Alle inzendingen over zondagmorgen OR geschenk OR broodjes

Vroeg in de morgen! Hei! la li lo! Verscheen mij de zonne En verlichtte de ruiten, Een vogel zong buiten, De klokken begonnen te luien - Bim! bam! Bim! bam! Vroeg in de morgen! Hei! la li lo! De zondag ontwaakte, De boerelui gingen In de dorpskerk zingen, Alle klokken geraakten aan 't luien - Bim! bam…

het park oogt nog leeg en stil enkel wat kraaien zoeken en graaien naar eetbare resten tussen de bomen ligt een roerloze zwerver in het gras onder een jas van rafelend ochtendlicht…

Het is nu drie minuten later en daar loopt een man. Verbaasd denk ik: daar loopt een man, terwijl ik toch, zeldzaam natuurlijk, maar toch, seconden tevoren had kunnen zweren, dat de schepping was gestorven, zó stil was het toen, vanmorgen, dat ik dacht: ik heb gisteren iets belangrijks vergeten. Te sterven misschien ... Tot zwetens toe…

Moment van zalig nietsdoen strelende adem achterin mijn hals lichamen gevangen in laagjes van katoen genietend van het ochtendlicht ...tintelend neerkomend op ons gezicht onder het katoenen oppervlak subtiele sensuele aanrakingen mijn gezicht verraadt ons spel...…

Het falen van regendruppels in de leegte van mijn hart raakt de eenzaamheid ten top waar de tijd maar door tikt. Leven op een kale berg hoog en droog zonder iets wellicht dat stukje brood en wat warme gedachten. Bij het slapen gaan dacht ik nog het kan zo maar wederkeren en in dat licht voel ik liefde omdat ik liefheb wat ik…

zondagmorgen zeven uur onbezorgd genieten van de natuur het is heerlijk wonen aan de dijk ik voel me vrij ik voel me rijk de rust de stilte om mij heen geen lawaai ik ben alleen met slechts de vogels en het water want de herrie komt pas later rond elf uur is het met de rust gedaan in de verte komen ze al aan in dikke pakken op motoren mijn…

Het was op een zondagmorgen, de lakens lagen strak gevouwen, we baden tot de dove goden of we alsjeblieft dan eindelijk... We zoenden, een fermate, jij wist plotseling hoe alles moest, als de moeilijkste knoop, zei ik. En er was hoop. Later stonden we erom te lachen in de vuistjes van ons kleinste kind.…

Zondagmorgen ik slaap m'n roes uit door alle klokken van alle kerken heen Die roes ben ik voorbij!…

Voor Jeannet Heb vanmorgen weer Die band om mijn hoofd, Deken van grijze wolken Die hoofd, ogen en oren Op het eerste gevoel Zo maar verstopt - En dan hoor ik halverwege Deze lome zondag ergens Ver weg zo maar die Prachtige pianoklanken Die in slechts een handvol Minuten mij wakker maken Door de eeuwige kracht Van de muziek…

Ik vroeg me af of er mensen nog zonder hond zonder mobiel skates, zonder rugzak zonder marstempo alleen lopen kunnen De volgende zondagmorgen liep ik 't zelfde rondje kwam alleen mensen tegen geen hond…

de ochtend roept mij ik doezel nog dromerig op zondagmorgen laatste beelden drijven weg van het nachtelijk zweven Tanka…

Wanhopig telt hij bomen langs het slingerende pad zij wil het licht begroeten warme stralen in handen gevat grenzeloos vormen spinsels dauwdruppels op zijn gezicht zij kust zacht draad voor draad het web, vlecht het wederom dicht somber staart hij voorbij troost zoekt zijn weg in de donkere nacht roept verscheurd om warme adem put uit…

glooiend tussen een landschap van licht vinden wij elkaar schaduw heeft geen vat op ons de rivieren meanderen stilletjes terwijl wij meestromen op zoek naar de eeuwigheid beginnen de aarde en hemel ons te schenken waar een generatie mee zal worden verrijkt tederheid is niet de juiste beschrijving want dat zou de perfectie verloochenen driemaal…

Maar ik vermoed een lichtpunt, hoe simpel, dat ik jouw bloed met mijn geschenken kan roven. Jachtig is je adem en uitgestrekt je reis Je nipt aan onze warmte in duizend en één slokjes. Je draait en vertrekt. Jij met jouw vermaak en vrienden, wat baat het als je slechts één uur denkt aan mij.…

Je sprak, je zei: 'vertel het maar ik neem het voor je mee wil je juwelen wil je fruit of geurend zout uit verre zee?' Je zei: 'ik breng je veel en meer dat jij behoefd ik zal je includeren wees nu blij niet meer bedroefd nee, ik zal niet meer verdwijnen in de diepte van de zee maak in plaats daarvan een lijstje en ik neem het voor…

met de rechterhand schreef hij zijn verzen, angstvallig de toekomst vermijdend alsof lijnen voorspelbaar waren de linker bleef gesloten voor de wind die met de bomen mee langs het water huilde herhaaldelijk onderstreepte hij tot het punt waar een ouder wordende horizon de regen wilde opvangen: “als een zon breekt tel ik de bloemblaadjes…

Ik moet, ik wens ik huil en denk elke dag, is warempel volgens velen een geschenk maar: het zit nooit ingepakt!…

Ik mis je wijsheid, je kracht maar bovenal je aardse bestaan, dus als ik wegdroom en aan je denk, dank ik je voor dit geschenk.…

Er zit een vogel op mijn hand van bloed en zon en blauwe veren. Hij zingt en dwingt mij in te keren, hij doet mij denken aan het strand, een wezen uit een ander land afkomstig en uit hoger sferen. Ik moet hem dieper kennen leren, zijn stem is aan de zee verwant. Zacht trillen in mij mee de snaren en ruisend komt opnieuw tot leven het doodgewaande…

ik maak mijn broodjes klaar morgen moet ik weer aan de bak en, heel gericht schrijf ik hier nooit meer mijn gedicht net niet…

Alles wat ik zoal beschrijf, dat jok ik aan elkaar. Sinds mijn geboorte heb ik hele lange lokken haar met slagen zonder klitten in twee staartjes ja een paar, hangend over mijn lippen, voor de lange liegneus klaar. Ik ben het welkom op de deurmat van een kluizenaar, het -Da ik wil- van een Bulgaar, een uitgehuwde tsaar. Zijn bruid een Russisch…

Ik laat me niet inspireren door al die hoge dames en heren die met sonnetten en rondelen hun broodjes besmeren ik zoek het meer in woorden zonder regels naast elkaar gezet ik kan daar beter mee overweg en resulteert in smaakvol beleg.…

zondagmorgen vroeg meeuwen drinken aan een plas de iepen zwijgen ik stap langs holle wegen er kraait een haan oproerig…

Ik zag twee beren, Broodjes smeren.…

Op zondagmorgen vroeg krijgen vogels de kans om weer eens voor publiek hun liederen te zingen van die gevulde stilte krijg je nooit genoeg (het radioprogramma)…

Ik draag mijn baard met waarde Maar wie heeft water op mijn baard gedaan Wie heeft mijn haar gekamd Wie heeft mijn hemd gestreken Wie heeft het kant van mijn kussen gesteven --------------------------------------------------- uit: 'Oefening voor de zondagmorgen', 1985.…

uitgestorven rotonde zondagmorgen en het licht gaat uit een kraai trippelt een meeuw zeilt door mijn blikveld wordt het licht zondag misericordia 06.18 uur…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…