Netgedichten

netgedicht (nr. 31.706):

Zielsbedrog

ik wandel zo graag
met de vredige waan
dat de nacht zich gedraagt
als een goede vrind

maar in de oude sporen
van mijn voortbestaan
drijven dromen weg
met een noordwestenwind

nu brengt u terecht
zonder enige schroom ter sprake
waarom juist in die waairichting
idealen verdwijnen

vaak gepaard gaande
met regen en ander hemelbraken
die hoge torens en
menig boom ernstig doen kwijnen

het antwoord ligt zo
voor de hand mijn waarde
en vraagt geen enkel diep
of wijsgerig betoog

toen eens dit donderend
geweld bedaarde
zag ik plots,
dat mijn ziel,
onverhoopt, zelf
de prille lente bedroog

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 4 april 2010

axelgeza

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: filosofie

leven

3.0 met 18 stemmen

292

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: lijda
Datum:: 5 april 2010
Email:: lijda-zielemanhetnet.nl; Prachtig in een woord!

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 4 april 2010
Email:: voorjaarsvlinderhotmail.com; Klasse dit schrijven!

Naam:: nonna
Datum:: 4 april 2010; Om intens verdrietige situaties te overleven, gaat de ziel bewust op de automatische piloot, speelt verstoppertje met je ,laat je bewust in `die waan`, Totdat je sterk genoeg en er mentaal klaar voor bent om de naakte waarheid te accepteren.
Weer met veel bezieling geschreven!

Geef je reactie op deze inzending: