29472 resultaten.
Veel Namen
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.996 Alle nieuwerwetse namen
Van genieën, nieuwe en oude,
Kwamen in die schedel samen.
Iedre grote geest vertrouwde
- Schijnt het - hem zijn diepste gronden
En hij ijlt die te verkonden
Met een mond als duizend monden.
Hoe hij heet? Ik zeg u node
Hoe hij heet. Zijn naam is Mode.…
Nieuwjaarsmorgen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.611 Kom dan, mijn gedachten,
Dromen zonder doel,
Die, van de oorsprong van de tijden,
Oprijst om weer te verglijden
Daar uw donkerten omzwachten
In gedaantenloos gewoel, -
Kom dan: mijn beminnen
Moge opnieuw de nacht ontginnen
Van uw veelgeplaagde poel.…
Zichtbaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 De kale kruinen
Ver boven reusachtige stammen
Als natuurlijke fortuinen
In verhelderend winters licht
Opdrogende modderpoelen
Tussen krakende knarren
Droogte trotserend
Boomknoppen zwellen
De ontdekkingstocht naar nieuw leven
Tussen bloeiende mossen
Waar ogen met natuur spelen
Het spel van zichtbaar genieten terrein wint…
Zichtbaar
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 267 Als ware de glimlach
in mijn hart gesloten
ontwaakte er een bloem
tot volle bloei
met prachtige kleuren.
De warmte kan slechts
bij het samensmelten
op waarde worden geschat
waar het licht van binnenuit
je ogen verlaat
als glinstering.…
zichtbaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 186 zichtbaar
in het roosvenster een duif
ik hoor hem koeren…
Het zichtbaar zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 verstikken
daar de wereld niet meer ademt, zelfs
niet meer ontplooit en haar blaas
leegt in mijn hand
ik als figuurlijk en mijn evenbeeld
de liturgie van vrome schapen
zalven de wetenschap dat het bebouwde,
het ongenuanceerde zich telkens vergrijpt
aan halve waarheden en het
ment met vierkante wielen
het zomert te lang, het decadente is zichtbaar…
Zichtbaar
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 128 lees de vaagheid
in je ogen
ook in je partnerkeus
lijk je onbewogen
je kleding niet geheel flatteus
heb je gekozen
om niet te voelen
zelfs te vluchten bovendien
onze ontmoeting o zo vluchtig
kan de waarheid lezen
in jouw ogen kon ik het zien…
zichtbaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 doorgaande tekens
haar marmeren huid vertelt
levensverhalen…
Zichtbaar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 176 De sterren zijn goed te zien, de hemel is strak en donker,
de maan laat zich goed zien, bomen steken zich af tegen
de invallende avond.
Langzaamaan worden de vogels rustig de stilte valt in.
Af en toe komt er een auto voorbij, maar dat is dan ook alles,
wat de avond verstoord.
Dan ineens een knal, we stuiteren omhoog, schrikken beiden,…
Niet zichtbaar
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 66 ik voel dat
je tegen beter
weten in de
tijd bent vergeten
dat zijn sporen
zich even niet
zichtbaar in je huid
hebben vastgebeten
dat je gewoon
degene bent die
uit de spiegel zijn
glimlach herkent
nog steeds
bevrijd van de
donkere schaduwen
uit de laatste tijd
toch heeft de
onrust van de nacht
je niet echt uit
balans gebracht…
Zichtbaar
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 237 je hoeft me niet te melden
als vermist na mijn vlucht
vandaag of morgen kom ik
getooid in vreemde kleren
terug met brede glimlach
zo mag je me strelen
alsof ik een ander ben
laat dan je handen rusten
op de hoogst bonte kleuren
zodat ik weet: je bent een goed mens
van missen en liefde spreken we later
als mijn ogen en mijn lippen
zonder…
zichtbaar
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 39 plots, nu ik het zie,
zie ik het gezien worden,
met brede strepen
van zichtbare
vreugde,
en dan, als een stuiteren
van dank in schokjes niets,
zie ik het zien dat zich ziende
ziet het zien toch maar
liever te vergeten.…
DE REGEL
poëzie
3.0 met 4 stemmen 579 En als wolken wolken jagen
Zo is nooit een ding gebleven,
Maar ook nooit een ding verzonken
Dat niet elders weer zou rijzen
Van eenzelfde adem dronken
Eender op oneindge wijzen.…
spectrumspeling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 spectrumspeling
het zwarte gat
der kleuren
gulzige absorptie
dat wat rest
teruggekaatst
tot zichtbaarheid…
weer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 314 is het laat geworden
de nacht naakt
in slapen gaan
een dekbed dekt mij toe
ik geef mij niet bloot
ik ga de nacht in
speel ik nog een fps
of patience
reversi via internet
uitdagend
gvd, ik doe het,
weer…
Hortulanus
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 472 ben ik billijk als ik zeg
dat ontlasten in uw heg
een groot genoegen schept?
want hoewel geen watersnood
't zou toch zonder hoge nood
zijn dat uw buxushaag verlept…
Openbaring
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 199 Wij overschaduwen vorsten
Wij slaken gaarne Onz’ boeien
Wij zij geprezen
Door Wij en door Ons
Wij schuwen daden niet, dorsten
Wij immers niet te verfoeien
Wij, Ons gelezen
De les, met een frons?
