Alle inzendingen

ik trek me terug tussen mijn tenen naar daar waar het zo heerlijk schimmelen kan ...…

de gaten in de blokkendoos van het verdriet zijn veel te klein we geraken er onze blokken niet in kwijt…

Vertel mij waar de grenzen van liefde liggen De lach en zang van ’t stille hart Waar geen kwaad, angst of spot kan binnendringen Geen vrede door haat of jaloezie wordt verward Vertel mij waar de mensen, mensen zijn Die elkaar in liefde groeten Waar geen woorden vol afgunst of venijn In menselijke gevoelens wroeten. Vertel mij waar het geluk…

Geen toekomst, geen nu zij danst alleen met het licht ik leer van haar vlucht Ik zit aan de oever van het meer, de lucht beweegt nauwelijks. Een eendagsvlieg zweeft door het licht alsof ze niets anders kent. Haar frêle vleugels flikkeren kort, en toch lijkt elke slag vol betekenis. Zonder verleden, zonder toekomst, alleen dit trillen in…

een rij poppen op de kast netjes naast elkaar het babypopje bij de mammapop een rij autootjes op de plank netjes naast elkaar samen met de pappapop het meisje kijkt naar de poppen ze pakt de autootjes het jongetje kijkt naar de autootjes hij pakt de poppen ze spelen vadertje en moedertje het meisje wil de vader zijn het jongetje…

De mannen namen elkaar flink in het ootje; met tongen sneller dan louche Bert schilderen kon, vlogen de stoutste woorden rond. Ik zou m’n kont ermee afvegen, zo de zon ook die zonde begon bij te lichten; deze gatten laten zich niet dichten door het vuur in de ogen van aardse duivels die censuur plegen, als zijn zij fascisten in de puurste…

Ik was gelukkig waar ik was voordat ik geboren werd ze noemden mij Hubert en kreeg een broek en een jas een naam, die ik niet eens leuk vind maar wat wil je, als pasgeboren kind? ik moet dankbaar zijn kon zelf nog niet denken, ik was nog te klein Ze kenden me niet, maar helaas wilden ze mij en nu moet ik daar dankbaar voor zijn toneel,…

(over het nooit genoeg) Er is een honger die niet in de maag zit, maar in de ziel — een bodemloze put die vraagt om meer, en meer, en toch nooit wordt gevuld. Je eet, je koopt, je werkt, je wint, je boekt, je belt, je plant, je spint — maar het blijft stil, daarbinnen. De leegte zegt: “Nog niet genoeg.” En jij gelooft haar. Vraatzucht…

Het is warm hier beneden Bitumen schuurt in de klei dampend in de poriën van de stoomkraker De schoorsteen vult zich met etheen, onder de stop, de navel van moeder aarde, tot in een nieuwe sterrenmaand een heilige show begint een vrouw naar de kruk geleid wordt een man onder haar de navel opent hem plechtig neerlegt onder het baldakijn…

Rozengeur en maneschijn Zijn niet weggelegd voor haar. Schreit in stilte door de pijn, Zij nooit vormde ’n liefdespaar. Zij kwijnt weg in stil verdriet, Hunkerend naar zij zo verlangde, Wat zij wilde, kreeg ze niet, Haar gemoed zo zeer prangde. Zo gaat de tijd aan haar voorbij, Tot op zekere lentedag, Een heer op jaren kwam langszij…

Waar zal ik me vandaag eens druk om maken Wereldproblemen? Nee ik heb geen zin Dat vult u nu maar zelf eens even in Kom op u kunt het best maar ik ga staken Wat zegt u? Wat een mager snelsonnet Met rijkrijm wordt ie vet. Zo is't maar net…

Als je handen voelen als de hemel, zonder een greintje van geloof in mijn donder; als je ogen ongelogen de fijnste zijn om me in te verliezen; als je woorden, je stem, die mond! het leven lachen laten, glunderen als het even kan; als het ziek-zijn naar een achtergrond verdwijnt; het lijden kwijnt in jouw bijzijn, sterren vallen in het niet…

Niet klagen Maar dragen En vragen Om kracht. Niet zorgen Voor morgen Bij vallende nacht. Niet beven Voor ‘t leven Gegeven Van God Maar ‘t heden Besteden Naar plicht en gebod. Niet dringen In dingen Door niemand bevroed. Tevreden Te treden Bij ‘t licht op het pad En de lamp voor de voet. ----------------------------------…

Aan boord van het motorpersoonschip Organza laven we ons aan uiterwaarden en zicht op gevogelte zo nemen we waar de eend, de aalscholver, de gans de meeuw, de zwaan en al wat verder vliegt over het groene land dat aan dit water grenst ach, hoe leeg de rivier, hoe ijdel ons vermaak glijdend over de IJssel van Deventer naar Zutphen en…

