6685 resultaten.
Hik
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 221 Waar ik sta daar
blijf ik verder gaan
er is geen lucht zonder
klank
anders is het licht
of getemde
wind
en ik stroom door in
de gangen van de mond
het roodaangelopen festijn knikt de
zwarte nek van het geluid
-gelukkig is er lucht-
zo smaakt alles
opgekropt of zoet of bitter of
niet…
BLACK W. HOLE
snelsonnet
4.0 met 39 stemmen 1.331 In onze Melkweg zit een groot zwart gat.
Nu geef ik u te raden, beste vrinden,
wáár of dit fenomeen zich zal bevinden
dat Chandra’s telescoop gevonden had.
Tussen de sterren ? Neen, u bent abuis:
tussen twee oren, in het Witte Huis.…
klik
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 745 vanaf de bank
waar ik in slaap
dreig te vallen
zie ik het licht
theelicht, waxine
poeslief treedt
territorium binnen
een kaars flakkert
mijn ogen worden zwaar
aangewakkerd
geef ik toe
de kat
ligt op mij
afstandsbediening
scherm op zwart…
Eenzaam
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 560 soms komt het weer boven
het zwijgen, de stilte
alleen in de massa
en steeds weer die kilte
de sombere dagen
zwart en verlaten
de leegte was voelbaar
niets meer te praten
een moeizaam verleden
hetgeen mij niet beviel
voorbij, maar niet over
graaft het diep in mijn ziel…
strandliefde
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 801 een zweem van rood
op ‘t zwarte blauw
is wat slechts blijft
van dag die zich lichtleeg
verft naar nacht
de zee ruist ons
eeuwig golvend
zijn wee
een ademloze vloed
uit alle poriën
jij, ik -
na wilde liefdesdans
neergevlijd op het nog warme zand.…
verschraalde vlinders
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 385 nog voor ik iets kan zeggen
spuwt wind schaduwen
op mijn woorden
zwarte vlinders,
alom aanwezig, weigeren
te wenen, slepen zich voort
ongewenst
door de doorzichtigheid
van maandrift
ik sluit de nacht
en de wervels van
mijn slaap
de ochtend
brandt
jouw mond
vol waaien…
Katholiek in 1954
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 279 Verborgen in een rij
kleine stapjes
zwarte schoentjes
zij aan zij
het lange pad
dat leidt naar
de verlossing.…
enkele tonen hoger
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 482 met een warm oor
ga ik slapen
je ruist als de zee
zo vlakbij
de woorden die
ik je hoorde zeggen
hebben daar
even uitgerust
geen duin verkruipt
helm geselt
de wolken
je zwarte hoofddoek
siert het contrast
van niet weten
stille verborgenheid
en stappen vooruit…
TAFEL VOOR TWEE
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 615 Ze drinkt haar koffie zwart
in ‘t grijs decor van
stamcafé
blaast rook
in de lege holtes
van uren
Daar
droomt zij
kaders voor samen
alleen
aan een tafel voor twee
waar tijd
in trance verglijdt
maar soms
net te lang kan
duren…
Condor
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 513 boven een bergkloof cirkel ik
Condor, gedragen door thermiek
mijn breedgespreide zwarte vleugels
zijn getooid door witte verenband
hier vlieg ik, meester van luchtruim
mijn felle ogen zien alles, wat beweegt
leiden mij bliksemsnel naar een prooi
scherpe snavel scheurt haar aan flarden…
Zwijgend
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 597 hoe draai ik,
blind gevlekt,
een zandloper
van steen
als ook jouw handen
niet verder kunnen reiken
door bevroren gedachten
die gevangen lijken
in glimlachend geween
en waar het zwart
over en weer
blijft ingekleurd
het is de nacht
die al voor de avond
het licht heeft besmeurd
en in zwijgen is vermomd…
poëzieverduistering
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 382 je geeft me dagen
van slaap, bladerloze bomen
en wind
die stilte naar
het noorden draait
lege oren
en het vocht van de maan
dat het gedicht klieft
als zou mijn schaduw
de nacht toebehoren, nooit los van
zwarte knopen
ik laat achter, je vraagt de dood…
zoeklicht
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 418 het afscheid
zal ik schrijven in herhalend
zwart
met gordijnen dicht
als getuigen van de taal
die ik opraap
uit de nachtvlakte
van de kamer
en de duizend jaren
die ik heb geleefd in mijn woorden
zoals de minnaar
de vlinderkoning
voorheen, met ziel en zinnen
in het weggegleden landschap, dicht
begroeid
ik heb geen angst…
een rode roos
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 2.273 de hele wereld
helemaal zwart wit
er is een rode roos
die staat voor liefde
hoop en geluk
maar
er is meer hoop
meer liefde
en meer geluk
dan een mooie rode roos
er is een wonder
in elke roos
en wie dat wonder
echt niet ziet
snapt dit hele versje niet…
Kansloos
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 285 zwarte aarde onder mijn nagels
van het wroeten in de grond
tuinieren zou gelukkig maken
dus steek ik het onkruid uit
en tracht er vrolijk bij te fluiten
maar nog danst mijn deuntje niet
wortels wieden in de rijke klei
bevestigt wat mij steeds verdriet
dat het spruitje aan de onderkant
opgroeit met een schoffelangst…
De gek in onbesef
