Alle inzendingen over vreemde vogel

september ook niet wat vroeg de winkelier vindt het allemaal prima die vreemde vogel komt niet vroeg genoeg "Mama, kijk, zwarte Piet en Sinterklaas", kleine Liesje met neusje tegen het raam.…

Ay, vreemde vogelen, die komt overzweven en ongestoord de brede vlerken vouwt in landen waar nog vredig volken leven, Vertelt hun, hoe men hier de vrede rouwt en welk een ongeluk de mensen lijden die d’overgaande trekganzen benijden. ---------------------------------- uit: XXVIII sonnetten (1941)…

Lege banken stille stoelen golven breken tranen vallen Blinde vissen stille woorden meisjesogen vreemde vogels Dans van regen hoop op beter zon gaat onder verdwaald geluk Zo weinig, zoveel zo slecht verdeeld kracht naar kruis zo ver van huis Bruine suiker witte dood doodse stilte uitgestrooid Inzicht, oud zicht warmte,…

Als een vreemde vogel, besnoei ik mijn gevoelens... en steek ze veilig weg in één enkele traan, onzichtbaar op mijn warme wang. Voelbaar in mijn koude ziel.…

vogels lachen uit waar gij nog moet beginnen…

Het is vroeg of laat tijd de cyclus te voltooien, de vallei van vreemde vogels binnen te gaan, waar in weerwil van schaduwrijk glooien, al eeuwen weerbarstige bomen staan.…

“ vroeg je aan een vreemde vogel van gevederde schoonheid je hield jouw adem in en je vroeg voorzichtig of huisvogels naar vrede vlogen en of de bijbel met een ganzenveer geschreven was, door een zondaar moeder zei dat vliegen overbodig was en ze sloot de deur voor verdere vragen zij liet de huisvogels weer los om te ontsnappen…

Hoe ze op eenzame hoogte haar koers blijft volgen met onbekend bestaan waarin zij gezelschap krijgt van vreemde vogels die haar wegen kruisen, dagen en nachten scheren zomaar voorbij Gidsend en leidend een eigen leven vol overgave en strijd; ver weg van alle drukte.…

Hoe ze op eenzame hoogte haar koers blijft volgen met onbekend bestaan waarin zij gezelschap krijgt van vreemde vogels die haar wegen kruisen, dagen en nachten scheren zomaar voorbij Gidsend en leidend een eigen leven vol overgave en strijd; ver weg van alle drukte.…

en nat en er was geen pad Ik had het er Spaans benauwd Bij al die kwellingen kwam nog dit: Ik mijmerde over de zin des levens Totdat ik het liefste trappen wou Op een gifslang zo zwart als git "Ik ben toch zo'n vreemde vogel, ach!…

hij zet zich op een al te tere tak en voelt dat hij heel diep buigt niet wetend dat hij ondanks zijn zang geen vleugels van een vogel heeft…

Wat ben jij eigenlijk, man, voor vreemde vogel? Jij bent beslist niet een van ons.…

kleine mus daar in m’n tuin met je vrolijk kwetterende stem je leidde even m’n aandacht af ik hoorde je wel ergens roepen maar moest je eerst nog zoeken nu zie ik je daar steeds duiken tussen die mooie roze brem lieve mus wat ben je ijverig druk met takjes in de weer steeds neem je er een in je bekje scheert dan over bloemetjes tot hoog…

In Papua (een deel van Nieuw-Guinea) Daar is (wanneer we niet worden genept) Een paradijsje, puur en ongerept Ver weg van Blokker, HEMA en Ikea Een onderzoekersdroom (zeer waardevol) En volgend jaar vast ook voor John de Mol…

Een kok zei me laatst te Versailles: Ik vraag altijd aan het journaille: Als gij een recept Voor 'n blinde vink hebt Ach, stuur me dat dan toe in braille…

in de gracht daar zwemt een stel gevolgd door pracht gevlekt gevederd lelijk als de nacht als kind vernederd roomwit meer zwanen, meer elegant halsbrekend…

de grijze VVD-vogel, expert in duiven weet dus ook wat vliegen is ooit belangrijk in het noordelijk duivenhok maar nu in onberispelijk streepjespak speelt hij de baas over wat gestoken is in een ander kleurrijk verenpak hij wil ze kortwieken, voorzien van ringen geeft ze een handje voer en de boodschap mee snel terug te vliegen naar hun eigen…

