Alle inzendingen over vuur branden

Grijp in, schreeuwt je gevoel, en red dat land Want hels en hartverscheurend is het lijden Je zou het volk het liefst meteen bevrijden Maar in de landen hier wil niemand brand Er is maar één te volgen weg naar vrede Die van doordacht, beproefd beleid: de rede…

Maarten van Ooijen legt de drank aan banden De volksgezondheid gaat hem aan het hart Maar is de Christen Unie niet verward Hij moet zijn handen daar toch niet aan branden Zelfs Jezus wist wat past bij een festijn De vaten water werden zomaar wijn…

Ik neeg – maar in mij brandde toch het felst 't Vuur dat mij voorschrijft buiten rust en rede. En haastig heb ik mij weer ingescheept, Zeker van een ontdekking, anders groots, Maar ben door onweerstaanbaar drift gesleept Naar zeeën leeg en kusten steil en doods. Nimmer belijd ik mijn dwaling, mijn zwak.…

Onder ons slaat het vuur uit de wegen, Want onder de aarde ligt hij begraven, En zijn dapper hart brandde van liefde En lust om te vechten met het leven, En hij heeft eerlijk gevochten - En hij is gestorven!…

Mijn hart bonst, mijn ademtocht versnelt, het bloed raast in mijn onderbuik, ja, heel mijn lichaam staat in brand: ik ben volkomen week, ja volkomen machteloos! Geen god, geen mens, nee niemand kan ooit dit vuur nog doven...…

in ons Maar waar rook was, was ook vuur......…

. ------------------------------------------------- maagdenwas - zuivere was dieft - diefstal, onbeschaamdheid oordeel - het Paris-oordeel koets - bed vier - vuur…

Te laat, daar is een rand met huizen een kerk, ze raken de torenspits ontploffen en branden de brokstukken landen het einde is daar in een flits.…

de god van wind tornado en orkaan blaast vuurbollen met tondeldozen aan in Sydney vaagt hij daken van de muur De hel breekt los een towering inferno en bomen branden tot de grond toe af als straf voor het verdwijnen van het Reef ...het had de Grote Oceaan zo lief...…

Alleen waar vuur heerst, heilig vuur, ontwaakt de ware schrijfaandrift. Dat vuur volmaakt het handwerk van het schrijven, een gedreven aaneenrijgen van letters die gaan leven en naderhand het woord, de zin, los zand tot glas versmolten, hard en transparant. --------------------------------------- uit: 'In een mum van taal', 2002.…

wij zien ze gaan op de trappen naar boven hun taak is om het vuur te doven jongens mannen stoer en sterk mensen redden hun dagelijks werk de dood naderend onwetend wat er boven hun hoofd is ontketend duivelse machten die het leven ontkrachten kostbare levens verloren bij het ochtendgloren alleen rook en vuur verwrongen staal sprekend…

De gloed, het vuur, de warmte, het uur waarop gebeuren moet door eenzaamheid gevoed Gebroken, woest en overstuur werpt hij een grote wolk van vuur Een hoge gil verstomt terstond een vrouw ligt zielloos op de grond Door pijn en woede destructief maar tevens kinderlijk naïef drukt hij zijn neus tegen 't slappe lichaam en zoekt en vindt…

Twee ongelijke stenen in een vonk van vuur ontstaat een weerstand van warmte, op de blaren waar je mijn huid bespeelt, ontdooi ik op de lange duur, brandt een schroeivlek in, de herinnering houdt stand een vrijwillige tinteling van onzichtbare tekens van kwetsbaarheid ontbloot bezien verwonderd in elkaar voorbij het reinigend vuur en…

kom laten we gaan dansen want ondanks alle energie brandt veel te klein ons vuur dus drijft er weer verdriet onder het spelen van het droevig lied op mijn gedachten bij je binnen en sprookjesbeelden die wij deelden lijken kille straten, eenzame stations van koud vertrek van veel gemis dus koester je maar aan het vuur van mijn nog niet…

als het vuur van liefde brandt…

je schildert je ziel in as- en aardetinten een donker palet bestrijdt de leegte de grauwe werkelijkheid de grijze tonen je verdedigt je tegen molens en reuzen te vuur en te zwaard bezielt de stenen zandkorrels en de bomen steekt de vuren aan je veegt geesten weg rijgt de witte kralen aan zingt een liefdeslied schopt de tijd…

Een engel in m'n armen, zo geliefd nog nooit wij samen vuur en water, dit, zal ik zo betreuren ooit. De engel als vuur, de engel in vlam deze liefde een gebroken dam jou die ik bliefde, geen kapitein aan 't stuur.…

Het vuur is gedoofd. Ze liepen te hard van stapel.…

Geen vuur. Geen speed. Geen krant. Geen wonder. Geen weed. Geen brood. Geen tijd. Geen weet. Geen klote. Geen donder. Geen reet.…

Vervlamd in zachte vuren drijft menig kaarsvet rond, dat lontenlang kon duren en op is, waar 't stond.…

toon van taal giftiger en bozer tegenspraak van mond in vuur van vreugde geslonken wereld van geluk versmald…

we warmden ons vele jaren bij de open haard van ons vuur maar vergaten er tijdig nieuwe blokken in te gooien…

Omhels het vuur van mijn innig verlangen... Voel de hitte van mijn brandende liefde...…

Draag mijn zekerheid richting toekomst lijdt bij het vuur wezenloos bloei snoei schrijf je eigen waarheid…

"Ik ben mij wel bewust van het gevaar, Dus ben ik zuinig op mijn schone handen En zorg ervoor mijn vingers niet te branden; Nee, het zal thuis geen vuurwerk zijn dit jaar", Zo sprak George Bush, "maar over een paar weken Dan zal ik toch 'n vuurwerk af gaan steken...."…

een kaarsje wit en gebroken ver weg van de mooiste avond klein stukje van de zee die mooie zee van licht nu alleen en gebroken eenzaam in het donker toch zal het ooit weer branden oplichten in het donker en de eenzaamheid verdrijven…

Verlangen naar Je stem Je ogen Je lach Verlangen naar Naar de warmte Van je huid Je hand op mijn knie Verlangen naar De ogenblikken Waarin hemel en aarde Elkaar kusten Verlangen naar De zee en duinen Vallend zonlicht Brand verlangen Avondrood…

Het dorre land Onder mijn voet Ik wil hier niet zijn 't Is dat het moet 'n Dorstige mond De hemel brand Ik kniel neer In het hete zand Ik geef me over Ik laat me gaan De hoop, het leven Ligt voortaan In zonnehanden Zonneklaar Vandaar Dat ik me geven Zal…

een herinnering aan het Hollands-Spoor wanneer hij zijn taak naar behoren had verricht de lampen gevuld en lonten vervangen (de lampen moesten immers altijd branden) dan ging men haast altijd in een grote boog aan hem voorbij... hij had de twijfelachtige reputatie een lichtontvlambaar mens te zijn…

Daar vraagt immers een slimme rechercheur De mensen stuk voor stuk van deur tot deur: “Stak u hier telkens weer de boel in brand?” Dus als hij aanklopt bij de pyromaan Zegt die vast: “Ja hoor, dat heb ik gedaan.”…