124 resultaten.
Voortvluchtig
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 614 Ik lig hier leeg en koud
Ik werd dus niet zo oud
Maar wat een mooie vlucht
Zuivertransparant
Klinkt iets uit een gewelf
Witter wordt mijn beeld
“Heb jij dit zo gewild?”
Was ik het dan toch zelf?…
Was vroeger alles beter?
gedicht
3.0 met 49 stemmen 24.256 Vroeger,
toen ik klein was,
was de sneeuw
veel witter
Maar ook
veel roder,
als mijn vader mij
bij min vijf buiten
een bloedneus sloeg
Vroeger
toen ik klein was,
scheen de zon
veel meer
Maar ook
was ze veel heter
als mijn vader mij,
op het middaguur,
buiten
had vastgebonden
aan een paal
Vroeger,
toen hij jonger was,
had…
Onzichtbare muziek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 87 jij weet de
watergordijnen
zo te plooien
dat hun ragfijne
schittering alle
kleuren van de
regenboog stralen
lichter en witter
vallen vlokken
dwarrelt zacht
langdurig dromend
kristal tonende sneeuw
op onzichtbare muziek
haar eerste prelude
jij met je vriend
jouw lach in
zijn lange uithalen
de wind die met
nu aanwakkerende
kracht…
De kleine gebaren
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 69 het waren geen
lichte schokjes
meer een zacht
raken dat warm
voelde als thuis
ik zag uit
je handen de
energie vloeien
die een ware
metamorfose bracht
in witter licht
klonken stemmen
als welkom in
ontmoeten na het
familiaire begroeten
ogen twinkelden
ruggen rechtten
zelfs met de kleine
gebaren werd er
heel veel gezegd…
IK ben een arme man
gedicht
2.0 met 58 stemmen 11.348 Een hand voor mij
is witter dan een bloem
en het is waar dat woorden
mij vreesachtig maken.
Ik leef zo.
Ik ben zo.
Mijn dag verstrijkt
in regelmaat van schande.
Ik ben een arme man
en alle leven doet mij zeer.
-------------------------------
uit: 'Verzameld werk', 1984.…
retorisch?
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 231 wat is er vreemder
dan een mens die de kleur
van een boom met bloesems beladen
onbegroet voorbij gaat
zich vastklampt aan het knappen
van takken, het kraken en dwalen
van de stilte
en halverwege
de hoop verdrinkt
in een vijver, net naast het lelieblad
dat witter dan sneeuw wordt
in een winters vers
jij, antwoord je
want jij trekt…
het vals gezicht dat doodt
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 760 de maan trekt water aan
nevels slierten sluierend
het vals gezicht dat doodt
en grijnst in koplamplicht
dauw remt langer in
het vochtig glijden op de
stille weg, het botsen zal
niet stoppen is voorzegd
de mist schijnt witter
tussen flarden zon en
raadselt waar de dag
het van het duister won
de tijd schraapt zijn
seconden, koestert…
In ontheemde staat
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 50 in ontheemde staat
ik zag je
witter worden
stiller in grote
druppels die
mat glinsterden
geluiden zijn
verdwenen als
in watten verpakt
zo voelt buiten
aangesloten op nat
niets ontziend
snerpt kou de
miezervlagen zo lang
huid en haar dat
nog kunnen verdragen
koude leegte
trekt warmte uit
het lijf dat langzaam
in ontheemde…
Speelt wintertje
netgedicht
3.0 met 62 stemmen 232 een hoekje
in de luwte
met wat hagel
en fijne sneeuw
een kleuter
met emmertje
en schepje speelt
daar wintertje alleen
handjes in het
nooit geziene wit
voelen kou die in
zijn vingers prikt
lacht om de knallen
en kleuren van
afgelopen nacht nu is
alles witter dan gedacht
geen familie
nog te zien zij
zongen en proostten
net…
Bourgeoisie
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 838 verandert er niet veel meer
dan de kleur van een enkele snorhaar
die wordt wat witter elke dag
wat beter bleek gelijkend op
zijn meer dan kale bankrekening
hij droomt maar raak
dat zij tevreden zijn…
Even rondneuzen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 344 Een handwerkster, spreker, atleet en een gids,
een dracula, witter en breister,
een fuifnummer, slijter, kwajongen en spits,
een fruitteler, nar en een vrijster:
één eigenschap hebben ze allen gemeen:
herkenbaar zijn zij aan hun neuzen.
