Netgedichten

netgedicht (nr. 28.005):

Voortvluchtig

Ik lig nog op de grond
Zonder mijn gewicht
Precies zoals het hoort
Vandaag ben ik vermoord
In een kelder zonder licht

Nog onbekend de reden
Ik lijk wel een idool
Wie vlucht onrustig voort?
Zojuist ben ik vermoord
Een schot uit een pistool

Wolken sta me bij
Zweef ik door de lucht?
Ik lig hier leeg en koud
Ik werd dus niet zo oud
Maar wat een mooie vlucht

Zuivertransparant
Klinkt iets uit een gewelf
Witter wordt mijn beeld
“Heb jij dit zo gewild?”
Was ik het dan toch zelf?