1311 resultaten.
Bekende tonen
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 42 verbondenheid
in de melodie die
als los zand zijn
decibellen ziet stranden
alleen de wind
vangt wat vlagen
herinnering die
in verdwaalde
cohesie nog naar
bekende tonen klinkt
weer hoor ik
geschuifel van
schoenen op het pad
een bedeesd gefluister
alsof de dode ook nog
oren naar roddels had
want een erfenis
bezwaart de laatste
gang voorzichtigheid…
Liefde is.....
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.581 Liefde is:
Voorzichtig je traantjes afvegen
en een kusje geven tegen de pijn.
Liefde is:
Jou veel te snel zien opgroeien
en je met heel veel moeite loslaten.
Liefde is:
In een menigte staan
en je met tranen in de ogen uitzwaaien.
Liefde is:
De dagen afstrepen op de kalender
en het huis versieren voor je komst.…
30 jaar terug in de tijd...
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.548 Onhandig, onwennig, voorzichtig, dat wel,
maar ook gewoon, alsof hij er altijd is geweest.
Dat lieve mooie mannetje is nu zelf papa,
stoeit met z'n meiden, ´t is één groot feest!
Hij kreeg 2 zusjes en een broertje,
dat was mijn droom, een groot gezin.
De familie groeit nog steeds...
en even voelt ´t dan zoals in ´t begin!…
lentezon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 178 Je bent nog in je winterslaap als
de eerste lentezon voorzichtig
de kamer binnen sluipt.
Ze lijkt wat rond te kijken
en begint dan langzaam te drinken
van de koude duisternis.
Dan vertelt de lentezon me van je ontwaken.…
MORAAL DER JACHT
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 372 In het woud, dichtbegroeid en schemerig,
en door het veld, open en zonnig,
stapt met voorzichtige tred en bedachtzaam
de weidsman met ogen, spiedend en waakzaam.
De weidsman kent de leefbaarheid
van het dierenrijk hier in de omtrek.
Hij wil scheppen ruimte en vrijheid
voor het jonge individu, gezond en sterk.…
uit "een hagenees is niemands knecht" (hoelang duurt geduld?" deel 2)
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 333 vulpen is leeg
geen schrijverij
een a4 die wegwaait in de wind
omdat het weer geen letters kreeg
soms komt die droom dan uit
maar je verliest steeds meer van jezelf
als een engel zonder vleugels
die heeft verloren van de tijd
i h v j gekrast in een gewelf
oude schoenen dansen fijn
laten het leven zien
in een refrein
dat voorzichtig…
eerbetoon
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 275 hoge troon
devotie kunt u in zijn ogen lezen
dag majesteit, uw goedheid, onvolprezen
dwingt hem vandaag weer tot dit eerbetoon
een zware taak, jawel, maar wonderschoon
hij dankt u, dankt u duizend maal, bij dezen
hij voelt zich, bij uw gratie, uitverkoren
vergeeft u hem dit lichte ongemak
het is van korte duur, hij zal zich reppen
voorzichtig…
Harry's rups
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 384 Schoof met een stokje heel voorzichtig
ook de 2e rups achter het glas
wilde toen de eerste pakken
maar zag dat die verdwenen was.