Schreeuw niet tegen mij dat je verzuipt in drank die dank je aan jezelf; je mond loopt over, van jij...en wij? Wat jij bedoelde, voelde ik met onschuldige, blauwe ogen. Er is geen reden om te lachen, of het moet de wreedheid van jouw gedachten zijn. Wat is de waarheid waard, als jij het vergeten bent en bang bent voor jouw verleden?…

ik heb de fragmenten bekeken en de film gedraaid zonder muziek en jouw soepel bewegen daar waar jij de aarde raakt versmelten kracht en energie tot hartstocht in erkennen van geschapen zijn zie de leidraad die is meegegeven aan het leven in de natuur waarbij aan de mens geen hoofdrol is toebedeeld als je de puinhoop…

over hebzucht, leiderschap en de kunst van loslaten We willen zo graag vasthouden — aan plannen, aan posities, aan gelijk. Aan macht die ooit gekregen werd, maar het hart verstikt als te strak gestrikte das. De vuist die zich sluit om het zand verliest het sneller dan een open hand. Zo stroomt wat we vrezen te verliezen ongezien tussen de…

Het orgasme is een aangename overgave van liefde het lichaam en de geest.…

Als het einde nadert en hij met lege handen en een handvol holle woorden staat Graaft hij dan naar de zin van het leven vindt hij waarheid of leugen Als de nacht haar zwarte vleugels spreidt en hij stille tranen huilt Voelt hij dan dat de kralen die hij telt schitterende parels zijn in een zinloos bestaan…

Zo: zijn jullie er weer? Ma: we kunnen weer een week vooruit. Di: ik hoor weer creativiteit. Wo: ik zie weer opgeladen mensen. Do: 'Opnieuw gaan wij het geDonder te lijf!' Vr: want het Weer klaart ook weer op: vrede, vrijheid, vriendelijkheid. Za: zalig de mens die speels kan klussen: stilaan zet hij zijn scepsis opzij…

Een verandering verleidt ons tot een innerlijke strijd, vaak tot een verlies, poëtisch uitgedrukt, als een stervende zwaan. Soms zie je het al van ver, of is er plotseling een dood moment. De schaduw bedekt dan ons lichaam met onze ledematen Alles wordt dieper naar de ziel geleid; meestal is het zij die leidt en ons onzichtbaar, maar vastberaden…

Een zachte fluistering, Met ’n verholen hunkering, Bereikt mijn luisterend oor, De stem ik gaarne hoor, Die mijn ten diepste raakt, Mij tot willoos wezen maakt, ’n ultiem euforisch gevoel, Op weg naar m’n levensdoel.…

Zij reisde wekenlang van kust naar kust verliet het land van apen en bananen van kettingbeer, gevechten met de hanen 't zat in haar bloed - nimmer verging haar lust Zij reisde in de tijd dat Slauerhoff zich in liet schepen op de wilde vaart naar Het verboden rijk van de Chinezen en 't Eldorado van de Portugezen vanuit het land waar…

Ik ben een mens die leeft van geluk, voorspoed; de weg naar ontzegging en verboden goed, naar het begin heb ik dikwijls gewroet. De wereld herrees toen ik je had ontmoet. Als een dunne jas zat je om mijn huid, beschermd tegen leugens en een fout woord. Ik mocht je – en wat ik van je had gehoord, dat ik je dichtknoop, blijft mijn besluit.…

Geboren in licht proeven wat leven is buitelen en rennen voluit lachen liefst van al en het wiel draait het water rond de aarde en daaromheen winden met wolken en het vuur van de zon het wiel van schoonheid: de seizoenen bamboespruiten en bloesems die allemaal sterven de fladderende vlucht van de veldleeuwerik de wonderen van het bos…

Voor zijn ogen stroomt het leven als een kolkende rivier, klotsend tegen zijn weerstand; zonder slaap bezwijkt de dijk: het schaap moet op het droge blijven zodat het niet in verlangens verzuipt. De goden probeert hij uit de lucht te plukken als kersen, met bloeddoorlopen vingers tot gevolg. Hij kan dan verbolgen zijn dat zijn vluchtplan…

Wat Tesla Elon Musk heeft aangeboden: Héél veel miljard, ik wist niet wat ik las. Ik dacht dat het een oprotpremie was, Speciaal voor aspirationele Joden. Ondanks geklooi behoudt Musk zijn emplooi, Al is dat geld voor hem een jodenfooi.…

Waneer wordt een mens Een ding Waarop je bommen Mag droppen Zonder stoppen Tot iedereen dood is Wanneer wordt een mens Een ding Die je mag schrappen Als ze geen rol meer Spelen in onze Economie Wanneer wordt een mens Een ding Dat kan worden afgeprijsd Dat mag worden ondermijnd Dat moet worden afgevoerd Dat er niet meer hoeft…

O 's ochtends moet gij buiten zijn! De hemel, in de zonneschijn, 't is witte kant op blauw satijn. Hoe jong: het licht dat streelt en straalt, de lucht waarin gij ademhaalt, 't gevoel waarbij de ziele dwaalt! 't Is alles schoon! Het stroke, dat voor u ligt, op het mulle pad, 't is of het gouden glansen had. De groene rogge, grauw…

De grenzen van de beeldende kunst zijn verlegd: een schoen is een kunstvoorwerp De grenzen van muziek zijn verlegd: schoengekraak is muziek De grenzen van ballet zijn verlegd: lopen is dans De grenzen van poëzie zijn verlegd: de maat in een kinderschoen is een gedicht Bianca - 1½ loopt op haar eerste schoenen door de kamer -…