Er volgen er veertien. Voor elk is er één.…
Lenteprelude
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 In aangename sereenheid
ontwaakt een nieuwe dag
met zonnestralen
warmer dan warm
wind zachter dan zacht
de bomen weer een tint groener
dan gisteren
afstekend tegen
een hemel die blauwer is dan blauw
waarin wolkjes zweven
witter dan wit
vogels mooier zingen dan mooi
eendjes donziger zijn dan dons
lammetjes liever dan lief
het gras groener…
De raad van een lelie
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 65 Onhoorbaar bestond daar een lelie
Witter dan ik kon betreden, heden
Begreep ik de wil en de waan
Aanlandige winden te smaken
Onroerbaar te zijn als het kruid
Geen ogen zelfs voor zon of maan
Er zal, voor het einde komt
Nog heel veel moois verbloeien
Dat om zichzelf toch bloeien wilde
Laten we lopen
Nog een rondje tegen de dood
Zodat…
Sterven
netgedicht
4.0 met 134 stemmen 4.483 Af en toe beroer ik haar krachteloze hand,
bestudeer het reeds ingevallen gezicht,
alsof ik nooit eerder de gelegenheid,
of net zo als nu de moed heb gehad
om vertederd over haar haren te strijken,
terwijl haar neus steeds spitser en
het topje daarvan steeds witter wordt,
en mijn ogen zich vullen met tranen
vanwege alles wat ik niet heb gedaan…
Largo bij sneeuw
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 272 Wit en langzaam nog veel witter
daalt er iets van boven neer,
zingt van stilte, wentelt, wemelt,
adem stokt en ziet plots weer
hoe de mensen langzaam lopen,
heel behoedzaam en alert,
groeten niet of haast onmerkbaar
bij de koude winterpret
die de dagen vult met weemoed,
- kindertijd is ver van hier -
maar 't verlangen blijft in leven.…
Kerstboodschappen
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 310 Wijsvingers laten handen de handen en geen woord
over “vroeger was licht witter” glipt over de lippen.
Slome tango’s slingeren benen heen en weer
terug naar elkaar voor samenhang en stevigheid
wroeten voeten in verloren ogenblikken.
Geen steen blijft onbeheerd. Tuinen vol puin
drijven uit onze handen.…
VOORJAARSVERWACHTING
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.498 Wat zijn ze schoon, de schemerige dagen
Die niet meer grijs en nog niet paarlemoer
Zijn durven, alsof er een lichtschijn voer
Door een groot ademen, dat met zijn vlagen
Van ijle blankte langs ons henenstrijkt,
En even staat en langzaam witter wordt,
En dat een bal en een geschitter wordt
En ’t effen grijs doet glinsteren, - en wijkt.…
Zichtkaart
gedicht
2.0 met 12 stemmen 2.187 Nu deze weken weer voorbij
ritselen in hun morsbruine jassen
en bomen oude briefjes sturen
naar de zakken zaad van distels,
mosterdplanten en de rest
en steeds op hoop
van minstens dertigvoudig vrucht,
nu mijn haren witter dan de mist
en alles anders sinds ik me
het eerste licht herinnerde,
schrijf ik een mondvol
ogenblikken op…
Hoe het milieu naar de knoppen gaat
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 168 Omdat wij mensen kiezen voor wit, witter witst
is het milieu daarvan geswitcht
volkomen van slag omdat wij denken
dat van NIET WIT, mensen anders gaan denken.
