11185 resultaten.
Stukje extravagant
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 78 ik las gezichten
in de aftelmodus als
voorbijgaand verkeer
verschrikte ogen
lijven uitdagend
naar voren gebogen
haren dwarrelend
in de trekwind van
passerende treinen
heb niets met
zielloos plasma dat
vloeit op het moment
heb er zelden eentje
gekend waarvan het
talent alle harten brak
die met een lach
en blik de wereld…
herfststemmen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 het regent
een liedje op de radio
en ik zit binnen
weet heus wat er is
mensen onder paraplu's
zou niet weten wat ze zeggen
te koud maar mijn ramen open
denk ik aan de stemmen die ik hoor
stemmen, altijd die stemmen
niet in m'n hoofd, gewoon buiten
plus wat fietsen in hun rek, voorbijgaande auto's
omfloerste lantarenpalen, hond…
Bezig met de dood
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.181 Zij die twee gezonde
Kind'ren het levenslicht
Liet zien en ze in liefde
Heeft grootgebracht moet
Nu de dood haar langzaam
In bezit neemt constateren
Dat alleen de dochter nog
Om haar geeft - haar zoon
Heeft al vijf jaar niet
Meer van zich laten horen
En hoe dierbaar de kind'ren
Voor haar zijn blijkt wel
Als ze na uren diepe…
Waarom?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 56 Waarom is het zo moeilijk om uit te leggen,
hoe leeg mijn leven zonder kinderen is?…
Jouw aandacht
netgedicht
4.0 met 49 stemmen 68 jij hebt geen
spiegel nodig
om te weten
wie je bent na de
eerste ademtocht
was jij jezelf bekend
de traditionele
ijkmomenten
kleden jou zonder
verrassingen
de spiegel geeft een
vergelijkbaar opponent
ogen en lach zijn
geen voorbijgaande
zaken zij laten in
jouw bestaan aan
alle anderen hun
heerlijke warmte na
jij hoeft niet…
WISSEL
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 629 Als een sneltrein door dit leven
is alles van voorbijgaande aard.
Niets om na te streven
slechts doorgaan in volle vaart.
Op verlaten stationnetjes
kijk ik verveeld in het rond.
Ik hou mijn adem in
mijn hand vastgeklemd op de mond.
Mijn verwachtingen;
ik heb niets op het oog.
Ik ken ze niet;
zijn ze dan bij voorbaat te hoog?…
Wissel
netgedicht
2.0 met 22 stemmen 2.041 Als een sneltrein door dit leven
is alles van voorbijgaande aard.
Niets om na te streven,
slechts doorgaan in volle vaart.
Op verlaten stationnetjes
kijk ik verveeld in het rond.
Ik hou mijn adem in,
mijn hand vastgeklemd op de mond.
Mijn verwachtingen,
ik heb niets op het oog.
Ik ken ze niet,
zijn ze dan bij voorbaat te hoog?…
- ademtocht -
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.856 wandeling in de vrieskou
ik adem zuchtjes kringelwolkjes
in ijsblauwe lucht en weet mijn wezen broos
bezonken 't gedragen amen
vloeit Uw ongedroomd verscheiden tesamen met
mijn zielsgedachten en stijgen wij op tonen van een
vederlicht gebed als koppel ringelduiven bovenwaarts
altoos in vogelvlucht aaneengeklonken waaiert
mijn adem voorbijgaand…
De literaire kring
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 205 Ze lachen
om hun dorpeling
voorbijgaand
aan haar aanwijzing
de alleroverstemmende lach
van hun eigen schijnvertoning.
Gedicht bij het gelijknamige boek
van Marjolijn Februari.…
Een hand
netgedicht
3.0 met 57 stemmen 19.478 Laat ons met een hand beginnen,
we voegen er een dag aan toe,
een volzin met een naam erin
die we op slag vergeten, tenzij
het anders gaat en we snel weten
dat we niet voorbijgaand zijn,
de kans is klein, want bij het tellen
van mijn vrienden heb ik altijd
vingers over, en daarom: laat ons
met een hand beginnen,
we voegen er een dag aan toe…
Gevangen en geraakt
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 358 Scherven van gedachten dwalen door het stof van
voorbijgaande hoop en haar gevonden ongeluk.
Pijn herinnert
de afgrond die momenten kan bedwingen
met dromen die ze met haar lippen leest.
Waar momenten en ogen dromen laten vloeien zoals ze
verteren en wederkeren.…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 979 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Mijn kind
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 185 Je doet je ogen open,
één voor één
en slaat me gade.
Ik doe mijn ogen toe,
één voor één
en ga te rade.
Ik zie je zo heel veel beter,
intens leef ik met je mee,
jouw levensloop, mijn replay.
Je vallen en opstaan,
je vreugde en verdriet,
je glimlach en je traan
Jouw leven, mijn bestaan.…
EEN NIEUWJAARSSBRIEF BIJ EEN KERSTBOOM
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 554 een fietsend kind werd aangereden en was op slag dood
langs een wegberm staat een kruis met bloemen omhangen
en een chauffeur zit met een wrang gevoel gevangen.…
Green Deal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje
_______________________________
DEAL OR NO DEAL
Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt
Met aanbevelingen voor Adema:
Voor piekvervuilers enkel Canada
Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…
Amor fati *
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 830 *My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it.
-- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…
explosieve stilte
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 409 snel en onbeheerst
snijdt waanzin door
het onzichtbare touw
de lucht, donkerdood
wacht op het gegrom
van roem, voorbijgaand in
een kort en heftig geluid
wanneer de ruimte
de strakgespannen liefde onderlijnt,
omlaag rond hals en nek,
zet elk woord zich vast in
een verbeten afstand, de voetstappen
vervallen tot een duister vlies…
het spoor van de meeuw
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 254 het zwijgen van het strand
draagt een ander gezicht, vreemd
toegevouwen
alsof haar stilte is zwartgemaakt
op wimpers en wenkbrauwen
vele dagen lang
uren waarin het reizen
steeds kleiner werd door het twijfelend tasten
aan torenklokken
die zonder reliëf
de wijzers vastmaakten, noordwaarts
tegen voorbijgaande duinen
en het geraamte…
Giulia, mijn dcohter: 'n kristalkind
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 460 Ik heb me mooi gemaakt
voor het mooiste meisje wat ik ken
mijn dochter Giulia Eleonora Liefje
13 november 2018 12 jaar geworden
om haar te komen feliciteren, respecteren en eren
ik heb m'n best gedaan dat te bedenken, te kopen, te geven
wat recht doet aan haar intrinsieke, boeiende, bloeiende uiterlijk
zodat haar halsje van tijd tot tijd gestreeld…
Nachtmis
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 261 Buiten, in de zwartfluwelen winternacht
omringd door een fluisterende wind
bevroed ik voor even, het geheim
van dit voorbijgaand korte leven.
In deze stille fonkelende nacht
trekken hoog boven mij onzichtbaar
en toch voelbaar, symfonieorkesten
van zwijgende vogels aan mij voorbij.…
Tijdserosie ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 225 Tijdschokken van voorbijgaande aard,
stuwen beken bloed door de beddingen,
slagaders in hun strijd, we plaatsen
merktekens die zullen eroderen door de
jaren om die om te zetten in woestijnen
van zand, gerangschikt in de archieven
van het hart, mijlpalen hebben woorden
nodig, hoe vaak zeer ontluisterend om de
ontstane leegte in te vullen…
De vaas
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 139 stormen
zij voert ons terug naar een jeugdig land
Waar flair zo vrouwelijk is
een blik je kan noden
waar je vorm aantrekkelijk is
waar jaloezie kan doden
Verbinding geeft de blauwe band
als levensader kan hij voeden
hij houdt bij storm ook stand
kan ons voor rampen behoeden
De ouderdom wordt tweede jeugd
verbinding door de band
geen voorbijgaande…
Tour de force
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 78 van de man
die zijn simple things
in een etude zingt
voor Jellie maanvlinder
de kunststofkoningin
Vallende engel
uit het noorden
die dichter bij
ons wist te komen
in de stilte ongehoord
was wat ontstond
een scheppingswonder
Dank, Titaantje
voor je kussen
en de vrijage
zonder woorden
Adieu Jellie
et bon voyage
au pays d'or…
Bibliotheek...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 50 Ik ben zo juist
weer lid geworden
van de bibliotheek
Als een kind
op zoek
in een koektrommel
keek ik in het rond
en vond wat
Juweeltjes
Nu thuis
Aan de koffie
Heerlijk in mijn
Uitgezochte
schatjes
Aan het
Neuzen
Het maakt
Me blij
En het zonnetje
Schijnt weer
Binnen…
Veel geluk!
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.090 mijn handen deed ik samen
mijn laatste woord was amen
daar tussen klonk mijn wensje
voor dit lief, klein mensje
ik vroeg geen spel, geen speeltjes
geen kleurtjes of penseeltjes
ik vroeg voor jou met veel plezier
voor elke dag een klaver vier…
autisme versus wereld
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 587 Stukje aarde
drijvend op hoop
dobberend op water
zoekend, tastend
naar de juiste richting
zorgzaam gehuld
in wazige slierten
zon en dauw
klein sprietje gras
komt voorzichtig
tevoorschijn
plots
overwoekerd door de
schaduw van
vluchtig onbegrip
zonder mededogen,
in één oogwenk
verwoest
de aarde
nu
dor en korrelig
vertrappeld…
sterrenkroos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 traag ontneemt het
woekerend sterrenkroos
de ademhaling van
water dat gelaten
verdwijnt roerloos
wacht op
blootstelling aan
licht en lucht
was het kind
verwonderd toen het
in het water raakte en het
kroos zich eensgezind sloot
de handenwringende
tijd voordat iemand
kon bevatten wie
het kind verborgen
hield en toen de…
broos
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 131 we wisten het
zeker:
jij zou voor
altijd duren
tot die lege
uitgestrekte
dag en het
onwezenlijk
stil werd in
onze straat
het licht
ebde weg
je kindertijd
was even
smal als
de doodskist
waarin wij
jouw broze
lijfje zachtjes
legden…
In volle schoonheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 208 In volle schoonheid weggenomen,
Van de plek die was gereserveerd,
Voor de liefste in pa en ma’s dromen,
Hun kind, dat nu hun hart verteert.
Weggerukt uit hun midden,
Nu gezeten aan Zijn rechterhand,
Kunnen zij slechts bidden,
Voor hun dierbaar aanverwant.
Moet ‘t lot het nu ontgelden?…