Alle inzendingen over vrede

En vele tijden bereiden zich voor op nieuwe gedachten en ideeën zowel goede als verkeerde zoekend naar vertolking door evenveel woorden die liefde vrede en geluk niet zullen verstoren.…

Er is zoiets als schoenen op tafel hoeden draagt men niet meer het blikken uit het raam de haag die steeds dichterbij komt het hoeft allemaal zo snel niet meer je ligt alles op te vouwen boeken, deuren, kleren het genezen van de ander en het spreken dat er steeds minder toe doet steeds gestager komt het opzetten gebonden aan een geloof…

je zocht een pad in het ongewisse bij elke bocht keek je om, waar je was, je gooide een steen en het stoof in de struiken: vijf kleine gestreepte coureurs en hun moeder renden als gekken je blikveld uit je stelde je voor hoe je 's avonds zou bellen om hun te vragen hoe het ze verder die dag was vergaan om hen gerust te stellen, de jacht…

De sterren glanzen vrolijk en alles baadt in 't licht, vandaag toch is het Kerstmis: een Kind dat vrede sticht…

Ronde na ronde vliegen ze de duiven in een vlucht Ze hebben weet van zon blauwe lucht en vrijheid Ze hebben alle tijd hun cirkeling te maken Acrobatiek tegen een herfstblauw decor en de nieuwbouw aan de IJssel Ze zitten goed in hun vel deze gevederde vrienden.…

na mijn bewustzijn in de slaapstand te hebben gezet kom ik los van de grond en laat me tillen naar steeds grotere hoogtes waar nooit eerder geziene kleuren in de vorm van ontelbare stralende ogen mij in een onmeetbare vrede voor eeuwig in aangename warmte gewichtloos omarmen in tijdloos mooi…

Dan zal er vrede zijn en zal ik weten mogen, mij als een morgenlicht over mijn brekende ogen, uw diep ontroerd gezicht.…

Het is voor ons vandaag een vrije dag. Omdat het vroeger oorlog is geweest, viert heel het land nu zijn bevrijdingsfeest met drank, muziek en (bijna) alles mag. Zo'n toestand is niet overal een feit. Ook ik wens deze vrijheid wereldwijd.…

Koeien kijken je verbaasd aan en schapen letten niet echt op, o het oerzijn voel ik hier toch wel dringend, alsof er toch vrede op aarde mogelijk is en...de zoon van de boer komt er stampvoetend en vloekend aanlopen en stapt in z'n cabrio en stof opgooi- end rijdt hij het erf af, kijkt met een boze blik naar mij en verdwijnt dan langzaam…

GERECHTIGHEID Langzaam wordt de langste nacht Aan de langste dag geregen. Door zijn albasten leden Groeien verse scheuten dood. Vol jarenlang verlangen Laat zij haar vingers glijden Langs de pijn geladen kralen, Prevelt versleten woorden Die voor hem een Hooglied weven. Haar lippen sluiten zijn ogen Kalm bij zoveel gerechtigheid…

Ons is een land beloofd vol Licht en Vrede, we zingen liederen, een wolk gebeden trekt met ons voort!…

Nu hebben ze me naar het kerstfeest meegenomen en eerlijk Heer, het voelt zo goed, er heerst hier echte Vrede. Ik denk dat ik van nu af aan ook zondags naar Uw Huis wil gaan er is vandaag zomaar in mij een Hemels Licht ontstaan en wat ook heel bijzonder is, ik heb zowaar gebeden!…

Met het aankomende Kerstmis, zit ik nog in een ongewis. Zoveel onvrede in de wereld, mensen in armoede gegeseld. Het draait maar om macht, een ware strijdkracht. Macht willen over een land, waar is het ware verstand.. Macht willen over een ander, zich opstellen als tegenstander. Om mij heen veel onrust, elkaar pijnigen doelbewust. Waar is…