De ijskap naar de knoppen, de ozonlaag een gat
wij geen sneeuw en ijs, maar MUGGEN EN TEKEN ZAT.…
Papier
gedicht
2.0 met 29 stemmen 11.195 papier, wit als een maagd
en jij die op de tijd jaagt, soms een werkelijkheid
aanrandt zonder dat het bed kraakt,
geen kussen dat zich verlegt om je woorden,
verlegen word je ervan
papier dat de namen vraagt voor witter,
geen begin daarmee maak je, je geeft een plant
water met zijn eigen bladeren, je verdraagt je geweten
in de zee van een…
geboorte
gedicht
1.0 met 555 stemmen 125.755 Zo er iets mis mocht lopen
- maar dit zal wel niet -
krijgt u het voorschot op de wieg terug
de drukkosten van
'wij melden met vreugde'
blijven echter verschuldigd-
toen zij hijgde
met een tong witter
dan mijn gelegenheidsjas
en haar ogen rolden
waar een orgasme ze nooit gekregen had
stond het aantal chromosomen onherroepelijk vast…
Wit krijt
hartenkreet
3.0 met 53 stemmen 3.956 Op het zwarte schoolbord
krast de griffel van verwijt
blouse op onkreukbaar schort
omlijst gezicht als krijt
de mond zich opent en woorden
gedoopt in bitterheid
de kleurloosheid ten top
somberheid bleekt witter
beperkt zich niet tot de vingertop
een schoolse jufferfrik,
saai, sober en formeel, maakt
de eerste jaren top of strop
aangesteld…
Bij de waterval
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.358 Witter kan water niet vallen, in alle puurheid
opengaan. Zomerlicht stuift spetterend uiteen,
waait weg in vliesdunne sluiers, glinsterend
over rondingen en welvingen van steen.
Almaar door het jachtige water, duikelend
opgenomen in de teruggevonden stroom.
------------------------
uit: 'Transit', 2012.…
DE DICHTER
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.212 Hij was zeer moedeloos en zeide bitter:
Bleek wordt hun slaap en ’t leven maakt mij witter.
En toen ontwaakte een in hem en werd groot.…
wereldmuziek
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 376 evenals de zee, die bulderend haar achtergrond verliet
schuimspattend tussen laarzen viel
witter langs de dam zich terugtrok
om het water vrij te geven, dat verloren
over keien liep
het orgel ving aan
loeide kracht naar alle windstreken, harder
waar de zachte mijmering van enkelingen
slechts nog zwakke tonen riep…
Overpeinzing tijdens strandwandeling
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 122 als glijd je, verblijd je om een worm en altijd
samen,
Wolken hoe je met de zonnestralen,
ver of dicht, licht doorlaat, alsof er altijd
ergens wel een paradijs bestaat,
je 't schuim nog witter blinken laat.
Branding hoe je slierten zeewier
op nette hopen slingert aan het land.…
Hand in hand
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 315 De wind streelt zachtjes
je mooie bruidsjapon en
de zon maakt alles witter dan wit.
Je lichaam is als dat van God:
rein, wit,vormloos en geen afdrukken
in de sneeuw achterlatend.
We wandelen hand in hand
over deze eindeloze ijzige stilte
totdat we het koud krijgen en
onze schaduw achter nalopen
naar ons warme huis…
bange blanke vrouw
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 106 Al zijn uw benen misschien witter dan een witte maan.
Uw benen zijn wat ze zijn, toon ze, laat ze vrij.…
Het Wad.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 24 mijn vergezicht vertaalt het blauw
in vergevingsgezindheid, loyaal te zijn
waarmee de wolken zijn doortrokken
het vult de geest om witter te zijn, het
zelf waarmee het weinig wordt omhult,
mijn wad wordt zacht en lispelt voort,
de geest in passe-partout zodat het
moment wordt ingelijst, tot het tij mij
naar de lippen rijst, vereist meer…
Bagdad
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 244 Haar armen die in de rondte slaan,
haar wild gekrijs als zijn gezicht
nog witter dan het bleekste licht
verschijnt onder een doek vandaan.
Iemand te zien van wie je houdt
zo wreed tussen verwrongen staal,
ik zie haar knielen in 't journaal
en proef haar tranen bitterzout.…