drijven me naar het boetekleed; de grens van weifelende leegte…

lijnen weerkaatsen oude gebeden wanneer geluid, wit als wierook, zich neerlegt op gevouwen handen mijn hoofd vult zich met landschappen en wat verder met overwoekerde dagen wanneer ramen sluiten, licht hellend als vergeten beloften zwarte gronden in gedragen huivering drijven me naar het boetekleed; de grens van weifelende leegte…

tablet mijn voeten in lauwwarm water…

Liever had ik jouw voeten, Zo, zonder sokken aan. Zo, 's morgensvroeg als ik je thee bracht... Stiekem even kietelen... Daar hield je niet zo van. Waar bleven al die sokken In al die vijftig jaar... In stoffige dozen... En rommelige laadjes. In de vodden of de vuilnisbak. Weggegeven hier en daar Gedragen, versleten.…

'Voetje voor voetje' begin ik te verstaan waarom er over voeten heel wat uitspraken bestaan. Waarom iets 'veel voeten in de aarde heeft' en waarom men iemand 'naar zijn voeten geeft'. Of waarom men liefst 'op staande voet' gewoon 'voet bij stuk' houden moet.…

(eerst dan trok ik mijn kousen uit) een dubbele buurt met alle ramen open samenlopend langs de weg waar ooit het water van een polder liep torent steengroei bovenuit: een wirwar onder daken maar daar onder schuilt nog, wat mijn hart wil raken zachte bloei en tenen in het gras een eindeloze zwaluw en het witte van de was…

Voor z’n onschuld en ingetogenheid mag een kind niet boeten, uit de kluwen van een visioen, om daaruit eigen toer te kiezen met of zonder natte voeten.…

Op blote voeten Schuifel ik door Deze ruimte waar Ik zo vaak al Geweest ben En die me toch Onbekend voorkomt - Mijn ogen zien Niets vertrouwds, Het zijn mijn Voeten die me vertellen Dat dit de plek Is waar ik woon, Waar ik leef…

wij zien jaren van moeite en leed onze sterke handen beven het tedere leven waarin wij vanuit dit ons levend huis van zang en vreugde hoop en verlangen de wisselende maan hebben gezien; een biddend ademhalen dat de dalen van stilte opent; grijs en oud jong en blij op zilveren voeten kom ik naderbij als naar een huwelijksfeest…

Alsof het zo zou moeten Hebben we handen en voeten. Toch is er taalkundig geen verschil Als je ze door elkaar gebruiken wil Bijvoorbeeld lopen op handen en voeten. Hoorde ik dat nu goed? Er is iets aan de hand met zijn voet?…

Altijd te voet op stap, naar Compostella, is dat niet onwijs? Waarom blijft hij niet thuis, Bollekebolleke, als hij geen geld genoeg heeft voor de reis?…

je lippen drukken een vochtige print op je ranke vingers terwijl je me uitwuift ik kijk nog even om en zie vrolijkheid in je ogen die blauwe parels je staart naar me terwijl de wind heel zacht een melodie in je oren fluistert een haarlok streelt je bovenlip en we weten beiden wat -houden van - betekent het handkusje raakt…

rulle zand korrels krassen in het nu vervormen wijze woorden de beelden in mijn geest verstuiven voor het oog vluchtige veranderingen vervagen verse sporen wie ben ik en waar ik was zo even daar in de rust ontstane rand groeit gekartelde oneindigheid wind vereffent het reliëf door golven weg gezeefd het strakke stoere strand print…

Een steentje: ik kromp tot het een berg voor me was -- waar ik nu op sta!…

U baalde van de vorige premier, hij schoot tekort in toeslagreparatie, de woningnood, de zorg en de inflatie. Nou ja, toen stemde u maar PVV. Maar zeg eens eerlijk, had u in de gaten dat Geert niet thuishoort bij de democraten?…

Bereisd van horizon tot horizon als ik daar achter komen kan, ben ik verdwaald in de kwetsbaarheid van een eierschaal, verlangend uitgekomen in de realiteit van alle zoetste dromen, de directe en de kortste weg tussen beider polen, bleek een dwalend spoor tussen beide oren, in elke stap of verloren print werd ik zwaarder uitgelicht…

tot het anonieme leger der ontheemden zonder document landverhuizers c.q. illegaal asielzoeker of vluchteling die géén direkt herkent Of als illegal alien erkent -woon- of verblijfplaats immers onbekend- en niet zijnde nog als ingezeten, niet zijnde vooralsnog geregistreerd in de archieven der burelen Waar bolwerkwerkers formulieren printen…

Was ‘t wel echt, of toch een hoax misschien? Wat Armstrong, Aldrin, Collins daar ook deden, Ze kwamen in een grafstemming beneden, En hadden 'helemaal geen ster gezien’. Eens zullen onze ogen opengaan, En gaan we met z’n allen naar de maan.…

." 'k Verbeet mijn leed en kleurde stil mijn print - En toch, verrassend, zond de milde Sint Ons elk wat moois, om d'avond hem te wijden. Maar stug, ondankbaar, bleef ik droef gezind. Pret zonder voorpret kon me niet verblijden. 'k Gaf ál mijn kracht aan klachtloos heldenlijden. Wie kon me toovren om tot feestblij kind?…

Rond blote voeten speelt het zand van eeuwen her door vloed gedreven…

ik hoef geen vleugels voeten hebben al moeite genoeg om mezelf niet te passeren liggend laat ik met warmte de krampen en de druppels komen vleugels voegen daar niets aan toe dromend zwaai ik naar een hollende jongedame stuur haar een kushand rustig meisje pas op de plaats anders mis je wat je mist open die verbeten knuisten vervloei…