Op een recht, zwart kousenbeen dunne rokjes opgeheven, dansend in de vroege regen en de tuin voor zich alleen, staan twee jonge appelbomen, 't witte bloed omhoog gestegen, vlinder-hoofden wijd omgeven door hun allereerste dromen.…

Wat kunnen we nog wel zeggen en waar houdt onze kennis op ligt echt onderscheid tussen het goddelijke en menselijke recht de rede dat riet naast vaarten en rivieren ook naast beken groeit. Wat behelst een ander spreken opzoeken aanhoren en van de leefwijze getuige zijn of leren naar eigen keus. Welke deuren open jij naar het redenerende…

Je begon weer te twijfelen of de afstand niet te groot de treinen op tijd zouden rijden de zon wel op zou komen en ondergaan waarna de maan zich manifesteerde de aarde daarin ook een rol speelde. Dat je niet begreep waarom juist ik jou geheel vervulde. Daarom weg kon blijven met een vliegend tapijtje bij de hand en duizend en één dromen…

Gezeten op de drempel van een huis, speelt hij gewichtig, stoer en onbaatzuchtig voor iedereen. Zij, die het vaderhuis nimmer vergeten en zij, die voortvluchtig dolen van land tot land: de dichters, de matrozen, de reizigers, die zonder éne cent, het land ontdekken door hun droom verkozen, luistren naar 't schreien van zijn instrument.…

Wanneer ik oplos in de droom, die ik nooit droom, wek mij dan niet, maar gun mijn slaap dit recht. Denk niet van mij, dat ik voor waarheid schroom, ik wist maar al te vaak: dit is niet echt. Maar als ik slaap, dan is haar droom in mij en zegt mij alles wat ik wilde weten, dat zij nog leeft en mij niet is vergeten en andere lieve leugens over…

Jubelzang over de wijn Van de hals naar de schouderpartij ze weert zich voor de schijn glijdend langs het middel waar het bouquet al beter bloemt, ze naar lucht snakkend al klotsend naar de bodem danst, de godendrank in een zwijm de ware aard bezingt met een draai van de waarheid. Klinkt met de ziel…

Mens je bent Nooit alleen Maar goed of kwaad Niet alleen maar Donker of licht - Het hele palet Aan kleuren draag Je in je mee, Niet alleen maar goed, Niet alleen maar slecht - De kampbeul zit In je, maar de Heilige evengoed In je verwerkt…

Dan ineens klinkt er een loepzuivere vogel met het allerhoogste lied en DAN weet ik: je bent er lijfelijk niet maar je bent er wel. Langzaamaan verschijnen er sobere glimlachjes op de eerst bedroefde gezichten. De tocht wordt lichter, de vogel blijft ons volgen met zijn gezang, maar wij, wij zijn niet langer bang.…

onder een dalende zon de lucht gespoeld door regen varen mijn woorden naar vreemde oevers in blauwe eenzaamheid de witte vogels de geur van heldere lucht de streling van de wind mijn droom begint…

Terwijl de wind de wolken telt Schreeuwen schapen om verloren momenten Rollende donder Een hijgende horizon wacht even Maar rent toch verder door de regenboog God leeft Het hart klopt sneller dan rijen regendruppels Niet luisterend naar lege verre vergetelheid Liefde Kogels ketsen af tegen verre oorden Maar het zuivere zien geeft ze…

Gedachtenstromen als wilde stormen, Verpletteren de werkelijkheid met kracht. Fictieve beelden in allerlei vormen, Bepalen je levensvisie met overmacht. Gestaag vervagen de intermenselijke banden, De verwarrende mist van twijfel wordt groot. Met ogenschijnlijk een complot onderhanden, Wacht geheel je vertrouwen een zekere dood. Hectische…

Niets vreemds kan me nu nog verbazen, Ik heb het gezien, ben er geweest. Het leven en de duistere dood, Het verschil lijkt maar zo klein. Dus reis ik zonder slag of stoot, Door het mysterie van het zijn. Somberheid is duidelijk troef, Totaal niet meer blij of boos. Met niets dat ik nog behoef, Verblijf ik… tijdloos.…

Stevige winden, heftige donder, Een verfrissing voor de troebele geest, Deel van het wereldwijde wonder, Zonder was het hier niet zo mooi geweest. Kolossale wolken trekken langzaam voorbij, Deze bergen van het hemelgewelf, Als rustige gedachten bij jou of mij, En versterken het besef van jezelf. Zon en maan weerkaatsen schitterend in meren…