Alle inzendingen over wijsgerig

natuur is verbonden wordt hij telkens door liefde voor rijzige stammen naar wat hout gezonden aan de man van de zon wordt alsmaar gevraagd het levende, zo mogelijk, nog verder te vormen of de schrale huid van het dode opnieuw een geboorte te schenken hij verbindt ons zo met de eeuwige cirkel al doende en pratend vaak in wijsgerig…

- De Wijsgeer sloeg zijn ogen Op Cleon en op Cato, En op zijn grote boeken, En — zuchtte — ja! hij zuchtte!…

gaan soms trekt mijn verdriet mij naar binnen of geniet ik intens van mijn zinnen om het lijfelijk genot te beminnen soms wip ik in de speeltuin van het leven naar verre hoogten en duivelse diepten of verzuip in de mallemolen van gedwongen hersenspinsels die mij alle kanten heen zwiepten dol gedraaid val ik neer en kijk wijsgerig…

Maar wát het is en wát het geeft, En wie of wat het geldt,- Geen wijsgeer, die het zeggen kan, Geen dichter, die het meldt.…

Ik ben, zei Sapiens de wereldwijze, wijsgerig als 'hómo universális' ik treed buiten wat binnen perk en paal is, daar waar Petrarca en Da Vinci reizen ik denk, net als Descartes, dus ik besta, al had ik twijfels over grond en reden: besta ik in de toekomst of verleden toen in mijzelf de geest zei 'ik ontsta' sindsdien werd ik wie ik…

Toen iemand zich vrij door de ochtend bewoog Toen een vrouw niet meer wilde bewegen Toen een man een smartlap zong En iemand nooit meer uit bed zou komen Toen de wijsgeer over de herinnering sprak En de slager over leven en dood dacht En zijn vrouw kuiltjes in haar rode wangen had En de jongen skatend over straten gleed En het kind met gebogen…

Ik ontmoet felverlichte aartsengelen in stinkende zwerfkleren, Griekse godinnen met watermeloenen in versleten tuinbroeken, lachende wijsgeren in studentes. Ik zie edele vorstinnen in tandeloze oudjes, weggerotte tanden en kiezen vielen spontaan uit hun kaken, maar ze zijn trotse leeuwen, echte mensen buiten het egoïstische gewoel.…

Wijsgeren gehuld in een wijsgierige deken daaronder hun immanent en transcedent , ik heb mij daarop stuk verkeken , wel de grenzen van mijn ziel verkent. In de zandloper verloopt het zand in de richting van de hand hem plaatst, we kunnen hem blijven draaien , niet de ons aangemeten tijd.…

Wijsgeren gehuld in een wijsgierige deken daaronder hun amulet, blijven transcedent , ik heb mij daarop stuk verkeken, wel alle grenzen van mijn ziel verkent. in de zandloper verloopt het zand in de richting van de hand hem plaatst, we kunnen hem blijven draaien, niet de ons aangemeten tijd.…

Het kasteel der spoken mag eng of zot, misschien wijsgerig, jouw denken omhullen met vragen over lang verleden lot.…

drijven dromen weg met een noordwestenwind nu brengt u terecht zonder enige schroom ter sprake waarom juist in die waairichting idealen verdwijnen vaak gepaard gaande met regen en ander hemelbraken die hoge torens en menig boom ernstig doen kwijnen het antwoord ligt zo voor de hand mijn waarde en vraagt geen enkel diep of wijsgerig…

Rose zat als amazone op mijn orka Onwetend wilde zij zijn, als de dieren Gevleugeld in de tijd zonder een plek Waar liefde sterkt, des ochtends en namiddags Ontstond nog tijdens deze monstertocht Een romance uit hun laaiend gesprek Bij wijze van een wijsgerige troost Was Rose als dichteres èn erudiet - Gepromoveerd in gender en de dood…

Een wijsgeer van het oude Griekenland zit te peinzen, verscholen tussen struiken. Nieuwe gedachten en beelden ontluiken bij lentegeuren, bloeiende bosrand. Vechtende vragen houden moeilijk stand, willen haast het denkersbrein verstuiken... Vrolijk gejoel: met luchtsprongen, grasduiken snelt een hummel door het bloemenweiland.…

De smaak van cognac en het idee van de wijsgeer in een doortastende sfeer. Anders is het leven vergeleken met jaren her. Technologie, economie, maatschappij, de aanpak hiervan is anders dan toen. Periode van orde, netheid en fatsoen... Anders is alles van tijd tot tijd. De jeugd, normen, waarden, oorlog en strijd.…

Als je op het stenen borstbeeld afgaat Dat er nog altijd van hem bestaat Had hij het uiterlijk van een boer Een kale kop; rond en stoer Veeleer leek hij op een slager Dan de scherpzinnigste ondervrager Van alle wijsgeren in Athene Maar desalniettemin was hij degene Waarvan de Agora versteld stond Die bij alles wat men ergens van vond Met…

samenzitten onder zoele platanen wier luchtige onbekende spraak de geest der Middellandse zeekust naar deze stad roept om er te toeven vol bezadigd rijk gemoed de zachtgroene top met goudblinkende weerhaan blikt naar de noordzij van Breda waar de omheinde kastanjeboom gezegende bescherming geniet een kluizenaar onder zich wenste zittende wijsgeer…

