3247 resultaten.
afscheid (2)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 303 afscheid kent vele
vormen en kleuren
van zwart naar tranen
van indigo naar violet
soms neemt iemand
afscheid omdat het
niet anders kan als
hoop plaats maakt
voor wanhoop of
iemand verdwijnt
zonder vaarwel
soms nam iemand
lang geleden het besluit
terwijl niemand zag
niemand wilde dat hij
al vertrokken was…
woordenwisseling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 wie kent nog de namen, terwijl een woord
niet ondenkbaar is, wie kent nog de stad
terwijl straten verhuizen, later dan nu
het lichaam dat de vorm aanneemt van
begeerte, de stem die de mond napraat
grenzend aan taal in de ruimte van begrip
een kuil nog voor het avondlicht gegraven
met een laaghangend verleden voor zich uit
wachtend op een…
Witte muren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 98 rondom witte muren
staat een engelen wacht
steriele mondkapjes
in vriendelijke
gezichten
met in hun handen
glinsterend metaal
zuurstof maskers
het barmhartige verhaal
doet ons denken
aan hemelse geschenken
zoete druiven trossen
van de wijnstok liefde
vormen die niet wijken
maar als torens prijken…
Gedachten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 56 Gedachten zweven
vanuit het land der geesten
flakkerend of als damp
ontstegen aan het vuur
dat in de hoofden
van dichters
in liefde wordt ontstoken
In die gewesten
waar vormen wachten om
net ontloken, te worden bestemd
heerst vreugde dan wel vrees
want kinderen uit deze oorden
worden anders groot
hebben ander leven…
samenwerken?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 107 we vormen steeds onszelf
om te passen in de wereld
die wij ook dan hervormen
met wat wij doen of laten
om wonderen te realiseren
in het zichtbaar onzichtbare
dat wij toch menen te delen
al is onzichtbaar ook zichtbaar
de hang naar onafhankelijkheid
die wat gemeenschappelijk is
alleen dan ook realiseren laat
als dat wat onszelf zijn laat…
Mijn kleuren breken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 326 jij gaf het
zuiverste kristal ik
raakte aan de hoogste tonen
was slechts glas
geblazen in een vorm
die voor jou bijzonder was
zag je langzaam
mijn kleuren breken
jij glinstert nog volop
maar in samen weten staan we
naast elkaar kristal en glas
doorzichtig als een paar…
Nachtelijk gevoel
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 377 het sfeerlicht
Het decor wordt langzaam beschenen,
terwijl schaduwen de wimpels zijn
Rust is de wakende vader,
stilte zijn metgezel
Sereniteit volgt hun voetstappen,
samen vormen zij de essentie
Zachtjes glijdt het nog voort,
koning van zijn rijk
Wachter van de nacht,
tot de dag zijn dienst overneemt....…
versgebakken broodje
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 870 is een concessie
als een ongeboren baby
nog niet gekneed door de
wanhoop van hun vaders
elke vorm is een concessie
een aflóssing van de wacht
elke schrijver is bij voorbaat
een verrader…
Sade tot Justine
gedicht
3.0 met 4 stemmen 5.065 Je trilt, Justine, je vormen staan gegrift.
Jij bent de wijsgeer onder de boerengerechten.
Alles wat nog buiten mij is wil ik verslinden,
deel van mijn lichaam maken. Een drift
uit een satijnen verleden om je rozijnen
in geurige mate te mengen.…
Een teder moment
netgedicht
4.0 met 165 stemmen 78 ik heb
in je sporen
bloemen zien
bloeien hun
harten kleurrijk
oplichtend
in tal van
vormen voluit
waar jij
in een teder
moment het
kleinste bloempje
in je handen
liet groeien
bloeien nu struiken
de bermen uit
donker
ruizelen reuzen
hun weemoedig
refrein want
jij was hier
en zij willen zo
graag ook hoog
bij je zijn…
Tijd
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 664 De tijd is een gat
waarin alles verdwijnt
en dan weer verschijnt
in vormen van leven
die eindeloos geven.
Tijd is een woord
dat woede verstoort
en liefde verspreidt
naar oneindigheid.
Eeuwige liefde zijn
beeldschone woorden
diep in je hart
en warm in je ziel
Waar vredige oorden
met vogels en leven
altijd zijn gebleven.…
De laatste ril
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 884 het regent in het park
met druppels vrij van vorm
ze tekenen een gezicht
dat verwatert in een storm
bomen verliezen blad
meegenomen door de wind
grijze haren in de nacht
maakt geloven verder blind
ergens valt de onrust
is het meer dan stil
spreekt verleden aandachtig
vlucht de laatste ril…
Vergeten?
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 545 Pak m'n pen, begin met schrijven
en de letters vormen zinnen
op papier.
zie je wel.
