36346 resultaten.
Schommelpaard
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 507 Op zolder waar de rest ook staat
dat tot geen zier meer dient.
Al wankel ik vaak nog wat rond
tussen wat toen en hier,
en tracht ik soms de avond rond
een heel oud lied te zijn.
De weemoed naar dat ver gebied,
het graag zien dat ik ween,
ligt op die zolder niets te zijn.
Mijn dromen daar omheen.…
Schommelpaard
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 900 Op zolder waar de rest ook staat
dat tot geen zier meer dient.
Al wankel ik vaak nog wat rond
tussen wat toen en hier,
en tracht ik soms de avond rond
een heel oud lied te zijn.
De weemoed naar dat ver gebied,
het graag zien dat ik ween,
ligt op die zolder niets te zijn.
Mijn dromen daar omheen.…
Witte doden
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.375 (verslaving & dood)
jouw verlaten zand woestijn
is decorum voor valse goden
in een zee van witte doden
waar hun resten zouten zijn
waar de duinen lijnen
in de hete luchten
nog trillend zuchten
en plots verdwijnen
waar het water de wond
verdriet en het bloed
kruimelt of niet bestond
waar jouw droge schreeuw
slechts de nagalm vond…
Ik moet wel
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 281 Wat schreeuwt het hart
in een oceaan van teleurstelling
een zee van angstige verwachting
een vijver van piekende hoop
Het schreeuwt van hulp
en alsjeblieft wat begrip
misschien een beetje hulp
een duwtje in de rug
Niet de overweldigende depressie
van slagende anderen
en angst om achter te blijven
waar de rest maar verder spoelt
Ik…
Die blik
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.622 als de zon achter je ogen doorbreekt
en de vreugdeboogjes je lippen buigen
krullen je golven om mijn stiljuichen
tot mijn kus van de jouwe losweekt
vertrouwder dan zaterdagnachtgesprekken
waar de rest van mijn wereld bij verbleekt
weet je nieuwsgierigheid te blijven wekken
die liefde zal me altijd mogen fascineren
want zulke dromen sterven…
uit mijn schaduw
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 225 na zonsopkomst
heb ik mijn schaduw gedragen tot over de grens
en liet hem af en toe even over het randje kijken
naar daar waar mijn rest ooit verblijven zal
hij vertelde mij over het vredig mooi
zodat ik straks met een gerust hart ongemerkt
als de zon op haar hoogste punt is
mijn schaduw in alle rust kan verlaten
gewichtloos laat ik me…
uit mijn schaduw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 295 na zonsopkomst
heb ik mijn schaduw gedragen tot over de grens
en liet hem af en toe even over het randje kijken
naar daar waar mijn rest ooit verblijven zal
hij vertelde mij over het vredig mooi
zodat ik straks met een gerust hart ongemerkt
als de zon op haar hoogste punt is
mijn schaduw in alle rust kan verlaten
gewichtloos laat ik me…
Het hete zand
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 72 samen een al
geleden verleden was
ieder voor een
eigen overleven in
verdriet omkijkend
en zich afvragend waar
de rest is gebleven…
Misdaad en zijn bestrijding
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 ;
waar hem rest een plaats tussen de doden,
wanneer de misdaad hem niet meer ziet staan.…
Je geweten spreekt
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.013 Stil maar, je mag nu rusten
Het is genoeg geweest
Je hebt genoeg moeten vechten
Je hebt lang genoeg gevreesd
Laat je maar gaan
En zweef zachtjes weg
Langzaam van alles vandaan
Doe maar wat ik je zeg
Ik hou alles in de gaten
Wees niet bang voor mij
Ik ben je geweten
Je onbewuste jij
Jij hebt moeten doorstaan
Waar de rest geen weet…
Restanten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 257 Wat rest is, de left- overs
wat rest is een restant
wat rest zijn de brokstukken
van wat eens een geheel was,
wat rest is de hond in de pot,
de deksel op de neus.…
voor de rest van mijn leven
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 589 Het is een grote stap voor mij te nemen
maar ik wil je bij me in me leven en als
het even kan de rest van mijn leven…
ik en de rest
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 51 De kleine aarde,
ik en de rest.
Het mannetje leeft.
Heeft zijn plaats van gewest tot gewest.
Het vrouwtje zorgt zoals zij al eeuwen doet.
Het bestaan smaakt naar meer en vraagt maar door
Ik en de rest,
de kleine aarde heeft er niet meer de middelen voor.…
resten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 73 ze zegt dat ik haar pijn
niet kan voelen
zij wijst me hier de grens van
haar honger naar kaalte
het schrale overleven
ze lacht dat het schalt
leeft liefst in oude kleren
wijst naar strepen op de rots
hoe hoog het water was een licht
gebaar naar het verlaten huis
ze wijst naar de vervallen schuur
aan het einde van de slechte weg…
Beëlzebub
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 150 Kom nu slapen,
maak een eind aan dat gedaas
De dag is rond,
wat valt er nog te rapen ?