Van aanvang aan is er het nagestreefde overzicht, De idee, in ieder deel wijsgerig uiteengezet, Bewerkt, geplaatst en telkens weer opnieuw begonnen.…

Je dacht: als elk, schomm'lend naar eigen stelsel, Mij koorddanst in een wijsgerig vertelsel, Dat 'k flirt, koket, misschien cocott'rig wicht? Neen: Als elk stukje regenboog zich wiegelt Op elke draad, zie, Zon, ik zelf, hoe spiegelt In 't eeuwige changeant mijn wereldlicht.…

mijn ziel tast verder dan jouw lijf en handen omvatten, langs dorpen en steden, akkers en weiden, voorbij wolken, sterren en maan overal huis ik, in struik en bloem, in krekel en spin, zweef boven bergen en wouden adem zon en wind ik toef in de blinde en ziener, bedelaar en vrek speelman en zwijger, wijsgeer en gek schuil in het kind…

Nee filomuze filozie ach filomuzi- kaal kwatrijn al was die Plato filosoof hij wilde vroeger dichter zijn hij wist van grot noch republiek: hij kende Socrates nog niet Homerus wel de Ilias de Odyssee en Lysias in dialoogvorm kreeg hij les van wijsgeer meester Socrates weg filomuze filozie geen muze meer en poëzie…

." Aldus mevrouw Ruys de Betula, hooglerares in de Wijsgerige interreligieuze pedagogiek in haar oratie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. ______________________________ ZULLEN Nu is zij wat zij was, maar zal voortaan Tezamen met haar neef Infinitief Heer Zullen, net als zij intransitief, De toekomst wijzen tussen zon en maan Met…

Jij bent de wijsgeer onder de boerengerechten. Alles wat nog buiten mij is wil ik verslinden, deel van mijn lichaam maken. Een drift uit een satijnen verleden om je rozijnen in geurige mate te mengen. Het wonderlijk gat dat past bij zulke verlegen recepten wordt gevuld met een traag stromende saus, een geur van kaneel.…

In 1636 kon de stad Utrecht zijn wijsgerigheid met vreugde omhullen; toen de in dat jaar opgerichte Universiteit Utrecht wetenschappelijke onderwijsbehoeften in mocht gaan vullen.…

jouw wereld zal je spoedig toe komen waaien een eiland meer of minder de wereld vergrijst de wijsgeer verwijst en de krijger (mijn tijger jij) blijft onnavolgbaar in haar bewegingen.…

klank van aanwezigheid aan gene zijde hierna kwam Verwachting na meting van ruis in ’t hart volgden foto’s van lege kamers veel werd niet verwacht tussendoor klassieke zangeressen als uit engelen kooren Het lied der dwaze bijen In een wereld van louter plezier onverstaanbaar Nijhoff Lodeizen de grijzende voorzitter sprak stemmig was wijsgerig…

meester Alexander de Grote bijbracht als eerste levensles gezelschap van vrouwen bekoort bedrieglijk de man wiens leven wordt bekort soms vroeg gesmoord toegeven aan die begeerte verstrooit wendt steeds tijdig het steven opdat elke hoedanigheid zich ontplooit Rosa zijn mam die daarvan vernam haalde meteen voor zoon haar gram vroeg de wijsgeer…

opblaaskano opblaasdolfijn opblaaspop popmuziek palingrokerij beleidsambtenaar bridgeclub dwaalspoor ontsporing ontsproten verstopping stapsgewijs wijsgeer hovelingen onderdanen Denen Finnen ontginnen piloten grenadine tuimelaar moedermelk zoogdier rust bewustzijn fijn fijnzinnig rijp vrucht tijd gewichtsloos loos alarm sterrenwacht…

Ook lang voordien was het absoluut waar van het schone het ware het goede, zoals dichterfilosoof Plato bij monde van zijn achtenswaardige leermeester zei Al hielp die mopsneuzige halfmanke nietswetende wijsgeer de bloem der natie van stadstaat Athene - volgens zijn machtige bloedzuigers althans - naar de knoppen met al…

Gij zegt met kort en goed bescheid, van oudsheid af tot heden, wat elke kunst heeft voortgebracht, wat elke wijsgeer heeft gedacht, wat elke koning heeft betracht, en ieder volk geleden.…

meer blikt angstig naar alle kanten vindt tenslotte tussen 't gras een gloeiend puntje dat schuchter verder schuift telkens dooft - dan weer brandt de rode stip is verdwenen slechts vragend duister dringt zich op de eenzame denker hoort water klotsen en stemmen ontwaken valt uitgeput in zwijm hij leeft aan het stille meer war wijsgeren…