Alle inzendingen over vreugd

Vreugde en verdriet daar kan je niet omheen. Vrijheid gun je iedereen.…

Zachte bries strijkt door haar kapsel masseert golven door zilverglans van zachte zijden draden die deinen als vreugde dans. Als tranen van ontroering hangt dauw in berkenblad, klinkt door eik en beuk in vervoering lof in vogelzang gevat.…

Vandaag schijnt volop voorjaarszon Jouw stoel hoeft niet naar beneden Het is voltooit verleden Dat zo niet anders kon Iedere dag is vol muziek Die slechts gedeeltelijk heelt Omdat zij niet meer wordt gedeeld Een mix van vreugde en tragiek Dit is wat ik noteer Opdat jij hier verschijnt Beter weten doet te zeer Beseffen dat je weer verdwijnt…

liefste, met watten lippen kus mijn wonden droog laat mijn bloedend oog van uw schoonheid nippen streel me met uw vingertoppen en laat onze monden niet bij lieve woorden stoppen liefste zon in mijn verdriet mijn paardje, mijn schoonheid wiens rug met m'n benen versmolten is, stop op m'n wenen waarop ik richting vreugde glijd…

Eens zal toch de zon weer schijnen, ook in jou mooie jonge leven, zodat je weer zult lachen en jezelf weer vreugde geven.…

Zij vallen en springen omhoog en hun zingen, melodisch en zacht, is vreugd om te horen in dromen verloren in windstille nacht. Heel de omtrek is donker, geen sterrengeflonker blinkt hoog in de lucht, maar 'k hoor onder 't dolen muziek van violen in 't regengerucht.…

Tel de vreugde van de vrienden die je kent, en bedenk dan pas dat je weer een jaartje ouder bent !…

Woorden buitelen als stenen en zeggen zoveel liefs of zoveel naars; ze openen de zolders van 't verleden, verbloemen wat er eigenlijk gezegd moet worden, maar openen ook helderheid en licht en vreugde. Woorden buitelen en vallen stil en ademen doorheen de ruimte.…

Laat me onbevangen leven huilen, lachen als een kind dat pure vreugde is gegeven. Opdat ik dat kleine hart hervind Door volwassenheid ontnomen Vergaan door jaren, met de wind. Als de bladeren van bomen aan hun takken stil vergelen gelijk mijn kinderdromen.…

fluiten fluiten fluitenkruid gij speelt rondom en woekert met uw bruid in welig bloeiende weiden ik zie uw pracht de zon begeleiden en mij , de schouwende mens met gelukzaligheid verblijden fluiten fluiten fluitenkruid gij zingt van vreugde met kleurrijk blad ik zou u willen plukken, stelen uit het veld doch laat u onberoerd geen…

Kindermoord Het hoort niet Dat men onschuldige kinderen doodt Het hoort niet Wreed ontnomen die kinderlijke vreugd Het hoort niet De psychoses die het brengt bij de jeugd Het hoort niet Dat zalvend troosten met geroepen door Het hoort niet Dat psychische excuses gaan voor Het hoort niet Dat de dader recht heeft op een gehoor…

De dag schuift langzaam voort zo tussen licht en donker met herinneringen geprangd tussen de zorgen en de vreugden, de herkenning en het heimwee. Langzaam komt het duister maar mijn hart is nog niet tot rust gekomen, de vrede nog niet gevonden, het verlangen niet gestild.…

Laat uw Geest ons hart beroeren, laat er licht en vreugde zijn, vriendschap, vrede, mededogen en ook balsem voor de pijn die we allen toch ook dragen: pijn van onmacht, druk en kwaad, wrevel, boosheid, leed en rouwen.…

Maar al zal aan al die nachten ook een eind zijn, de dag kent dan droefheid of zal juist uit vreugde bestaan.…

Die dag in mei, toen woorden overbodig werden je ogen en je handen zeiden meer dan kussen, liefste, strelingen, de bomen verhieven weer hun kruin, in vreugde en verwachting, hun blaren ritselden en ruisten als weleer.…