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 189 Kind van tijd en onbesef
Vestigt u hier in uw habijt
uw brief met aanhef
getekend met zwart krijt
De dood onlangs
kwam mij te vroeg
waarlangs de lans
ook mij begroef
niet in aarde of in steen
of in de ruimte eromheen
was er plaats voor deze gek
vanachter een gesloten hek…
Crisis
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 439 Zaterdagmorgen
zonnebloemen
zover het oog reikt
geel
de temperatuur stijgt
zwarte zaterdag op
de wegen naar het zuiden
hier niets van te merken
de katjes slapen
eindelijk, na
nachtelijk kattekwaad
in de heldere schijn
van de maan
Zaterdagmorgen
de vakantie is begonnen
de crisis thuisgelaten…
onzichtbaarheid
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.152 Mijn handen in de hemel
Mijn stem in de bomen
Mijn hart gebroken als een puzzel
Mijn emoties
Veranderd in lege gedachten,
Want mijn leven was één groot zwart gat
Zonovergoten mooie stralen
Veranderden in donkere grauwe druppels
Die mijn hart vulden met ellendigheid…
De stank van haat
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 718 Schreeuw naar de vissen
opzij ik zwem hier
de zeeën zijn van mij
schiet op de vogels
bloed in de lucht
de hemel dat ben ik
haat zaait de mens
zwart op alle kleuren
het licht donkert
één waarheid
slechts gewenst
nuances ze verteren
in de stank van haat…
diep donker
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 295 ogen diep donker stralend
dwars door dikke huid
week geworden dwalend
mijn bonzend kloppend hart
eer loden schoenen zinken
zwemmend zoekend ogenblik
om oneindig te verdrinken
in mooi rond glanzend zwart…
Bezoek aan Riga 1972 (T.S.)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 869 je had een dam gebouwd
je waande je veilig
hij verdween - onttroond -
van de aardbodem
jij bleef achter je dam
toen zocht en vond je hem
ruw, achteloos bedolven onder zwarte aarde
daar sta je - ongekroond -
een bosje bloemen bungelt
hulpeloos in je koude handen…
De nacht is lang
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 698 Ik sluit mijn ogen
de zwarte wolken
drijven eindelijk over.
Mijn hart straalt weer
met volle schoonheid.…
Holle retoriek
snelsonnet
3.0 met 27 stemmen 627 Een zwarte dag voor kleurrijk Nederland
Nu in Den Haag de witte kiezers wonnen
Die heel veel Wilders-garen sponnen
Bij holle retoriek contra de linkerkant
In juni zijn er vast veel meer humane mensen
Die álle mensen hier een goede toekomst wensen.…
Gesprekken als wajang
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 129 Gesprekken als wajang,
Schimmen zonder diepte
Een scherm tussen schijn
En werkelijkheid
Een veilige projectie
De schaduwkant belichtend
En zo verduisterd
Slechts de contouren zichtbaar
Fragiele nuances
Maken verschil
Tussen zwart en wit,
Iets wat alleen gevoel ziet…
Illusie
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 962 Eer ik de kamer van het onbekende
zwart zal binnen treden.
Worstel ik mij door de hagelstorm
van angst en ongeloof.
En rijdend op het paard van pijn
draai ik mij nog éénmaal om
naar de gouden zomers van weleer
vol kinderstemmen en felgroen gras.
Daar..waar ik voor even meende, voor
altijd onsterfelijk te zijn.…
krassen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 132 al die tijd
schreef ze diep
in vleesgeworden papier
mengt het rood zich
met kleurloos zwarte tranen
van letters
bleef niets meer over
enkel de vage indruk
van een verleden
dat elk moment dreigt heden te zijn
en heden te blijven
ofschoon de indruk
vervaagt na
al die tijd…
Hoever kunnen we nog gaan
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.095 Hoever kunnen we nog gaan
om elkaar met
woorden te raken
waarin alles
al is gezegd
waarmee we niets
kunnen of willen doen
uit zelfbescherming
of uit angst voor
diepgang en
intimiteit
omdat we misschien vrezen
het zwarte gat
in ons binnenste
te ontdekken
als we teveel
nabijheid toestaan?…
Schrikbeeld
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 281 verzonken in een plas
schijnt de maan
in rimpels te sterven
een man richt zich op
het beeld verplaatst
hij kijkt omhoog
ziet tot zijn schrik de zwarte gaten
in deze novembernacht
zijn handen trillen
hij drinkt zichzelf vager
dan de godverlaten schim
verloren in het water…
Een Schreeuw
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 370 Zij denken slechts van
zwart op wit,
tellen hun muntstukken
netjes in het gelid.
Maar het gevoel,
Ik schreeuw,
wat je voelt!
bij de kleur
van een ander licht.
Dat gaat over jou
over mij, over ons
over de identiteit
van ons eigen gedicht.…
laat mij mijzelf verhalen
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 776 laat mij
in tinten van aarde en zee
voorbij de honderd kleuren
rusten in het grijs van de avondschemer
en in het zwart van de nacht
laat mij
vanuit het tepelvormige midden
draaiend en cirkelend
in eenvoud
mijzelf verhalen
de zee is mijn oor
en het zand - mijn zinnen
al het andere
gaat mij niet aan…