Waar was die zo gauw gebleven?…
Amazone
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 Steeds als je mij met je ogen raakt
wordt ik als kristal en doorzichtig
transparant, waarin een regen van
licht in mijn bloedbanen dromen,
uit te monden in de delta van mijn
amazone, in de rijke zuurstof van het
regenwoud, slingert ze voorzichtig
door de peilloze palm van mijn hand,
kijk het water ademen waarvan we
zijn gemaakt,…
Regendans
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 158 Lang is het droog gebleven
smoor is het heet geweest
in deze bezwete nacht
maar nu klinkt er geruis buiten
de eerste druppels proberen
voorzichtig hun weg te vinden
alvorens ze verdampen
bloot ren ik de tuin in
voel de druppels verkoelend prikken
op mijn oververhitte lijf
de bliksem flitst een helder licht
ik voel me als een spook…
was de hel ontstegen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 181 ik heb een paradijs gedroomd
jij was de hel ontstegen
we zochten heel voorzichtig
in elkaar naar nieuwe wegen
het groeide in ons allebei
gaf zonlicht aan de dagen
maakte teksten in ons vrij
door blikken vol met vragen
we gaven schoonheid aan elkaar
in het versieren van de uren
de fundamenten waren klaar
alleen het mocht niet langer duren…
k versus k.5
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 200 de salon
de ijzeren kast
diep dankbaar
vult zich langzaamaan
appeltjesgroen, koraalrood,
roze en hemelsblauw
liever, heviger, zachter
kan het niet
voorzichtig spreek ik
leuker uit
zwart is geen kleur,
hoor ik iemand zeggen
de geur van koffie
lokt mij naar binnen
de kamer is als een landschap
waarin haast elk dier opschrikt…
moeder van drie gratiën
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 102 ze is jong maar heeft een vage zachte rimpel rond
haar mond de handen in rustige beweging
terwijl haar oudste -een mooie jonge vrouw-
voorzichtig aandacht vraagt terwijl ze voor ons
kookt wordt er gelachen om een goede grap
als een schoonheid binnen schrijdt de rugzak
vol geleerde stof: een uitbundig gemeende groet
daarna volgt rustig pianospel…
Wanneer mijn moeder zomer werd
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 421 rennend op blote voeten
in de herfst was zij vallend blad
dan raapte ik haar op
en sloeg de aarde van haar schouders
dekte haar toe in het grote bed
tijdens winterdagen sliep zij
maan en zonlicht gingen aan haar voorbij
soms werd zij wakker en vroeg aan mij
hoe laat het was
nog lang geen zomer zei ik dan
als het lente werd keerde zij voorzichtig…
Fotomodel.
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 939 er wordt kennelijk
van haar een foto gemaakt
ze is overigens zelf een plaatje
haar benen fraai en slank
voeten gestoken in schoenen met
extreem hoge hakken
jurkje valt zwierig neer
haar taille is rank
kleding lijkt aangepast
aan 't herfstweer
avondzon zet haar lange
blonde haren in een
schitterende gouden gloed
beweegt zich voorzichtig…
In deze tuin zijn saamgelegd
poëzie
4.0 met 2 stemmen 842 In deze tuin zijn saamgelegd
geelbruine en witte en zwarte stenen,
gevoegd, gezocht, dat elk wat zegt
met een allengs opkomend menen,
bedoeld door een die niet meer is
de velerlei gevormde vlakken,
en met in de vakken
voorzichtige betekenis,
gebleekten in het aangezicht
der zon, gewassen door de regen,
rillende open plekken tegen
het…
Soldaten van Cura
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 78 Daar omhels ik je teder
en koester ik jou
voorzichtig
van een afstand.…
ons kind is nu een vondeling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 431 ik heb een paradijs gedroomd
jij was de hel ontstegen
we zochten heel voorzichtig
in elkaar naar nieuwe wegen
het groeide in ons allebei
gaf zonlicht aan de dagen
het maakte teksten vrij
door blikken vol met vragen
we gaven schoonheid aan elkaar
in het versieren van de uren
de fundamenten waren klaar
alleen het mocht niet langer duren…
Haar laatste zin,
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 59 Ik kom haar ruimte binnen
vlak voor haar vertrek,
voorzichtig om af te dalen
in haar zelf gekozen eeuw,
zo stil, licht als sneeuw op
sneeuw, liggen handen
op het smetteloze linnen,
we zwijgen, ongeopende
vuisten om niet hoeven
los te laten, strijdbaar
is gestreden een glimlach
strijkt over het gesteven
laken, het rusteloze…
Kleine vrede?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 69 Voorzichtig ga je tastend met
je vingers langs mijn huidplooi.
in het voorbijgaan langzaam,
zachtjes verglijdt de droom
aan beide zijden en zijn we
onkreukbaar breekbaar, in
spiegels blijven we beide mooi.…
ons kind is nu een vondeling
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 344 ik heb een paradijs gedroomd
jij was de hel ontstegen
we zochten heel voorzichtig
in elkaar naar nieuwe wegen
het groeide in ons allebei
gaf zonlicht aan de dagen
het maakte teksten in ons vrij
door blikken vol met vragen
we gaven schoonheid aan elkaar
in het versieren van de uren
de fundamenten waren klaar
alleen het mocht niet langer…
Weerspiegeling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 soms jong nog soms oud
maar allen dromen
slapen een winter lang omdat
het gewoon moet en mag
maar toch bekijken ze
zichzelf zo af en toe heel even
op zo’n heldere winterdag
bij een enkele kaal en bloot
zo kwetsbaar zie ik
een heel voorzichtige lach
het zijn zij die het al weer
voor zich zien – het volle leven
ze dromen al weer
hun groen…
je hebt me bewoonbaar gemaakt
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 962 ik was gekraakt
maar je hebt me
bewoonbaar gemaakt
muren behangen met
kleurrijk verlangen
in ieder patroon
ik leef in een droom
de deuren vervangen
het piepen en kraken
gestopt door ze strak
af te hangen, gangen
geschoond en gerecht
pannen getrapt en in
lijn op de daken gelegd
ramen doorzichtig
van buiten naar binnen
voorzichtig…
DE STALKER
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 115 ik ben een geheim agent
getraind in onopvallendheid, een gezicht
wat niet herinnerd wordt, kijk slechts
naar je via spiegelruiten en dromen, ken je rug
als geen ander, weet hoe je loopt
en denkt, wat zag je er weer
goed uit vandaag op het strand en in coupé 6,
waar je vier stations voor je uit staarde,
waarom, Anja v.d. H., geb. d.d. 16-07-1994…
Stille getuige
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.335 schaduwnaakt
van uitgebraakt bloed
op de grond geworpen
longen spuwen gal
en gif op haar lijf
haar minnaar breekt
haar tong, ze is
de schaamte voorbij
hij snijdt het spreken
uit haar mond
martelt de woorden
in haar schoot waar ze
zwijgt in de kelder
ontkleed en beroofd
ik schreeuw barsten
in muren en in het
kruis rond haar hals
schuif voorzichtig…
Doofden in jouw ogen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 134 ik voelde nog
de warmte van je jas
die ik voorzichtig aan
de kapstok had gehangen
vleugjes jij
waren in de hal gebleven
als eilandjes leven van
jouw spirituele aanwezigheid
je dirigeerde
ongedwongen de
heerlijke sfeer die jou
vanzelfsprekend eigen was
je nam altijd
de grote wereld mee
zoals jij die kende en voelde
vol spirit…
Lange Voorhout
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 721 de laan der lanen parelt in de zon
de krokus heeft een paars tapijt geweven
Café de Posthoorn blijft de gulle bron
alwaar bezoekers aan hun glazen kleven
Hotel des Indes start een tweede leven
en kruipt voorzichtig uit een flets cocon
Den Haag is hier gewoon Den Haag gebleven
de baksteen blijkt veel sterker dan beton
Couperus kijkt, gebronsd…
Dageraad
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 796 Zo voorzichtig, zo schuchter
is het nog nooit dag geworden
alsof op duizend schaakborden
een volgende zet, nuchter
en toch vol passie
gedaan moet worden
een nieuw spel
met onzichtbare horden
Aarzelend tikt de schemer op de velden
vanuit het woud dampt het eerste gekrakeel
en onder de wieken stuift het jongste meel
een vredig krieken…
De zon daalt over je graf...
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 2.053 De zon daalt over je graf
Stralen schijnen geruisloos
Ik kniel voorzichtig neer
Mijn tranen lijken eindeloos
Ik laat mij los in verdriet
Samen wilde ik met jou zijn
De dood ging tussen ons in staan
Wat overbleef was die enorme pijn
De zon schijnt over je naam
Het voelt alsof je even bij mij bent
Je handen..je lach..je stem
Lieverd jij…
de sterke plant
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 529 Ik geef het water, niet een plens, maar voorzichtig
en maak de aarde een beetje los.
Ik haal het onkruid rondom het beginnende plantje weg,
ik zorg dat de zon het niet verschroeit
en dat de kinderen het niet kunnen vertrappen.
Het sprietje groeit uit tot een prachtige plant.…