Bitterzoet branden de lippen, de zoutige smaak van de zee het branderig gevoel, de vrijmoedige geest ...laat ons juichen vrolijk en verblijd laat ons water scheppen met vreugde uit de fonteinen der ziel de bronnen der verzoening, laat de liefhebbers gerechtigheid proeven in het achterste gedeelte boven in de mond...…

En niet te moeten denken zal alles daar zo ver haar de vreugde schenken dat ze had verwacht? Wel gekomen terug thuis mijn kleine lieve muis.…

Van vreugde alle harten slaan een juichgeluid. De dichter spant de kroon. Aarde is zo schoon, zo schoon, zo schoon!…

Verschil is wel dat daar de apen van vreugde door de bomen springen terwijl ze dat hier vooral digitaal doen bij de aanbiedingen van luiers en voeding en poedermelk.…

Soms denk ik, hoe zal het met haar zijn wellicht gaat zij gelijke wegen, ook dat wij toen te pril voor liefdes vreugde pijn, het hemels blauw hebben ontweken?…

Vader, bij U alleen wil ik zijn Mijn leven lang zal ik U loven En in Uw liefde blijven geloven In vreugde maar ook in pijn. Vader, met U wil ik leven Zonder U kan ik niet bestaan Ik zou niet weten hoe te gaan U wilt mij al het goede geven.…

ik zie het bollende zeil als een leven van vrijheid niets dat nog meer jaagt enkel de spelende wind een streepje zilver legt zich over mijn rozige wangen glanzend de vreugde die ik op het water hervind de zere plek verstrooit zich geleidelijk als een luchtbel die de zeeboezem verlaat ogen voor verstoring blind wolken drijven weg…

De wind roept mij naar buiten het is precies de goede wind om te lopen in het wonder van de lange lanen die de lucht betoveren met dwarrelende bloesem en in mij ingehouden gaan zingen van vreugde gemengd met verdriet om het vallen, weg van het leven, weg van de bladscheuten het dwarrelende besef dat het bijna voorbij is hoe graag…

Mocht je de vreugde van je liefde missen, dan is dat heel triest. Het missen van iemand, dat doet pijn. De liefde waarvan je hield, is niet meer bij jou. De liefde mis je nu elke dag. Vaak komen mooie herinneringen voorbij. Met weemoed denk je daar aan terug. Het valt niet mee om zonder je liefde te leven.…

Wat draagt ons door de dagen, vult de uren met licht of duister, vreugde of verdriet? Zijn het de uitgestoken handen, warme vuren of is het toch dit alles ook weer niet? Is er wel iets dat heimwee kan genezen wanneer de ziel haar oorsprong niet meer ziet?…

als standbeelden staren vol verwachting de een zittend de ander liggend twee paar hondenogen naar de voordeur uren terug al weer ging daar doorheen dat weten zij zeker hun beider baasje dat allang ook weer terug moest zijn de staarten wuivend springen zij in vreugde een warm welkom blaffend als de baas verschijnt die in de schuine…

Mensen zijn te kort oud en te lang jong, ze worden niet zo wijs als kabouters Ze hebben weinig profijt van de lessen die ze trekken uit vreugde en verdriet, en van de lessen die ze negeren omdat ze liever geloven in wat de wereld belooft omdat ze liever geloven dat het binnen bereik is en het vooruitzicht het waard is om te blijven…

leer mij weer even kijken door de ogen van een kind verwonderd nieuwsgierig en vol verlangen laat mij weer kijken door de ogen van een kind dat z’n vreugde en verdriet slechts in een ogenblik vindt en ogenschijnlijk niet in emoties blijft hangen leer mij het leven weer ervaren als een nog onbezoedeld kind kwetsbaar lieflijk onschuldig…

Wat als ik je zou vertellen hoe vaak ik je om raad heb gevraagd, mijn vreugde aan je heb getoond, mijn wee heb geklaagd. Wat toch als ik je zou vertellen dat je deel uitmaakt van mijn geluk, van de zin van heel mijn bestaan; echte liefde is immers onvergankelijk.…

Als ik een vlinder zie, zie ik zijn kleurenpracht; de vreugde van het leven prachtig belichaamd door een vlinder. Als ik aan een vlinder denk, denk ik aan zijn kwetsbaarheid; de moeilijkheden in het leven zichtbaar in een vlinder.…