Alle inzendingen over zaaien

de wind de wind ik kan haar niet aan maar moet je met haar laten gaan dit zaad in geen vuist vast te houden met liefde gezaaid in mijn grond ik moet je met haar laten gaan en oogst nu reeds de eerste traan kom op kom op wees vruchtbaar daar waar jij bloeien kunt…

Langzaam loopt de dag leeg op de vage grens tussen vloeibaar en de zoom van het begaanbare nog eenmaal vul ik mijn hoofd met het jongste van de schemering De schakeringen van de hemel etsen markeringen in mijn hart een schaduw verdrinkt in duisternis de ongepolijste ijle waterdampen hangen stil in stervend blauw Het slapende water raakt…

Ook ik ben door de Russen haast gehackt Ze wilden een eng virus installeren En zo mijn versjes stiekem kopiëren Natuurlijk heb ik dat op tijd ontdekt Er komt bij mij geen Trojan Horse naar binnen Laat Poetin zelf maar eens iets leuks verzinnen!…

ik zaai voel groen en ruik al bloemen ik proef geloof het gaat gebeuren zaaien is beginnen geloven in een wonder ik zoek de grond voor mijn ideeen ik zie ze groeien voor wie passeert en denkt "wat mooi"…

Je plukt de woorden van mijn boom zonder schroom Zaai je mijn glimlach…

Meningen zaaien verdeeldheid, dus doe gewoon -- iets wat nuttig is.…

't Is voorjaar, en een stem zingt in ons beiden Dat ik zeer sterk ben, en nu zaaien wil.…

Jouw verstilde tranen de pijn in je ogen maken van mijn hart een ruw omgeploegd veld Ik wilde zo graag samen zaaien en samen oogsten maar het werk deed ik alleen jarenlang Nu besluit God dat ik alleen moet oogsten jij moet nu zelf gaan zaaien en ik wens je zo'n mooie goede geweldige oogst toe…

De economen van het Land der Engelen voorspellen Hel, Styx en Verdoemenis Maar wat voor mij niet te verbloemen is is dat zij naar de gunst van Cameron hengelen Alleen een Brexit kan de Ban doorbreken van de Grote Geld Wolf en zijn Schurkenstreken…

we dorsen hebzucht en maaien akkers met graan we rapen kruimels en plukken leven rijp groen zoet en bedorven zaaien we twijfels vergaren woorden met de zeis oogsten we taal we nemen elkaar op korrels van zout of we zaaien stormen in glazen met water…

lieve zonnebloem zaai je eigen nieuwe kroost schijn weer volgend jaar…

Toch zaaien bloemen in mijn vragende geest een gedicht _ voor veel later...…

Oogst en gij kunt zaaien. Zaai begonia’s liefde whatever Seizoen op seizoen Ook in dit dorp was niks te doen.…

Ik weet: er is ook veel ellende, de schepping is in barensnood - maar toch is er voor hoop een reden want liefde gaat voorbij de dood en wat we hier in tranen zaaien wordt straks geoogst bij morgenrood.…

Schaduw strooi onnavolgzame twijfels over het zwervende gedachtegoed, broze jaren verschijnen in beloftevolle schetsen op de smetteloze muren van gedroomde kastelen hangend in luchtledige steigers. Mijn zaaier was zorgeloos vertrokken, met ongebonden handen, haren wuivend aan weerszijden van de akkers, strelend de goudgele aren,…

ze zwelgt zijn zinnen zonder zuchten zomaar zondag zal ze zondaar zijn zijn zwaard zal ziedend zaaien zij zal zich zielloos zingen zomaar zonder zelfzucht…

Dit bracht de bazen tot een oekaze : "Weg met de winter, zaai reeds 't graan in !"…

De wereld zal niet vernietigd worden door degenen die haat zaaien buiten alle proporties van fatsoen maar door mensen die het slechts aanhoren en wegkijken zonder iets te doen…

Granaatscherven die Vernietigend in de Rondte vliegen, dood En verderf zaaien in Wat eens de wereld Van de schepping was - Dat is wat in mijn Hoofd gebeurt zonder Dat er een oorlog Aan te pas komt…

Wie had dat gedacht, het zaaien van twee-dracht.…

Sommige haantjes laten het bij kraaien, zijn er als de kippen bij om maar de voorsten te kunnen zijn, onrust te zaaien. Er zijn er ook die slechts elkaar verwennen; ze verwaarlozen hun reden van bestaan – het minnen van de hennen.…

Terreur heeft niet alleen een gewelddadig doel maar is ook een giftig product om haat te zaaien te verdelen zonder menselijk gevoel met als gevolg het gevaar dat uitbreiding van dit kwaad overal kan oplaaien…

Leef het leven zoals het je aan komt waaien het oogsten komt pas na het zaaien.…

Zaaien en oogsten is in Tao één.…

Wij schreven ‘zaaijen’; maar De Vries en Te Winkel Verkiezen ‘zaaien’. – Jonckbloet, ook geen kinkel, Schrijft ‘zaayen’. Wat een driedrachtzaaierij, Die tot God weet wat al verwarring heenleidt, Maar zeker niet tot taalverfraaierij.…

Verdeeldheid zaaide zaad in verbrokkelde aarde. het blijft aftellen.…

En het gebeurde opnieuw - de wind waaide het gras loste zijn zaad en zaaide over de vlakte torende hoog stof in wolken dat voortbewoog en even later langzaam daalde tussen het zand - tot het zich herhaalde en het weer gebeurde, de wind waaide en het gras zij zaad loste en zaaide. -------------------------------- uit: 'Spinrag van…

je danst op aarde die speciaal voor jou vruchtbaar is gemaakt je hand in de losse zwaai van de zaaier die dit een leven lang heeft gedaan met zwierige streken werp jij in ronde vegen het zaaigoed door de lentewarme zon pas als het laatste strooisel is geland jij je rust geniet kiest schepping weer gods hand…

daar waar het ochtendlicht het voorbije jaar verdrijft lonkt een nieuw levensjaar met de bladzijden blanco nog als in het oogstseizoen met de wind in de haren de zon op het gezicht genieten wij jouw vruchten proeven wij de rijkheid van immense vreugde en intens verdriet die jou maken wie jij bent mens van mensen op de grens van jouw…

je past je aan aan de waarden van jouw levensidealen je werkt je echt te pletter in deze opgejaagde wereld je neemt geen pauze je neemt geen tijd om te praten met mensen van wie je echt wel houdt mijn vader vertelde me eens: jongen, in het leven is er maar één ding wat echt van belang is zaai zoveel mogelijk de liefde uit want je oogst…