Alle inzendingen over vraagteken

Het blijft een groot vraagteken. Waar is het gebleven? Ligt het al in de vuilniswagen? Rijdt dat gore ding rond met zijn allerschoonste gedicht? Hij bidt en hij smeekt. Hij hoopt op een wonder, gaat op zijn knieën, een pen in de hand.…

Haar staart tekent in de lucht een lange krul, die verstijft tot een slap vraagteken boven een dubbele nul. Ze klauwt met speelse halen naar mijn broek en wrijft haar natte snuit. Flikflooien wil ze. En stoeien! Daarom ‘kopt’ ze tegen mijn kuit.…

Zwijgend pakt zij de letters in, schuift het laatste teken achter de punt naar binnen, het vraagteken valt, maar ze stapt er blind overheen taal laat zij achter in mooie zinnen, waren ze echter zinvol geweest, dan had het alfabet niet gebraakt op de regels van dat uitgelezen onderwerp, daar waar het gezegde zwijgt, spreekt het lijdend…

Hij schikt heel streng mijn leven naar zijn lot, En glimlacht met zijn grote grijze ogen En krult, vraagteken van een wijze spot, Zijn schone staart en geeuwt (maar ingetogen) En geeft een kopje en slaat zijn scherpe tanden En klauwen spelend in mijn drieste handen.…

Langzaam dringt het tot me door dat jij, mijn zoon sinds lang niet in de holte van mijn vraagteken meer past. Geschreven n.a.v. het gelijknamige boek van Gerdien Verschoor.…

er staat een vraagteken in z’n ogen: een radeloos waarom dan is hij bedrogen voorgelogen iets misgelopen tevergeefs blijven hopen op iets wat nooit kwam?…

Het is verleden tijd De mensheid kent het niet meer Eeuwige liefde En vriendschap is een vraagteken Wanneer men het gebruikt, meent men het niet. Vervangen door misschien, het is eerlijker Vriendelijker, niet geheel afgewezen. Met misschien heb je het raden naar.…

Een vraagteken geplaatst om het leven te begrijpen een uitroepteken neergezet om erover na te denken aanhalingstekens ter stipulatie komma's om er mee verder te gaan plus er komt nog meer soms is een uitroepteken op zijn plaats achter dubbele punt zet ik waarheden puntkomma geeft voldoening < is het of > ongeveer hetzelfde of verband…

strijdende staan om het gevoel te overwinnen maar terwijl de tijd versnelt verdiepen wij ons andermaal letter voor letter in het verhaal waar liefde nimmer grenzen stelt doch bij het dagelijkse schijnen slaan we het boek zuchtende toe begerig maar niet wetend hoe het slot ervan te ondermijnen met hoop dat leven ons nog gunt geen enkel vraagteken…

Niets te zeggen dan een vraagteken? Overspoeld door smeltend water vast in het hoofd stolsels gedachten in mijn darmen dreigt het sein van onomkeerbare antiperistaltiek. Niets te zwijgen dan een uitroepteken!…

Bovenaan lees ik: sokken en verlengsnoer onmiddellijk gevolgd door: SCHOENEN in HOOFDLETTERS met VRAAGTEKEN pauze, onbeschreven witte ruimte dan van de kaas van de biowinkel naar de supermarkt voor croissants en zakdoekjes VRAAGTEKENS achter fruit? en lekkers? POSTZEGELS! + KRANT!…

bed is de enige troost elk bezoek bezorgt hen een traan wachtend tot het leven wordt geloosd want veel langer kunnen ze het niet aan Elke dag met verdriet en pijn geen toekomst meer voor hen weggelegd overgegeven aan een lot zonder welzijn terwijl ze zo aan het leven waren gehecht Of God dit nou gewild heeft of niet het blijft een groot vraagteken…

De maskerade is voorbij ja dat kost tijd ik ben weer helemaal bij Een mooi vuurwerkpakket gekocht hoefde niet te kiezen Vuurpijlen moesten het zijn en waarom dat wordt me gevraagd Ik kijk hem aan en probeer niet te lachen heel serieus zeg ik daar hang ik kaartjes aan En waarom is dat, vraag je me met vraagteken ik denk was gewoon thuis gebleven…