Vlij je naast me,
staak je innerlijk geraas.
De maan beschijnt de kamer
dus mag het licht nu uit ?
Ik zal je slapen strelen,
ik wieg je gammele schuit.
En nu we onder zeil zijn,
-geen mens die ons nog schendt -
komt Beëlzebub ons halen,
hij die…
het Joods Bruidje
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 833 de expert zegt nu ook
dat het Joodse Bruidje
geen joods bruidje was
maar een bijbelse figuur
in Rembrandt's clair-obscur
houdt men dat voor waar
of ook weer keerbaar?…
resten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 714 tussen de resten van haar leven
vond ik brieven zonder woord
boeken die niet zijn geschreven
vragen die nooit zijn gehoord
tussen de resten van haar leven
vond ik beelden uit haar jeugd
liefdes die niet zijn bedreven
kinderjaren zonder vreugd
tussen de resten van haar leven
vond ik foto’s zonder kleur
dromen die niet zijn gebleven
rozentuinen…
wat rest
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 511 van Heilig Moeten
en Groot Verlangen
afdalen naar
Wilskracht en Strijd
maar nee ook die
kosten teveel
energie
wat rest is echt
alleen wat is
en stroomt
en poëzie
(met dank aan Emily Dickinson,
gedichten nr. 536 + 569)…
rest
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 478 moederziel alleen het leven
voor haar schatten eindigt nooit
sprokkelt splinters scherven snippers
in haar kinderen verstrooid…
Wat rest
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 587 vergetelheid dimt elk licht
er ligt een mist in je ogen
blikken vinden niet meer
wat jij ziet
is geweest en verweven
met de jammer van gemis
er is geen morgen
in jouw toekomstbeeld
van leegte vergeven
rest je geen streven
dan iets te beleven
nog even…
mijn rest
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 151 benen lopen verder
mijn tijd ver vooruit
ogen kijken terug
zien geen toekomst in verleden
mijn mond valt open
en woorden gaande weg
mijn rest
sterft stroom afwaarts
na een volgende bui
verteren naar ontstaan…
Al wat rest
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 205 Als kersverse vader op weg
naar huis opgepakt
tewerkgesteld in Duitsland
daar leiden de laatste sporen
naar de Gestapo die
jou verdacht van
afgevoerd naar Lahde
waar jij nog geen maand
later het leven liet
al wat rest is 'n 'Sterbeurkunde'
~ IM Opa Kees ~…
wat ons rest
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 233 Wat ons verbindt,
maar ook scheidt,
wat ons ontvlucht,
maar ook zoekt,
wat ons kwelt,
maar ook omhelst,
wat ons rest
na de echo
van de schreeuw -
stilte.…
wat rest van wat het was
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 93 het huis van zand
spoelde weg
toen handen met
gieters naderden
het schip bracht
zichzelf tot zinken
toen het voor even
de wind zag liggen
het schelpdier werd
een kraal verloren
verhaal toen zand
haar bedolven had
het vloeibaar goud
stolde kreeg de vorm
van een kroon de liefde
die een treurspel werd…
lamgeslagen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 475 niet dat ik iets zie
of hoor, ik kan niets zeggen
toon geen emotie…
bij jou
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 600 ik ben op bezoek
woorden worden niet gewisseld
alleen gedachten…
Oester
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 762 het hoofd boordevol
'k vind de juiste woorden niet
verdriet eist zijn tol
pijn blijft binnenshuis
gevoel zit opgeborgen
veilig in de kluis…
luctor et emergo
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 254 loslaten
opkomend afgaand
langs de vloedlijn
mee met de getijden
wegebben
gevoelens
pijn verdriet
komen en gaan
drijven mee naar zee
loslaten…
Levenszee
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.021 ik houd mijn hoofd boven water
watertrappelen blijven drijven
ik voel me langzaamaan verstijven
ik houd mijn hoofd boven water
blijf kouwelijk op mijn plaats
ik probeer nog ben al veel te moe
ik houd mijn hoofd boven water
voel het leven langzaam glijden
watertrappelen blijven drijven
---------------------------------
(dichtvorm : rondeel…
In stilte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.200 kleine witte kiezelstenen
zo zorgvuldig neergelegd
bloemenkransen zijn verdwenen
verstomd de woorden hier gezegd
boeketje rode rozen enigszins
verregend veel te vroeg verlept
tonen de liefde van je gezin
voor wie je trouw gezorgd hebt
bladeren dwarrelen naar beneden
bruin en geel dekken je teder toe
verbloemen hoe je hebt geleden
rust…