Alle inzendingen over zuchten

Uitgeput, niet meer in staat een vin te verroeren, vervliegt de laatste adem, ze zakt nog dieper weg, vervolgens geeft de laatste zucht aan, dat het met haar leven van uitputting is gedaan! Vaarwel…

Zelfs duizend zuchten gaan geen stem geven. Machteloosheid slaat toe niets houdt de fluistering nog tegen. Ze hoort het geluid in zichzelf breken !…

drijf maar mee langs blauwe luchten spreid je schaduw uit ritsel bladeren met zachte zuchten tot een lommerrijk geluid golf het water als de zee haar stranden kust sneeuw de gletsjers tussen bergen gun rivieren even rust deel maar in het leven om je heen je staat op deze aarde nooit moederziel alleen…

met gesloten ogen zie je meestal niets je staat nergens voor open en als er iemand naar je roept dan slaat je deur hard dicht maar eens komt er een moment dat je ergens diep geraakt wordt je houdt je ogen niet meer dicht maar voelt je verplicht om je hart te luchten en je kunt je lichaam horen zuchten jij alleen, jij bent vrij en niemand…

ik zag een collega machinist met het puntje van zijn tong tussen de tanden en de ogen nauwlettend op de baan gericht aangekomen op de plaats van bestemming sloeg hij een diepe zucht van verlichting…

altijd wat haastige gebaren (te) luide lach innerlijke zucht van mijn kant zaken, ze gaan me niets aan, ik hoef het niet te weten mijn tuin lonkt… uit beleefdheid luister ik zwak – ziek - misselijk niet te veel reageren al is het geen persoon die snel los laat gelukkig al klinkt dit niet aardig vandaag is de…

ik haal uit niets iets leuks om mee te maken een zucht en een moment zo van de straat geplukt zie hoe handen rusten of de tijd verprutsen hoe ze morrelen aan de dag door het borrelen in de nacht ik pak lucht en mix met winden vlagen tekst wolken letters drijven zinnen tot een vers ik inhaleer de vorm beloof emoties…

als leven hijgt en warme liefde schreeuwt om bloed ogen passie eisen breekt mijn moed ben ik wel goed genoeg dan ga ik weer voor schut met dat erotiserend ondergoed de ruches en het kant de hand langs naadjes geen opening door haakjes ik zucht maar geef de pijp nog niet aan maarten samen klaren we in kus…

Je laatste zucht met je hand in de mijne. Helaas moet ik je laten gaan, het doet pijn en ik voel verdriet in mijn hart. Het is over, het samen zijn in ons leven. Je hebt mij vertrouwen, liefde en respect getoond. Nu moet ik alleen verder in mijn leven in een andere vrijheid.…

zij komt binnen als een paard in troje die rooie met haar klarinet vingert lucht in een voorspelig zuchten tot bloedgeile jazz opent zwart met rode onderkleur in een new-orleanse geur soult tintjes en schurkt zacht tegen tonen van het ongewone dan komt haar klarinet zo zacht nee niet als paard van troje ze laat me smachten naar…

Je kroop wat dichter tegen mij op plooide je naar mijn houding Ik wist niet of je wakker was maar je zuchtte diep langdurig alsof je wakker geworden was alle triestigheid liet ontsnappen Misschien kwam het door je voeten op zoek naar warmte en gezelligheid Morgen is veraf in de koude nacht in de slaapkamer onder een dekbed met ogen open…

veelomvattend Fantasie Is verruiming van de geest Is het grote hoofd Met het ronde aura Fantasie Is kleurig Zonder fantasie Is het leven treurig Zonder fantasie Is er geen harmonie Harmonie Tussen alle tegenstellingen Het leven is groot De fantasie van de mens is enorm De geest Bevat vruchten Waardoor je van het echte leven Eventjes in zucht…

te voet dwalen stormen soms rondom ogen open het leven opnieuw vinden de verleiding aangaan uit de schuilplaats geraken sussend het ritme vinden bemoedigd door het hemellicht niet verslappen immers een bloem leeft op wanneer de neerslag haar wortel hoopvol voedt een zucht niets over het hoofd zien toch misschien net als…

het leek op toeval of een bekend gelaat dat van een glooiend dal in weelderige weldaad uit onverklaarbare lucht vliegt een eend tegemoet kalme spiegel, zachte zucht dicht bij rustend gemoed de tijd lijkt eeuwen geleden water, ver weg van hier met lijf en leden afgesneden och arme, oude rivier…

Het heeft zichzelf in haar bestaan herkend en zijn bestaan is nu in haar geaard en elke zucht van haar wordt hen bekend.…

ik speel met vlaagjes wind en draai in lucht mijn hoosspiralen met warme lucht schrijf ik in zand mijn kleine droomverhalen het overzicht vlecht ik van schaduw en het licht van zonnestralen ik vlij de sprookjes op de laatste zuchten voor de wind gaat rusten en de avond ze komt halen lees ze als je kunt in het nazomerschemeren…

