Lila aster

De hond blafte,
er waaiden berkenblaren
voorbij mijn venster.

Toen was jij aanwezig
voor ik je zag,
zo intens en zeldzaam zacht,
zo weemoedig en vurig.
Ik voelde je
voor jij me aanraakte.
Weekgeel herfstlicht bereikte
met moeite de kamer.
Jij stond daarin
zo sterk en teer,
zo zwak en puur.
Voor je iets zei,
hoorde ik jou,
mijn lief,
het woord van eeuwen
uitademen
en je adem raakte even
mijn nekvel,
zo zwoel en licht,
zo fris en loom.

Ik dacht:
ik neem je in mijn armen,
ik kus je, ik streel je.
Ik wist:
jij bent verdwenen
en toch aanwezig.

Op het tafeltje
een lila aster.
Jij vulde heel de ruimte.

Nog waaiden berkenblaren
voorbij mijn venster
en de hond blafte.

liefde herfst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 107