inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.872):

Moeder

hoe meer hoe minder

wat ze gaf was dat ze het
luchtledige om haar gewelf
voedde met de leuzen
uit haar hoofd

merkwaardig zoals wolken
botsen en de donder zijn
pijn ver-licht, zo kon ze zijn
zoals het weer de piano bedient
op de toetsen van bladerdeeg

een broche op haar vest en krulspelden
die de volgende strijd ging voorspellen,

langzamerhand werd dit syndroom
de stelling van de dag, een thema
om reikhalzend naar uit te zien, want
angst en pijn waren reeds ontgonnen
tot fragmenten die nimmer meer waren
te helen laat staan de groei te stoppen

doch ook dit verging in de armen
van het gebed waar ik al tijden
op had gehoopt, leeg gebladerde
tijdschriften gaven haar geen
eeuwige illusie dat haar onwetende
spel ging leiden tot
het onhaalbare - een leven zonder
wroeging en pijn

doch deze afgedwongen affirmatie
kende al de facetten van eer een eerzucht

Rust u verder in vrede en laat los
wat u nooit vast kon houden

Schrijver: elze, 26 oktober 2019


Geplaatst in de categorie: emoties

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 43

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)