Alle inzendingen over wroeging

De vader de zoon en de heilige geest als zij eens wisten hoe in hun naam wordt gepeesd Zonder schaamte of wroeging wordt eeuwig leven beloofd terwijl kleutertjes met hun rokje of broek op hun knieën van hun jeugddromen worden beroofd Rouwe kinderknietjes van de scherpe kerkbank vol angstige nachten met duivels en demonengejank die je mee…

opstandig roeren zij op, recht wel, toen voelde ik een vrije feestelijke vreugde - op zondag schoor mijn vader zich vroeger, een wit hemd ernaast op een stoel, voor de grote spiegel beneden, zingende, groothandige schelm, een ruige tekst, die mijn moeder hoofdschuddend om de kinderen deed denken - in mijn ingewanden, maar even daarna wroeging…

In wroeging schuldloos zie 'k hen krimpend staan, Gevlucht aan valse ketting naar de rand Van 't vretend vuur; en 'k hoor de marteltand Door sissend vlees en knappend mergbot gaan, En de ijz'ge hitte voel ik waaiend slaan Om blind gezicht en klauwgebaar van hand.…

mijn hersenen zijn weggevreten door het jarenlang gekweel van de voltallige vogels staren zich blind op de foto’s van vroeger zien het kind en verzinken in wroeging schrompelen tot mos de fakkel is doorgegeven aan ongeboren leven te oud om nog als leerling door het leven te gaan een vos die nieuwe streken leert de medemens verschalkt…

want angst en pijn waren reeds ontgonnen tot fragmenten die nimmer meer waren te helen laat staan de groei te stoppen doch ook dit verging in de armen van het gebed waar ik al tijden op had gehoopt, leeg gebladerde tijdschriften gaven haar geen eeuwige illusie dat haar onwetende spel ging leiden tot het onhaalbare - een leven zonder wroeging…

want te goed is het hart en te slecht om te krimpen onder die pijn en te slijten in zelfverwijt; en het lijf om te worden verdeeld door de honden wroeging en spijt die knagend het vlees en het been vermalen om slapen te gaan als gìj al uw kracht hebt verdaan en uw laatste woord hebt gezegd in het schuren van recht tegen recht.…

Op hun schouders rust slechts een geweer, hebben geen last van wroeging of van spijt. Soldaten marcheren door het hete rulle zand, hun slachtoffers zijn de ouderen en kinderen. Met hun geweten op slot trekken ze van leer, jonge mannen nog, maar tot alles toe bereid.…

Wroeging kreeg de bovenhand voor onbenullige kleine dingen. Ze hadden alleen nog twee kleine ringen. Zij om haar ranke vinger met een fonkelende diamant. Hij rond de vinger van een hardwerkende hand. Hoe was het zover kunnen komen Wat was er tussen hen vervlogen.…

Ik aanvaard het zoete maar ook het bitter, de diepe spijt, de wroeging en het berouw, de lustende vreugde en nieuwe hoop. “Wie ben ik? Welk nut heeft het gehad?”…

maar een keer Toen de derde hem lief groette dacht hij: hups daar gaan we weer Maar de vierde was een loeder want die gaf hem hartenzeer Toen werd die bedrogen minnaar een verstokte vrijgezel en hij gaf zich nooit meer over aan het zoete liefdesspel maar soms dacht hij nog aan vroeger aan de minne van weleer en dan kreeg hj wel wat wroeging…

Hij wist meer, hij betaalde zijn wroeging uit. De onschuld van Anne brengt schaamte teweeg. Haar onrechtvaardige dood heeft niet voor niets een wereldwijde bestseller van haar dagboek gemaakt! Ik zal nog vaak even bij die boom langs gaan om even heel intens stil te staan bij Anne! (ik weet immers wat de wortels hebben doorstaan!).…

Wilt ge den jammer van dit uur vermeêren, Dat bitter is van wroeging en berouw? Ik ben om u de woeste weg gegaan, Door wildernis en doornige valleien. Ik hoorde u, hopeloos, om deernis schreien ... Laat ge mij voor gesloten deuren staan?"…

De boze keer' Naar 't rustbed weer, Dat hem der wroegings spokenheer Des morgens deed ontvlieden; Al heeft hij aanzien, schat en macht, De slaap, waarnaar hij rustloos smacht, Wil hem geen laafnis bieden. Ja, troosteres En rampvoogdes!…

. ------------------------------------------ Wis – goed Beter – verbetere Verkeerd – vertoefd Of ik schoon – ofschoon ik Verzocht – meegemaakt Rauw – plompverloren Vol wind en wijn – beneveld door wijn Zuchts – ziekte Die leide droes – de vervloekte duivel Verwoed – ontsteld Naberouwen - gevoelens van wroeging Kruifde, krulde – wilde…

In de gevangenis, bij 't stomp verkwijnen In 't dranklokaal, of op een kil terras, Voelde hij als wroeging vol verwondring schrijnen Waarom voor hem geen plaats op aarde was.…

Zonder wroeging of twijfel van wil ik er echt vandoor? Liep al op de rails en de trein kwam eraan. Toen ik ernaast lag dacht ik dat is snel gegaan. Ik merkte scheldwoorden op en wist ik ben nog wie ik was. Wilde me snijden met rondslingerend glas. Nog bozer werd degene die me had gered.…

- Ik weet: gij zult er niets dan bitters ondervinden; niets dat u om de zwaart der dode ontgoochling troost: slechts 't hunkren naar de duizendvoudige beminde dat zijne schroei'ge zuchten loost; slechts om uw trouwe zorg de wroeging, te vermoeden dat gij hem niets dan uwe schoonheid geven mocht: de onverzaadbaar-zatte' en spijt'ge levens-moede…