Alle inzendingen, jaar 2014, week 42

Ik bezing de stemmen maar kan niet zingen, ik beschrijf de schreeuw die mij de mond moet snoeren, het bestijgt de keel, reanimeert de eerdere teksten die van binnen weer naar buiten zijn gekeerd, Onderga de aderlating die het ademhalen insemineert, ik belicht de kleuren van zwartgalligheid in een schater, door tranen gestold in…

Hij was een KEI in taal, hij was een ROTS in vertalen, hij was een cabaretier die zalen stil kreeg, hij was een STEENGOED mens, te lief, te zacht en nu, dood! Hij verlegde de steen in de taal deed dat kei goed en nog voor ie goed en wel afgekoeld is, wordt hij al zo gemist! Rust zacht en vermaak ze daarboven!…

Voor harenknippen ga je naar de kapper Juist, de barbier, waar moet je anders heen Maar vroeger gold dat niet zo algemeen Toen was zo’n man toch vele malen knapper. Had je een knobbel aan je grote teen -Die weg moest want het voelde niet zo fijn- Dan ging je daarvoor naar de chirurgijn Dat was een kapper en chirurg in één. Befaamd is wel…

Met de beste bril Van de wereld kan ik De diepste waarheid Nog niet zien - Werkelijkheid die te groot, Te veel omvattend is, Gezichtsveld dat uitdeint Naar links en naar rechts, En ik die daardoor nog steeds Niets zie, hoe kan ik dan Mijn blik vernauwen, immers Dan pas krijg ik een helder beeld Van de weerbarstige waarheid -…

Een miljoen zal me gestolen zijn vuilnis, tonnen gestort op een open wond vol venijn bijeengeraapt geïllustreerde verdoofde beren alleen het levensverhaal proberen te begrijpen het hoogste haalbare is iedereen respecteren cliché ratrace ratrace Kompas is mistig opgeven om opgegeven te verkomen en richting in listig land…

Peinzen doe ik, plant weer de ene boom na de ander. Ze staan al in mijn geest, bepalen mij vanuit een diepe droom in duister land waarheen ik ben geweest, oneindig boek, dat nooit hetzelfde leest. Hun rariteit zorgt dat ik mij verschuil, een schaduw zoek en daarin vrijuit huil om wat niet komt, de afstand en het pad dat moeizaam gaat, met om…

de orkaan in de vorm van een afgezwakte depressie komt wat binnendrijven de bomen ruisen verliezen groen en rood de plassen spiegelen de huizen, en de fietsers luisteren eindelijk weer naar stormwaarschuwingen de regen klettert neer alsof het de eerste keer is en we zijn gelukkig…

De wind blies jouw geluk opzij De vorst daarop bevroor jouw brein De regen spoelde het verleden en wijsheid zit in hagelstenen Het strand bij laagwater is reuzengroot Een serieuze vloed ketst tegen de duinen Die hun inhoud echt niet eerder prijsgeven Pas als alle leven is vervangen door rudimentaire dood...…

ofschoon onwrikbaar en knisperend als een kalenderdag naar willekeur zou voorbij de branding het ogenzicht roerloos moeten zijn, het water kalm en brak dan viel niets meer te bevriezen, niets te bevatten in vloeibare lucht ontstemde woorden zouden verdrinken in een uitbundige oceaan van tranenzout een zielevloed zou alles sprakeloos…

Mijn kleine kamer, mijn laag huis, Eng en vertrouwlijk als een kluis, Waarover zich van wand tot wand De grijsheid van de zoldring spant ; Buiten de drempel het gebloemt, Dat 't aambeeld en de hamer roemt, Het goud, waaruit het is gesmeed, De vinger, die zijn drift bestreed; Opwaarts, gebeeldhouwd in het groen, Een eedle boog,…

ik weet waar je bent gaat en verblijft nog is er altijd die strijd het warme verlangen om bij je te zijn je hand en ogen te vangen het is als ontsnappen naar een andere dimensie stappen in elkaar beter verstaan ongestoord en privé in de wereld der schepping verblijven op hemels terrein om later de liefde met anderen te delen in…

Ik ken hem van dat lied met ‘hinde lopen’, En van z’n conferences op tv, Tot dit seizoen ging hij nog op tournee, Op ‘wat hij nog zou willen’ bleef hij hopen. The Phantom, Oliver, Elisabeth, Voor al zijn teksten zeg ik: dank je, Seth!…

Mijn naam is Koos Al een hele poos. En ik ben een weinig boos Met de naam die men koos. Op deze foto lijk ik net Jan met de pet.…

Ik kuste jouw gezicht na het ontwaken met een natte hand mijn ogen straalden geluk mijn haren nog wild door de wind aan het strand. Jouw ogen straalden die euforie kan ik koesteren voor jaren een virtuele bril heb ik niet nodig om een dergelijke realistische droom te ervaren. Ik kuste jouw gezicht voordat de schittering van de dag werd…

Dochter: "Pap, ik ben verliefd op een jongen die ik heb leren kennen op een dating site, we werden vrienden op Facebook, en we hebben al veel gekletst via What's app. Hij heeft me een aanzoek gedaan via Skype en we hebben erover gebeld via Viber. Geef jij ons je zegen over ons huwelijk?" Vader: "Wauw fantastisch, ik zou zeggen: Geef je…

