Alle inzendingen over voltooiing

Het wou alleen LAIS die het bemint, want dat is sluitsteen voor het duister van zijn wil, voltooiend niets en van het niets de schil. Haar blik verbrandt het, haar lijf is vuur, haar lach is gong en slaat zijn laatste uur. Tijd is sluier waarin zij slinks verdwijnt.…

Ik ben nog niet dood maar in de laatste fase van mijn voltooiing. Van de bevrijding van alle lijden en dood en alle waanzin. Het grote rusten is bijna aangebroken, het wordt al heel stil. Ik neem geen afscheid, want ben met god almachtig en zo gelukkig.…

hun tijd vroeg grijze kaarten met donkerpaarse strik haar laatste wens was anders zij koos voor licht en wit in samenzijn met wilde bloemen die bloeiden aan hun stam een leven lang met zorg gekoesterd tot het aardse zijn voltooiing nam de bloemen wiegen samen op het laatste zuchtje wind stil verwaait de handkus van haar…

Onvolmaakt zijn mijn gedichten, die lezers straks voltooien gaan. Onvolmaakt zijn kunstwerken, waarover kenners twisten. Onvolmaaktheid baart verlangen. Naar anders, beter en naar elkaar. Geef mij het onvolmaakte maar.…

ringloze vingers krabben de weggedroomde uren van mijn mager gebeente wanneer ik mezelf zie langs dode bomen en het vergezicht nog verder dan het veld dat doodstil ademhaalt of later, de regen hol door het lachen van gebroken tijd tot de avond komt en zijn tocht voltooien moet op mijn kromgebogen rug voor een nacht vol stormen…

In Uw handen beveel Ik Mijn geest de bekende woorden van berusting waarmee de Heiland aan het kruis stierf veel mensen vinden het een grote eer om eenmaal met dit gezegde het aardse bestaan te voltooien moge dit evenzeer een spreuk zijn op de levensweg in het vooruitzicht waar Gods volgelingen moeizaam langs gaan zich daarbij toevertrouwen…

laat mij in je slapen vannacht waar ik in je adem rust en me geef waar ik geen antwoord weeg op witte muren of letters verzameld in de lucht wil je in me wonen morgen waar je innige stilte spreekt met geen enkel onbeduidend woord of zinnen over Liefde zelfs niet over een zuivere dood mag ik zijn vederlicht voltooien wat nooit…

zij hebben de deuren dicht gedaan ter voltooiing van hun leven zijn de reeds nabije dood al eerder aangegaan het huis is leeg toch klapperen er zo af en toe nog deuren alsof er leven steeds ontsnapt dat nog had moeten gebeuren de lach en traan in warme zorg de liefde van het zijn tot overgaan zij hebben daar niet voor gekozen…

De belofte van voltooiing klinkt in de diepblauwe wind. ---------------------------------- Uit: 'Deuren', 2004.…

De zorgvuldigheid ligt in de met zorgvervulde eeuwigheid waarin de onrust tot rust de zorg berusting zal worden in het waardevolle even, dat het leven vertegenwoordigt in de aanwezigheid van je naaste, die het begrip heeft, dat nodig is om het leven te voltooien zo huldig je met de bloemen van het veld zing de liederen van de hemel,…

langzaam in verliezen of worden trager in beweging weemoedig, de zoektocht moe maar jouw ziel is als een lentetuin op het eiland van verwelken iedere zonde verwerk je in het verloren domein van dromen je spint een eenzaam kleverig web tegen de kale muren van jouw hart misschien dat na de heimweedood de verlangenbloei zal voltooien…

Maar iedere dag voel ik mijn geschraagd door te leven op de middellijn die voert naar wat ik zou kunnen zijn, of mijn voltooiing juist vertraagt en van beloftes mij berooft.…

schilderen we delen van het leven een groot vlak sociaal boven het cultureel door ’t hele doek zien we onszelf verweven hier iets te weinig daar weer iets te veel het sociale buigt zich naar de ander over het culturele haalt het anders in de ander boven ziet het ontplooien in verrassend tot een gouden zonneboog zo komen we tot de voltooiing…

Maanden waren ze Zwanger geweest Van hun derde kind Hoop begon te gloren Op voltooiing van Het gezin toen er Geheel volgens protocol Een scan werd gemaakt En het vruchtzakje Leeg bleek te zijn Zwanger van alleen een Voller wordend vruchtzakje Dat leeg bleek te zijn Voor de artsen een Doodnormale constatering Met als dooddoener…

de beperking waar de hele reut hetzelfde was nabij de horizon van een land dat ik zelf had verzonnen vond ik jouw onschuld in een droom die het verlangen deed zwijgen met de toezegging van jouw temperament achter de grens waar alles anders was met de belofte van de natuur geëmotioneerd in mijn gedachtewereld besloot ik een dag te voltooien…

