53 resultaten.
windstille dagen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 166 me terdege
bewust van het lege
in ’t rimpelende
zal ik
de windstille dagen
zachtgolvend breken
ten volle
de draagkracht van
’t bewegen beleven…
[ Ik ben even stil ]
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 62 Ik ben even stil
als de windstille wereld --
in de najaarszon.…
Schimmenspel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 66 [Haiku]
schaduwen scheren
over het windstille meer
een vlucht rietganzen…
Zomerse Zonneschijn
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 210 In zomerse zonneschijn
onder windstille bomen
zalig liggen dromen
kind van de schepping te zijn
komen tot het bewustzijn
Zijn Paradijs zal weldra komen
in zomerse zonneschijn
onder windstille bomen
geen hart- of zielenpijn
maar een warm thuiskomen
waar genade zal stromen
uit Zijn liefdesfontein...
In zomerse zonneschijn…
OPWINDING
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 286 Maar wat een vreselijk
eproctofielenleed
treft deze man
op een windstille dag…
Fijnvandraad
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 233 van de warmte
die haar voetstappen doen gaan
juist in het windstille
van haar storm
vangen haar oren en ogen
de fluistering
van het “bestaan”…
Mysterie
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 650 Plots is er dat vleugje wind
Dat als een kille adem langs me heen glijdt
Op die windstille, donkere avond
Ik schrik ervan, want ik waande me alleen…
Strijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 225 vechtend tegen dat
wat kanker heet
is er een keuze om
er voor te gaan
of het te laten
dag in dag uit
het eenzame gevecht
nu zijn dagen
overtrokken met lakens
voor even de zin verloren
hopend op
een windstille dag…
In windstille woorden
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 162 we wolkten
in eigen gedachten
vulden de hemel met leven
dachten elkaar
op een bijzondere manier
liefde en zorg te geven
zeilden in wit
langzaam verwaaiend
een voorzichtige koers
maar het blauw
werd niet helder
de zon bleef omfloerst
daar spookten in
donkere randjes de scherpe
tandjes van onverwerkt verdriet
in windstille woorden…
Windstille vraag
gedicht
2.0 met 314 stemmen 55.172 de shuttle zweeft heen en weer
alsof niet wij het zijn
die hem richting geven
op zijn hoogtepunt en
precies tussen ons in
twijfelt hij een moment
alsof hij kiezen moet
tussen ons, alsof wij
zijn ouders zijn
alsof hij plaats wil maken
-------------------------------------
uit: 'Poëziekrant', sept-okt 2005.…
Horen zwijgen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 649 Verstopt achter
langgerekte vraagtekens
aan de windstille rand
je oren te ver
maar mijn echo
houdt stand.
De allersnelste woorden
ijlen je achterna
zelfs in het donker op de tast
vinden deze klanken
het antwoord
dat bij je zwijgen past.…
Pavlov
gedicht
3.0 met 58 stemmen 20.403 Overdag in de onrust valt het niet op
maar in windstille nachten,
als niets beweegt, beweegt in mij
nog de onzekerheid, een hond
die huivert in zijn droom.
--------------------------------
uit: ‘Een hond van Pavlov’, 1969…
Zomerdag
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 215 Het is zwoel en zwaar
de bomen zwijgen op deze windstille dag
de bloemen fluisteren wat
als hun geuren worden opgesnoven
stemmen stil gezwegen
alles lijkt in ruste
de zon verbergt zich achter een dik zwart wolkendek
wie wacht er niet op de verlossende regen.…
Dodencel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 459 Hij miste de witte muren
met het zelf ontworpen
streepjesbehang in zijn
vertrouwde oude cel
Bezoek kreeg hij alleen
’s nachts in zijn dromen
de enige overlevenden
in zijn windstille huis
Necrotisch zat hij daar
in de koude dodencel
zijn vonnis had hij zelf
nu al bijna ingehaald…
Voor anker
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 333 witborrelend zog
bruist weg in het ijle
verstervend in schuim
onder windstille zeilen
gekraak en geklots
een zeezilte streling
wiegende lichtjes
een meeuw op de reling
goudgeel gegangmaakt
door rimpelend klater
rijzen de sterren
uit ’t donkerend water…
onbesuisde liefde
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 132 Een hemel met engelenschare,
bovengoddelijk geheim…
In dit windstille uur knoop ik vleugels aan mijn hart,
en stort mij onbesuisd in jouw duistere diepte.
