Geschenk

Wanhopig telt hij bomen
langs het slingerende pad
zij wil het licht begroeten
warme stralen in handen gevat

grenzeloos vormen spinsels
dauwdruppels op zijn gezicht
zij kust zacht draad voor draad
het web, vlecht het wederom dicht

somber staart hij voorbij troost
zoekt zijn weg in de donkere nacht
roept verscheurd om warme adem
put uit naderend voorjaar kracht

zij schenkt hem haar beide ogen
laat nevel verdwijnen, geeft hem rust
maakt het pad enigszins begaanbaar
wanneer zij met hem de dag wakker kust

Schrijver: metha, 26 maart 2005

methaoudshoornmsn.com

Geschenk

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 777