Een gebroken waslijn en opgebouwd vertrouwen Verschillende bovenal zeer divers Wandelend voltooi ik de gemarkeerde route uitgestippeld op haar prachtige, zeer zachte onnoemlijk mooie huid die vergeet te ademen daar gezamenlijke of gemeenschappelijke normen, meer nog dan waarden vergelijk! niet gering lijken…

tussen jou en mij is er een oorsprong en een waarheid die ieder heeft gezien; een bewogen fabel bovenop het verlangen of door het aaien van een roze balsemien in beroezing en voltooiing van zinnen zijn talloze namen reeds eerder geschreven wanneer ieder ogenblik in liefde zich door het leven heeft omgeven het raakt je ziel…

jouw ogen wanneer ze mijn wereld raken zachter in verbazing, jij mens; man van duizend dromen je kleurt me in het klaverveld, het verlangen welwillend bevrijd ik fluit naar herfst en hoe hij ruist en reikt naar stille rust naar de vogel en zijn maatje die samen het antwoord voltooien in de warme ruimte van hun nest jij…

Je bent niet de mooiste lentebloem van verlangen jouw meeldraden verdwalen langzaam in verliezen of worden trager in beweging je spint een eenzaam kleverig web tegen de kale muren van jouw ziel misschien dat na de heimweedood een verlangende bloei zal voltooien maar tot die tijd kan het vriezen en plotseling dooien als eenzame grauwwitte…

We zien Adèle voor de laatste keer Ze heeft de episodes uit haar leven Soms zoekend, soms verbrokkeld weergegeven Inmiddels kan ze dàt zelfs amper meer Het zijn gedachten die zo’n film omringen Droef als een lied dat zíj nooit meer zal zingen…

kneden mij naar jouw borsten het zuigt hechtende lijnen aan de binnenkant van mijn dijen Vasthouden aan een uittreden wachten op de dubbele maan het dolende scheppen Zij rondt haar poppenspel vlieg vingert een bal van klei samen kozen van een spiegeling vrije doorgang witte zee van potentie ingehouden wachten op een liever niet voltooien…

Het hart stopt pas bij voleinding en voltooiing van elk leven in liefde. Mijn hart heeft het volgehouden, omdat ze zijn tikken heeft geslagen in volledig houden van. Een hart dat alles kan.…

stel dat je iets niet moet vergeten voor welke dag zou dat gelden en wat als die dag voorbij zou gaan -ongemerkt, zonder erg zou iemand opletten of wolken hun adem inhielden ergens halverwege, zo nauw luistert geen enkele toonhoogte hoe belangrijk is dan onthouden tussen alle dagen die zich versliepen we moeten onze tijd nog voltooien…

en in lichte bewegingen onverstoorbaar gaven ze mij plaats om mijn leven uit te bouwen al was het geen night in white satin nieuwe wegen werden geschept in geest en ben ik mens in nieuwe studies des levens unieke feiten voltrokken zich als kind luisterde ik naar cantates scheppend in een overdosis van vreugde in het nieuwe groen van voltooiing…

Voltooien doe ik alleen maar dit gedicht.…

Ik ben een te hooi en te gras dichter na voltooiing is mijn hoofd veel lichter weet nooit wat er komen gaat voordat het ineens "ga schrijven" slaat ik ben dan vol verwondering het is zeker geen uitzondering dat ik ademloos ga lezen niet weet wat de titel zal wezen dat noemen de realisten inspiratie zeker is, het gaat zonder transpiratie…

Verander niet mijn schat, laat de jaren maar voltooien, je groeit mooier en mooier. Leef je zelve in vastberaden trouw van klein prinsesje tot mama vrouw. Wat hou ik aanzienlijk veel van jou.…

Ik kus de zachte zomerwind en hoop dat die jouw lippen vindt die zuiverheid van puur satijn die schittering van kristallijn ik ervaar een zoete siddering bij deze schone herinnering en beleef opnieuw die zwoele nachten waarin al wat we verwachtten crescendo zijn voltooiing vond tot aan de vroege morgenstond Nu heb ik nog alleen mijn dromen…

En als wij na de eenheid der voltooiing De leden lieten zinken uit elkaar, Dan was er niets van scheiding in 't gebaar, Dan was 't als van een vlinder de ontplooiing.…

alle slik en slijk Dat is van ieder hier de grootste wens Draag hem terwijl hij slaapt voorbij de grens Geef daarmee van uw Licht en Liefde blijk Wil wiegen toch de moegestreden mens Zijn ziel ontvangen in Uw Raadselrijk De hunker is onhoudbaar en intens Stel toch sarcasme in het ongelijk Wanneer ik bekaf door mijn haren strijk Naar de voltooiing…