Wij bonzen luid op Onz’ borsten
Wij talmen niet uit te roeien
Wij die niet vrezen
De wrake van Ons…
Alles beter dan...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 296 En zo is November aangebroken is de kou ons land ingetrokken
regen wind hagel alles wat bij de herfst hoort worden over ons uitgestrooid,
maar alles is beter dan wat men in Amerika voor de kiezen kreeg,
in de vorm van Sandy, die huisgehouden heeft op een afgrijselijke wijze,
nee laat ons dan maar stil zijn als het weer eens regent, waait en…
Mondje
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 141 Altijd gedacht dat Derksen van V.I.
Behalve zwaar besnord ook goedgebekt is.
Nu merk ik dat hij toch niet zo perfect is,
Vooral als ik zijn laatste foto zie.
Ik constateer naast hele dikke wallen
Dat hij soms op zijn mondje is gevallen.…
De laatste zonnestraal
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 93 in de baan
van de laatste zonnestraal
dansen de stofdeeltjes
hun dodendans
nog zijn ze zichtbaar
voelen ze de warmte
de kilte nog even
ver weg
dan komt de kou
steeds dichterbij
de zon verdwijnt
de stofdeeltjes
zijn weer onzichtbaar
ze verlangen terug naar
de zichtbare acceptatie
van hun zijn
tot ze moeten vluchten…
Afwezig
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 138 daar gaat hij weer, met aktentas
en op zijn arm een regenjas
hij zwaait afwezig naar een raam
waarachter stille schimmen
nauw zichtbaar door het glazen glimmen
samen zijn met slechts zijn naam.…
De kracht van het verdringen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 142 De eerste ben ik al
Lang weer vergeten,
Heb er nooit bij stil
Gestaan, maar pijnlijk
Zichtbaar is elke dag
Nog de beschadiging die mij
Levenslang werd aangedaan…
jammerklacht
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.269 van mijn kalenderjaar rest
na een verschrikkeld jaar
slechts een sterfdag een
dag dat minuten opgaan
in het nu dat ik je opbel
om je weer eens te zien
toen je zichtbaar laat was
voor je pianoles om leven
zijn geluid en inhoud weer
te geven botsend jammer
dat haar adem verkeert
in mijn doodse stilte…
De Sluier
hartenkreet
1.0 met 17 stemmen 3.357 Woonruimte
Iglo van sneeuw tot
Een echt gouden paleis
WONING
Hartstocht is strijdend
Over en weer
Passie die brandt, die
Voor samensmelting zorgt
PASSIE(f)…
Bermtoeriste
gedicht
3.0 met 21 stemmen 11.517 Men houdt het oog steeds op de weg gericht
niet op de berm waarin ik ooit bij toeval werd
gedropt en nu verwijl als vreemde
deftigheid. Ik sta hier in een soort
verlatenheid en niemand in de weg, men
sjeest langs mij, ik word niet opgemerkt. Behalve
soms door iemand die zich niet fixeert op eigen
pad, mij plots gewaarwordt, afstapt…
Balans
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 94 De werkelijkheid zie ik
door mijn raam
mensen lopen voorbij
de tuin driftig gesnoeid
lantarenpalen stijl overeind
een grauwe ochtend in maart
Twijfel over het zichtbare
want wie is die man
achter dat raam
zijn bestaan nooit verklaard
dromend over de balans
van wat hij won of verloor.…
Pijn daalt neer
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 531 Zichtbaar wordt
de pijn van
mijn hart
in het vallend
donker en
het vale licht
achterblijvend
na de gestorven
dag
die louter
pijn was
voor de mens
die zocht
die zoekt
en zoeken zal
naar wie
hij zijn kan
Opgedragen aan mijn vrienden, de bezoekers van dak- en thuislozen opvang De Open Hof aan de Spilsluizen in Groningen…
Zichtbaar de pijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.124 Jullie, vrienden van
Mij in de Open Hof
Een luttel aantal
Dagen later nog maar
Hangt de foto van jullie In
Memoriam boven de schouw
In de woonkamer van de pastorie -
Herkenbaar jullie uitdrukking
Nog maar zo kort geleê
Schonk ik jullie koffie en thee
En nu al verblijven
Jullie voor altijd in vreê
Pijn die neerdaalde
En zichtbaar…
Een miezerige rot morgen.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 324 als een regendruppel voel ik mij op
deze troosteloze januarimorgen
zo'n nietig deeltje in de natuur dat
even zichtbaar is alvorens
op te gaan in de natte massa…
Eenzame roze tulp.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 458 slank en zo teer,
bewegend als een veer
zichtbaar genietend van dit
zonnige weertje
blozend haar kopje iets
schuin omhoog geheven
eenzaam en alleen in
de middenberm, omgeven
door geraas en stank
van ‘t motorisch verkeer…