Dennengeur verdrinkt in gouden glitter kaarslicht mijmert in flarden nostalgisch denken schemering zweeft op vleugels van heimwee naar schimmige verten sneeuwvlokken bedekken schuldgevoelens met vrede op aarde de nacht is sereen en fluistert vergeving maanlicht weerkaatst in stralen van hoop sterren verzonken in mythische…

als kerstverlichting slingeren warme wensen tussen engelhaar…

We geven elkaar de beste wensen Met veel heil en zegen Op ieder zijn wegen En vrede op aarde voor alle mensen. Geve God ons allen een goed jaar Zonder rampen, onheil en geweld Dat overal de vrede worde hersteld Een veilig jaar zonder enig gevaar.…

vanmorgen vroeg om halfacht werd er te veel van mij verwacht een nacht vol tederheid en genot verborgen achter een staatsslot smachtend kijk ik uit naar de nacht die weer eens op mij wacht…

zij klommen op daken om bloemen te rapen tien jaren later de straten stil als de lantarens brandden was elke beweging verbannen zo werd het geleerd door de sociale controle achter gordijnen gecontroleerd geschiedenis was toen een verslag van de oorlog in grote lijnen bevrijding kwam pas door studie en kennis van details dood…

Brandenburger Tor, zo trots nog, hoog verheven. Je paarden en hun menner zagen een stad voortgestuwd door dwaze menners. Beste paarden struikelden. Brandenburger Tor, milder nu, wijzer. Oorlog lang geleden, zege een besmette klank. Ku’damm en Sony Center zijn nu hot. De mensen onder je willen ontsnappen. Brandenburger Tor,…

het prikkeldraad haakt weer in rafels historie buigzaam gerold om het regime strak te schragen bomen groeiden seizoenen proefden de dood in de rook der verdoemden zij getuigen hoe mensen door afkomst en ras als minderwaardig zijn omgebracht met de oorlog als vlag is de lading verdwenen nog ruisen zij zacht…

woorden zwerven door de ijle lucht kinderen wordt hun stem ontnomen prachtige zonnestralen bruut verduisterd pakken donkre wolken zich samen scholen vliegende vissen voor altijd op de vlucht voorzichtig ontluiken tulpen zich geel morgen is het vrede wordt er gefluisterd…

(haiku) De roofvogel kringelt heen en weer boven het veld, lijkt een vredesduif. (tanka) De Mookerheide: vredig glanzen de heuvels onder het koeltje; heerlijk wegzoezen, denkend aan de slag, die hier woedde... In 1574 was de bekende slag op de Mookerheide, waarin de broers Lodewijk en Hendrik van prins Willem van Oranje sneuvelden…

Verouderd, ziek en vol herinneringen wordt hij berecht, rondom hem sloot het net. De generaal is gister vastgezet in de gevangenis van Scheveningen. Er is geen blijvend einde aan geweld, zolang nog iemand roept: hij is een held.…

zag het schot gestopt stilstand ritselt in beweging de eerste witte vlag uit dood ontwaakt wat niet meer was de lach van overleving er zijn geen groene luisterrijke bomen wel gloort er hoop ebt langzaam angst uit boze dromen er zal weer vrede komen…

vredeszondag: een opgewekt knekelhuis droomde de pastoor…

Als vrijheid grenzen kent of schuivende markeringen zoals tussen zee en zand demarcaties of vage randen zachte zomen of brede boorden obstakels als rotsblokken op weg naar wenkend licht hoe vrij en onbelemmerd reikt vrijheid dan nog? In hart en gedachten strooi ik stralen over stranden om de duisternis te breken schaduwen schetsen mijn…

In de vredes-groet van Christus ligt met name de geloofsrede voor ons (s)amen!!…

Morgen zal ik vergeten zijn, alle woorden raken weggeregend tussen het schreeuwen van wat jonge mussen hongerig in hun wens naar wormen voor ze zelf na hun langdurig pikken ook weer worden weggevreten door een sluwe adelaar. Bezadigd met ellebogen afgesleten nog voor de moeite werd gevonden ze te slijpen en de woorden ooit te slijten…

Ik had een oorlog in mijn hoofd Raak Een bom En schemer licht Kortom;   Ík ben er nog  - verdoofd…

gaan slapen en goed afscheid nemen een dag kan zo opeens je laatste zijn Mattheüs sprak er in de Bijbel over als je iets met je broeder hebt maak het dan spoedig goed met hem zo nu en dan denk ik daar aan als in of om mij heen onenigheid ontstaat mag ik hetgeen wij van mijn moeder leerden en wat mij in het leven zoveel vrede…