inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.281):

Wissel

Als een sneltrein door dit leven
is alles van voorbijgaande aard.
Niets om na te streven,
slechts doorgaan in volle vaart.

Op verlaten stationnetjes
kijk ik verveeld in het rond.
Ik hou mijn adem in,
mijn hand vastgeklemd op de mond.

Mijn verwachtingen,
ik heb niets op het oog.
Ik ken ze niet,
zijn ze dan bij voorbaat te hoog?

In een opgedroogd aquarium,
ben ik de opgezette vis.
Hunkerend naar de volle zee,
altijd het gevoel van gemis.

Ontspoord op de rails,
passeer ik het rode sein.
Het volgende station:
eindelijk, overstappen naar de stoptrein

Schrijver: Erik te Winkel, 10 december 2002


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 2.041

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Frank David Verbond
Datum:
16 december 2002
Email:
eusebiuswanadoo.nl
Goed te lezen meneer Te Winkel,
dat u zich bedient van rijmelarij
Inhoud jawel! Maar toch mis ik de twinkel
van ritme, metrum en originaliteit.
Naam:
worrum
Datum:
14 december 2002
Email:
worrumzonnet.nl
klein lijden. de meisjes hebben hier wel wat mee.
Naam:
breincel
Datum:
13 december 2002
Email:
brein67zonnet.nl
een beetje vreemd maar wel leuk...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)