De hond blafte, er waaiden berkenblaren voorbij mijn venster. Toen was jij aanwezig voor ik je zag, zo intens en zeldzaam zacht, zo weemoedig en vurig. Ik voelde je voor jij me aanraakte. Weekgeel herfstlicht bereikte met moeite de kamer. Jij stond daarin zo sterk en teer, zo zwak en puur. Voor je iets zei, hoorde ik jou, mijn lief…

Ik wil niet onder de bomen wachten totdat de bui is overgewaaid Niet schuilen in het portiek totdat de storm is gaan liggen Of haasten om voor het aanstormend gedonder thuis te zijn Raas over mij heen Verdrijf dreigend onheil met krachtige hand Gesel mijn huid met striemend geweld Ruk met gretige handen aan kleren en haar Laat het…

als jij normaal was zou je niet afwijken van de rest zou je je verheven voelen boven verknipte idioten die midden in het leven staan van die minderwaardige sociale en geliefde mensen terwijl je medelijden zou moeten hebben met hun geestelijke armoede dan deed je niet van die overdreven absurde dingen zoals de deur opendoen als de bel gaat…

Bij een festijn schijnt het normaal te zijn, om in de stemming te komen, middels een zaligmakend pilletje, bij een festijn, waarbij men normaal al van de voorpret geniet, is nu alleen maar sprake van immens verdriet, voor hen die achter blijven! Kijk, een glaasje is het allang niet meer, nee hoor het is het ultieme genot,…

De Weergod doet wat of ie wil, warempel, het is nu eventjes stil met recht stilte voor de storm die is beloofd en ons van een rustige nacht wellicht beroofd. De Weergod, doet zijn eigen zin en niemand gaat er tegenin, dus laat maar waaien laat maar gaan kletter maar lekker tegen het raam, morgen als de storm weer is geluwd, zoals…

Er is een huis uit de schemertijd ver weg in het wazige van weleer met schilfers en scherven in een bont mozaïek boeketten wandelen door de hortus jij zweeft nog altijd door de vertrekken in zwierige japonnen van valschermstof je vult de ruimtes met een glimlach zoals een zwaluw de zomerbries verrijkt je waait notities op elk woord dwarrelt…

de geleerde staart nieuwsgierig in het water van de vijver en denkt: er is een deeltje hier en tegelijkertijd daar God ziet dat het goed is en zegt: hij gelooft in Mij…

Al is het niet meer zo dat we overlopen van hartstochtelijkheid, we zijn de liefde voor elkaar nog bij lange na niet kwijt. We lachen samen, soms slap, soms gewoon, we huilen samen, ook dat is doodgewoon. We zijn geen mensen die zich met een kluitje in het riet laten sturen, Maar ik zeg je, onze relatie mag eeuwig duren! En…

Een druppel ben ik. Geboren uit een wolk. Geboren om te vallen. Mijn val wordt gebroken door een grassprietje. Ik verdwijn in de grond, met druppels zoals ik. Samen zoeken we verder. We kabbelen. We stromen. Naar de Clerf en de Our. Naar de Moezel en de Rijn. De Noordzee geeft druppels, aan de Atlantische Oceaan. Eindelijk ga ik naar…

kleurrijk de beschildering alsof Leonardo da Vinci even terug was om een klus te klaren de sixtijnse kapel van groot Rotterdam iets sacraals heeft het beslist moet ik bekennen je zou bijna ergens in gaan geloven…

wees niet bang voor de storm laat maar waaien…

In liefde, voor Rik In grijs licht gevangen Zie ik de eerste contouren Van wat mijn eigen kind Zal zijn - hartslag die Te zien en te horen is, Pompende werking, tsjoek Tsjoek, tsjoek, in hoog ritme, Voor mij bijna niet bij te houden, Zo snel, - vijfentwintig jaar later Kijk ik op zaterdagavond naar Onschuldig vermaak, Twente-Ajax…

Kleuren worden grauwer, Mensen worden ouder. Precies 1 jaar geleden, Dat jij bent verdwenen. Niet voor even, Maar helaas voor de rest van dit leven. Als kids groei je samen op, Samen shinen op weg naar de top. Iedereen kiest z'n eigen wegen, Om daar naar toe te racen. Op mijn paden kwam ik jou vaak tegen, en dan deelden we visie…

Van uilen meende men in vroeger jaren -Homerus schreef het ooit eens in een mythe- dat deze vogels wijs als goden waren; Athena kreeg er daags een op visite. Die uil vloog ’s nachts de hele wereld rond om alle aardse nieuwtjes te vergaren, totdat er nauwelijks roddels over waren, en deed Athena daarvan ‘s morgens kond. Doch op een dag -…

Opzij, opzij Men wil mij voorbij Maar ik kan niet weg Luister nu wat ik zeg Mijn benen doen niet wat ik wil En staan gewoon even stil Maar er is geen begrip Omdat mijn lichaam plotseling vast zit Gevangen in mijn eigen lijf De reuma maakt mij eventjes stijf Ik kom ook wel weer opgang Maar soms maakt het mij wel bang Want er is…