Innig
adem jij voor mij
een heldere midzomernacht……
De windstilte.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 786 Het windstille gedeelte
van waar jij eens stond
tussen de duinen
midden in het zand
daar is
waar onze liefde
een einde vond
Het windstille gedeelte
van de natuur zo mooi en blauw
vertelt mij dat het over is
het spijt mij
ik hou niet meer
van jou
Door de stilte van de wind
die je niet hoort door je
tranen
wil je zeggen dat je blijft…
Ademtocht
netgedicht
3.0 met 65 stemmen 4.051 Ik zal je niet langer meer zoeken
ik weet dat je er bent
ergens
tussen de aarde en de sterren
in een wereld
die niemand nog kent
soms
voel ik je bij me
op een windstille dag
als een koele bries
die mij even raken mag
een ademtocht
die plots mijn wangen streelt
jouw liefde
die je
ademloos
met mij deelt...…
Droomvrijheid
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 397 Intimiteit bracht de droom
tot droomvermenigvuldiging
dalend in het droomland
en vele node woorden
vond ik, naast mijn domheid
ik wilde weer weg
in het hotel van verdriet
kon ik de maan naar je toetrekken
tijdens een windstille nacht die ademde
over oceanen vol onbeheerste vrijheid
omdat er een werkelijkheid verscheen.…
Slaaplied
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 563 Op windstille, warme
lenteavonden
kan ik je adem voelen;
hoe je slaapt, je onrustig omdraait.
Soms sta je langzaam op
en hoor ik het ruisen
van je nachtgewaad
langs de muren,
de zachte tred
van je voeten op het marmer.…
lichtsporen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 90 we lopen heen en
weer tussen heden
en verleden in deze
heldere zomernacht
een reservoir vol
vallende sterren
kosmische strohalmen
voor wie niet
kiezen kan
onze dagdromen
onbeduidend in
plaats en tijd
hangen aan een
ijle draad in
de windstille lucht
op onnadrukkelijke
afstand van de omslag
naar pijnlijk verlangen…
driedimensionaal
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 323 jij mijn ruimte
en ik geef je
mosgroene vogels
zonder naam
ik heb geen oog
voor de lucht en
het immer dromende
want in het ongekende
van jouw beeldentuin
leg jij bekoring neer
naast verborgen letters
op het ondoorzichtig glas
van omsloten vleugels
omring je me met woorden
in het lichtvoetige landschap
van evenwijdige en windstille…
WINDSTILTE
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 133 Voortgestuwde wolken
Nooit een windstille dag
Scheren over de kale vlakte
Naar denkbeeldige hoogte
Om te eindigen in een tranendal
Keer op keer
Vraag me niet waarom
Het stellen is de oorzaak
De waaghalzen lijden
Zoekend naar windstilte
Eenzaam onder tegenwind
Alleen zijn leidt
Naar de windstilte
Daar waar het zaaien
Gedaan moet…
Denkend aan jou
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 743 Maar in het windstille woud
van al mijn saaie dagen,
denk ik misschien nog wel
het meeste aan jou.…
bladeren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 181 gele bladeren
dansen wild
over de straten
bomen
kreunen onder
de hevige wind
weer een nieuw seizoen
dat arriveert
ik kijk nu al uit naar
een windstille dag,
waarop de zon schijnt
in milde herfstglorie
bladeren
in geel, rood
oranje en bruin
kraken zachtjes
onder mijn voeten
witte lichtstralen
schijnen bescheiden
door de torenhoge…
Winterslaap
gedicht
4.0 met 90 stemmen 14.724 Oktober sombert aan mijn deur
met windstille mistige dagen
herinnert me met heftige vlagen
dat alles van nu af verandert van kleur.
Steeds troostelozer biedt de dag -
terwijl ik mij met knusheid wapen
maar me toch langzaam in voel slapen -
een uitweg naar het zelfbeklag.…
Eenzaam in duister
poëzie
4.0 met 18 stemmen 2.267 Zij vallen en springen omhoog en hun zingen,
melodisch en zacht,
is vreugd om te horen in dromen verloren
in windstille nacht.
Heel de omtrek is donker, geen sterrengeflonker
blinkt hoog in de lucht,
maar 'k hoor onder 't dolen muziek van violen
in 't regengerucht.…
woordenstorm...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 174 windstille woorden storm ...
storm van stilte
maak het stil in mijn hoofd
geef me de rust na de storm ....
geef de woorden rust ..
stilte.…
zomernachten in Juli ( 2013 )
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 156 beloftes werden gedaan
op windstille dagen
gepassioneerde nachten
laten ons nu geeuwen
steden betraden we met
gretige nieuwsgierigheid
ik herinner me de dame met
een zwarte hoofddoek
bijna ongepast in de felle zon
ze verkocht rozen in een mandje
jij kocht ze gul
strooide ze over mijn lichaam in de
nacht die kwam
ach, ze waren…
Vermeer ziet het licht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 66 boven de herberg
op de eerste verdieping
ziet Vermeer het licht
het gouden zonlicht
spelend over de daken
van de stille stad
acht uur wijst de klok
boven de Schiedamse Poort
een windstille dag
een paar minuten
een verticale streep licht
op de ranke toren
van de Nieuwe Kerk
spel tussen schaduw en licht
stad water en lucht…