't gaat vanzelf,
dat zie je maar weer hier!…
voelen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 582 ik sluit mijn ogen
glij met mijn hand over mijn gezicht
voel de vormen
voel de gladheid
voel de oneffenheden
ruwheid
soms wou ik dat ik naar binnen kon gleiden
tastbaar voelen wat ik voel
gewoon voelen lukt niet meer
ruwheid
het voelen en het weghalen
opnieuw beginnen
glad van buiten
glad van binnen…
Rust
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 771 In mij
-Een lege hoek
Een lange boog
Een rode lijn
Een groot wit vlak
Beschenen licht
Als zonneschijn
Een ronde vorm
Dat warmte zoekt
Langzaam verglijdt
Een open raam
Levend groen
Verdeelt evenwichtig
Trillingen in rust
Gedachteloos
De geademde lucht-
Sust alles stil…
onvermogen
gedicht
3.0 met 96 stemmen 20.333 in de spelonken
van mijn geest
in duisternis gehuld
tussen de stronken
van mijn vrees
ligt mijn verloren schuld
in de kerkers
van mijn verlangen
in ware droefenis
tussen zwak en sterk
gevangen
ligt mijn vergiffenis
in de plooien
van mijn geweten
in vreemde vorm verbogen
tussen ziel en zaligheid
vergeten
ligt mijn onvermogen…
Het laatste stukje
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 100 steeds ontbreken
wat belangrijke stukjes
heb mijn puzzel nog
niet gelegd vandaag
het is maar
de vraag of dat lukt
meestal heb ik niet
het geluk die te vinden
in vorm en kleur
kan ik ze wel beschrijven
maar het ultieme moment
van passen zal ook nu uitblijven
weet dat eens de dag zal komen
die het plaatje completeert
ik ben het laatste…
Kleurenboog
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 566 lach zon
en verfraai
met je stralen
de regenbui
de sierlijke boog
van kleuren
licht op
de horizon
schater zon
om twee buien
en vorm een tweeling
kleurenboog
regenboog
oh kind van zon
en water
vaak enig kind
maar soms
een tweeling
waarvan de straling
mijn oog bemint…
Feestje
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 510 Dichter
doe geen moeite
mij met prachtige woorden
gestalte te geven
of te verpakken in
krachtige vorm
want...
hoe diep je me maakt
zo smal is het pad
naar de hoogte
waar dringen
letterlijk kraakt
dichter
doe geen moeite
mijn zinnen te sieren
maak me enkel een feest
van gedachten
dat gasten
nodigt tot vieren…
Haar beeld
netgedicht
5.0 met 22 stemmen 103 ze druppelde
glinsterend
groene voeten
in het koude
ochtend gras
spiraalde
ronde speelse
vormen in
haar gaan
door het nat
licht scheen
alle kleuren
door gebroken
stralen van
de ochtendzon
feeëriek
danste zij
met de frêle
schaduw van
haar beeld
vonkte volmaakte
schoonheid in
het langzaam
doven van haar
ochtendsleep…
Golven zonder déja vu
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 293 Golven zonder déja vu
Nooit zal de vorm
van de met schuim bedekte golven
meerdere malen hetzelfde zijn.
Hoe de ene golf breekt
en hoe de ander ontstaat
is voor eeuwig en altijd uniek.
Geen golf deelt ervaringen
met zowel golf als water.
Één golf
één gedachte
en nooit een déja vu.......…
Onvoorspelde regen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 215 Dwars door de rimpels
van vroeger
kijk je
door de straat
van stille dagen
en lichtjes van
slechts verlangen
Houten vlinders
botsen
tegen stenen muren
Ballonnen vol kleur
verdwijnen
in grijze wolken
Vandaag gaat de
hemel open
in woeste vormen,
en stort ik neer
als onvoorspelde regen…
Vogels
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.012 Vage vormen veranderen
vliegensvlug, vanuit
vensters vragen vogelogen
bij vorst om voeding.
Vogels voeden zich met veel,
verhalen van vroeger
verbinden zij met vandaag.…
Samengesteld
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 274 Het begint als een vaag iets
en verandert langzaam in samengestelde vorm.
…en het mysterie.…
Het stormt.
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.065 Omringd door de duisternis vormen
mijn tranen een meer van verdriet.
Waar moet ik beginnen,
weet het even niet meer.
Er word gezegd er komen betere tijden,
maar ja....wanneer??
Ik moet me staande houden in deze storm,
hoe lang gaat het duren.
Wachten tot de storm gaat liggen,
hoeveel kan ik nog verduren?!…
Orange Pekoe
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 989 Ik vind het buitengewoon
haar oranje, opgestoken haar
de met mascara bewerkte wimpers
haar geblankette gezicht
Hoe kwetsbaar men kan zijn
verborgen achter kleur en vorm
Zij pakt mijn hand en legt
die om een borst zo zacht dat zij
tastbaarder en breekbaarder wordt
in het kloppen van een onstuimig hart
"van mij" deelt zij mee en schenkt…
Kort geheugen
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 396 “Het liegen heb ik nog niet afgeleerd
En mijn geheugen is behoorlijk kort
Misschien dat het nu eens duidelijk wordt
Dat in Nederland de leugen regeert”
“Ach, ’t is gewoon een vorm van dementie
Aldus Pinokkio van Defensie
---------------------------------------
…Minister van Middelkoop van Defensieontkende dat hij een interview over de Uruzgan…
Spiegeling
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 974 De leegte die aanspoelt
op het stille strand
in de vorm van golven
met schuimende koppen
Laat steeds weer een restje
achter van wat ooit
in het verschiet heeft gelegen
al wat rest is wit
Helmgras schudt het hoofd
hoor de wind fluisteren
zoals grijze wolken de zee kussen
voorspellen zij niet veel goeds…
rimpeling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 ze heeft gedwaald in het verhaal
alsof het niet haarzelf betrof
zij een reflectie was
meed spiegels water glas
een tweelingziel
de vaste vorm verloochent zij
soms gaat ze naar de waterkant
beroert het water niet
en ziet haar helder staan
maar een kleine rimpeling
laat haar weer gaan
de epiloog die schrijft zij niet
het wordt een open…
Maskeren
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 742 telkens als
mijn tranen vloeien
vries ik ze in
en vorm
figuren van ijs
zelfs de warmte
van mijn adem
tracht ik te verstenen
om daarna alles
te stapelen
tot een standbeeld
van bevroren water
en koudgebakken zand
met hamer en beitel
plooi ik rimpels
tot een gelaat
van een doods bestaan
aan het voeteinde
kras ik nog wat…