Een zeebries zucht zijn adem uit Grillige boomtakken proberen tevergeefs tegen de richting van zijn zilte lied in te groeien De zon draait Schept een luid akoestisch geluid dat voor niemand ooit hoorbaar is geweest De schaduwen verschuiven en worden weer langer Hun dagelijkse dans traag uitvoerend Totdat totale duisternis als een doek voor…

Een zachte frisse zucht strijkt over het bosmeertje kleine trillende rimpels glijden langzaam voort even tracht het riet te zingen maar zwijgt gewillig boomtakken boven het water zuigen de fluistering op dit vluchtige ogenblik geeft zich aan het tijdloze gaat ongehinderd als een kronkelbliksem door allerlei gebeuren maakt een reis zonder…

de leunstoel kraakt klaaglijk de sprei verspreidt een urinegeur de brillenglazen bieden een morsig perspectief hij zucht ongrijpbare aaneengeregen dagen van samengepakte wolken in een spaarzaam moment van klaarte zegt hij Hodi mihi cras tibi heden ik morgen gij vertaal ik hij schudt nee nee heden gij morgen ik…

het wervelt vonkt en fikt de wirwar in je ogen het branden stikt als voelen zonder handen je leest woorden op mijn huid en streelt het tegenstijdig vleugen in meegaandheid we breken lucht met kussen tussen zachte rode lippen waardoor liefde zucht ik raak je daar bekruis me met je warmte in genot, de toekomst haat het celibaat…

het landschap herinnert mij niet ook al heb ik er zoveel paden betreden, mijn longen met tijdloze adem gevuld en hier mijn neus gestoken in eeuwige geur het landschap hoort mij niet, alle zuchten, soms lang geleden en zo vaak herhaald, of stelt mijn geheugen me teleur?…

Ik spring, ik spring zo hoog als ik kan Ik ben de trampolineman Met mijn armen hoog in de lucht val ik weer neer met diepe zucht Ik stuiter en bons ‘t blijft onder ons op schouders en billen zonder ‘t uit te gillen Ik kom toch steeds weer eigenlijk zachtjes neer Ja, heus ’t is waar Er is geen gevaar maar wel veel pret als de trampoline…

Ik loop in en uit Zou de lente willen verzinnen Samen weer beginnen Eerste warmte op mijn huid Hoofd in een onbewolkte lucht Al het was reeds op de lijn Precies zoals het soms kan zijn Maar ik zucht Vandaag doet zoveel schoonheid pijn Omdat ik niet kan delen Gespleten ben in mijn en dijn En dat wil slechts helen Voorbij aan schone…

een viool kerft in de winterstilte de woestenij door vogelvorkjes geprakt een glazen rag van bevroren dromen in de zucht van duizend naalden je kinderhand die met brutale warmte het ijs van mijn herinnering likt een bedwongen traan tot dooien brengt mijn gekloven lippen danken voor je kracht twee kriekjes op je porseleinen gezicht…

Ik keek met een zucht Van genot naar de lucht. Mijn geluk was als dat Van een spinnende kat. En ik dacht: Zo meteen Moet ik op, moet ik heen - Maar ik weet nog niet, hoe Ik dat kan, ik dat doe. Als nu spelenderwijs Mij de Man met de Zeis Had gemaaid als het gras, Dat dit hooi eenmaal was.…

ik zag je armen de hymnes orkestreren hoorde het zachte zuchten van de takken in het mystieke woud in donker spiegelende vennen scheen de maan zijn gele verzen tegen het magisch onrustige water als gods prater toch voelde ik mij met jou erbij me wonderwel thuis tussen de oplichtende melodieën van onbekende ballads in aarde ’…

Zacht zucht de wind het is niet voor niets winter. Deze koude komt niet onverwacht elke keer dat ik dit seizoen inga besef ik dat ik deze koude weer tegenkom.…

mijn borst zuigt zich bol dan slaak ik een krijsje en adem me vol ik glibber en bibber want fris is de lucht maar warm in mijn hemdje dan slaak ik een zucht…

Tussen de diepte en de heuvelrug Verliep het verlopen En verliet de brug Het verleden Aangekeken met lede ogen Verbogen en bezweken Geen weg terug Afgesloten en bewaakt Door de hand En de zucht geslaakt De band De lucht opgeklaard Een naam naar verre oorden Exotische gedachten Geluid van zij die lachten In nachten te verwoorden Dankbaarheid…

je straalde verdichtte de lucht met een intense zucht uit het diepste binnen waar energie met warmte en emotie geladen langs onze huid streek die de ervaring koesterde het is geen buitenkant waar mensen elkaar raken zij zijn bezig aan een nieuw spanningsveld waar energieën in wisselstromen dromen kortsluiten uit de goddelijke…