De wollen kunst houdt zich nietig en verstild, maar kan tot geweten van velen spreken, blijft in Bommelverhaal een vraagteken.…

Als school kun je er status aan ontlenen, Wat dan weer bij de meeste scholen schuurt: “Die school staat in een excellente buurt”, Want kloppen op de borst schopt tegen schenen. Natuurlijk staat die in een villawijk, Daar rekent men zich steeds op voorhand rijk.…

De coureur – kromgebogen over zijn stuur tegen de wind – blijft een vraagteken achter een korte zin: de kopgroep ontsnapt uit het peloton dat in de regel het laatste woord heeft. In de verte haalt hij de leiders in.…

Terwijl sommigen veranderen in uitroeptekens, wordt ze door elk wederkerend vraagteken nogmaals verdoofd . Stilletjes koestert ze wrok tegen ieder die haar pijn heeft gedaan. Ze overweegt het uit te schreeuwen, niemand zal haar immers horen. Tenzij ze heel hard schreeuwt en de muren het niet weerstaan.…

die blijft zoeken tussen rood zich snijdt aan een ruitenaas en alle ruiten opzij schopt daar zijn de vrouwen met vier boeren al volop in de slag het spel lijkt verloren als hij zich opdringt en opzichtig verzaakt krijgt hij schoppen van een rode boer, want hartenboer is troef plots ziet hij daar een omgekeerde kaart met een vraagteken…

Je wilt hem, hij is nooit meer die daar loopt, je hebt hem juist nog gezien maar toch: in geen tijden zo helder, geplaatst in het licht, man in leven, alles wat je weet over hem raakt alles wat je van hem ziet en hij staat in die krul van het vraagteken moerbeiboom zo even doorschijnend te zijn, hoe je hem ziet, zijn gezicht geheven, die…

Een allusie op Nico's snelsonnet van hedenochtend, waarin hij een groot vraagteken zet bij de niet te stuiten drang onder 77 procent van de Europeanen om zich als pijlen uit een boog te laten schieten naar verre, vooral vredige, zo zuidelijk mogelijke costa's, de tot ieders verbeelding sprekende, maar nog nooit bewonderde Bahamas en Malediven en het…

Ik voel plots mijn ziel verwant met kleine dingen die op onze wegen als bloemen staan geschreven verscholen in de dagen, geven ze oude zinnen leven en dragen in hun letters de zoetste pure zegeningen ik tel de dagen sinds de roze blik waarin ik je vond aan duizelingwekkende vormen, hoe vrouw je bent ik ben het vraagteken waarop jij het antwoord…

van die ene oceaan die ik niet in de werkelijkheid kan thuisbrengen maar die een anker uitwerpt rondom huizen, wolken, bomen, verleiding en schuimende geschenken soms vervaagt de deur tot een onbereikbaar eiland, hoor ik een stervensroep als een schouderkloppende schaduw op het water tot jij mij weer verder stuurt, voorbij het zachte vraagteken…

Je lag daar als een vraagteken aan mijn zij je maanblanke huid een spandoek van verzet want liefde was geen lust, zei je geen lijfelijk libretto van uitslaand, uitheems vuur liefde was sudoku met zijn twee op de bank bij regenweer maar waarom dan,liefste lijkt je lichaam op een katern met woonideeën staat het te huur in de koopjeskrant…

Een groot vraagteken. Mijn leven op dit moment. Niemand die mij nu nog kent. Met wie kan ik nog spreken. Kan ik dit? Wat zet ik op het spel? Ik zou het niet meer weten. Maar ik mag niet vergeten: ik ben nog steeds één van een stel.…

Hij schetst weer op het bord een kromme die nadert en nadert de rechte en achter het kruisje waar ze elkander in het oneindige snijden zet hij een vraagteken.…

Bij het raakpunt hoort een kruisje maar nu zet hij daar keihard een vraagteken bij. Hij slaat een gat in het bord en staat weer buiten.…